به گزارش پارس به نقل از تهران پرس، سی و دومین جشنواره فیلم فجر در حالی به ایستگاه پایانی خود نزدیک می شود که علاوه بر نقدهای وارده بر آثار اکران شده در جشنواره، دلسوزان انقلابی به حواشی رخ داده در جشنواره مزین به نام انقلاب نیز انتقادهای جدی وارد می دانند.

نگاهی کوتاه و گذرا به روند برگزاری جشنواره و حواشی آن از سوت آغاز تا اکنون به خوبی نشان می دهد که نه تنها این جشنواره بویی از انقلاب نبرده است بلکه حزب اللهی ها نیز در « لابی های میلاد» احساس غربت می کنند!

سوت آغاز جشنواره سی و دوم با تقدیر از دو بازیگر فاسد سینمای قبل از انقلاب به صدا در آمد تا همگان به یاد ضرب المثل معروف « سالی که نکوست از بهارش پیداست» بیفتند و این بار نیز ثابت شد که قدیمی ها بیراه نمی گفتند! و ادامه روند جشنواره اثبات نمود که باز هم شاهد برگزاری جشنواره ای بیگانه با اهداف انقلاب بودیم.

جشنواره ای که حواشی آن بیشتر شبیه به یک مراسم مد فشن غربی بود تا جشنواره انقلابی. حضور بازیگران زن سینمای ایران با لباس ها گرانقیمت و رنگارنگ، حجاب نامناسب بازیگران زن، شوخی و خنده بازیگران زن و مرد فارغ از همه عفیات شرعی و دینی و قبح شکنی های اخلاقی از سوی سوپراستارهای سینمای ایران تنها گوشه ای از حواشی ضدانقلابی و اسلامی جشنواره سی و دوم بود.

اگر بتوانیم از معضلات اخلاقی و حجاب و… بازیگران در سالن های برج میلاد به راحتی عبور کنیم به دود سیگارهایی می رسیم که یک به یک در دست هنرمندان و سوپراستارها دود می شوند و عملا تمام رشته های رسانه ملی و نهادهای فرهنگی مبنی بر فرهنگ سازی در این زمینه که دشمن اسلامی انسان است، پنبه می شود.

البته از هنرمندانی که در فیلم هایشان برای خنداندن مخاطب از رکیک ترین الفاظ و واژه ها استفاده می کنند و پس از استادیوم های ورزشی امروز خانواده ها را در فرستادن فرزندان شان به سینماها به شک و ابهام می رسانند، چنین رفتارهایی بعید بنظر نمی رسد.

از گذشتگان بارها و بارها شنیده ایم وقتی قبح گناهی در جامعه ای از بین برود آن عمل به عنوان یک امر عادی شناخته می شود و امروز سینما بعنوان یک نهاد فرهنگ ساز در قبح شکنی مسایل اخلاقی رتبه نخست را به خود اختصاص داده و در صدر رسانه های ضدفرهنگی قرار گرفته است.

شاید تا چند سال گذشته بزرگترین دغدغه متعهدین جامعه ایران بحث حجاب بازیگران سینما بود اما امروز این مشکل پا را فراتر از این حدود گذاشته و دیگر در دیالوگ فیلم ها هیچ اثری از اخلاق مداری و حیا دیده نمی شود.

به نظر می رسد مسئولان جشنواره فیلم فجر و مشخصا مسئولان خانه سینما بهتر است به جای گماردن نام انقلاب بر روی این جشنواره، نامی دیگر را انتخاب کنند که حداقل اشاعه فحشا و قبح زدایی از بدیهیات اخلاقی به پای انقلاب و جشنواره اش نوشته نشود.