به گزارش پارس، روزنامه وطن امروز نوشت: عقربه های ساعت ۴: ۵۰ بامداد چهارشنبه را نشان می دهد، هواپیمای خصوصی آقای رئیس روی باند فرودگاه لندینگ می کند، اولین مقام رسمی فیفا از پله های طیاره پایین می آید، سپ بلاتر، همان مردی که اخبار حاشیه ای اطراف او در این چند مدت آنقدر بیداد کرده که تنها به رسم میهمان نوازی نمی توان حرفی به میان آورد یا قلمی علیه او به روی کاغذ کشید.

از اینها بگذریم، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال این همه مسافت طولانی را طی کرده تا در همایش بین المللی فوتبال که دومین دوره اش در تهران برگزار می شود شرکت کند. پرداختن به زوایای سفر او به تهران آنقدر زیاد است که اگر بخواهیم به تک تک آنها بپردازیم مجالی برای یک یادداشت نمی ماند ولی تنها نکته ای که می توان به آن به وضوح اشاره کرد این است که این همایش چه کمکی می تواند به سطح کیفی فوتبال ایران داشته باشد؟ و سوال اصلی اینجا است که اگر قرار است مقام ارشد اجرایی فوتبال جهان به کشور ما سفر کند چه کسانی باید در این همایش شرکت کنند و چه اتفاقی قرار است رخ بدهد؟ ! اولین اخباری که از حاشیه های این همایش روی خروجی خبرگزاری قرار گرفت تنها تاسف برانگیز بود!

نه به خاطر نوع میزبانی یا عدم حضور مترجم همزمان و بی برنامگی، نه، تنها نکته تاسف برانگیز این بود که چرا از میان تمام مربیان لیگ برتری تنها حسین فرکی و محمد یاوری شرکت کرده بودند؟ پس آنهایی که ادعایشان می شود فوتبال ایران باید به سمت روش های نوین و متد روز جهانی پیش برود چرا صندلی هایشان را به دیگران واگذار کرده اند و حضور مربیانی که حتی در لیگ برتر یا لیگ های پایه تیمی برای هدایت کردن ندارند در این همایش چه لزومی داشت؟ این مساله ما را به یاد آن انشای روزهای دبستان می اندازد که علم بهتر است یا ثروت؟

اگر علم در فوتبال ما رو به رشد باشد چرخه ثروت نیز با حضور ستاره های مختلف جهانی در لیگ بهبود می یابد ولی زمانی که کسی برای علم اهمیتی قائل نیست چه می توان گفت؟ این اوضاع کیفی فوتبال ما است که هر هفته در بازی های لیگ برتر مشاهده می کنیم و ای کاش می شد بار مثبتی از این همایش پرهزینه را خرج فوتبال کشورمان بکنیم. پس به این نتیجه می رسیم که اگر ابعاد این سفر بتواند کمک شایانی به فوتبال ما بکند نشان خواهد داد علم بهتر است از عکس یادگاری گرفتن!