شجاعی: با توهین یک عده از هدفم دور نمی‌شوم

به گزارش پارس ، او که با پشت سر گذاشتن یک دوره کامل مصدومیت، یکی از ارکان صعود ایران به جام جهانی برزیل بود، این روز ها و پس از بازی با تایلند منتقدانی را روبه روی خود می بیند اما می گوید این حرف ها در مقابل هدفهایی که ترسیم کرده اهمیتی ندارد و تنها آینده را می بیند.

مسعود شجاعی در گفت و گویی مفصل با ایسنا، از وضعیتش در لاس پالماس، تیم ملی، فساد در فوتبال ایران و منتقدان تیم ملی گفت.

*آقای شجاعی اگر موافق هستید بحث را درباره انتخابتان، لاس پالماس شروع کنیم و اینکه بعد از سال ها حضور در لیگا، تجربه کردن لیگ آدلانته برای شما دشوار نیست؟ البته می توانید از شرایط این روزهای خودتان هم شروع کنید و بعد به سوال ما برسید.

به لطف خدا و با تمرین های خوبی که دارم انجام می دهم شرایط به نحو احسن پیش می رود و همه چیز خوب است. به هر حال مطمئنا سخت بود که بخواهم بعد از ۵ سال حضور در لالیگا به لیگ آدلانته بیایم ولی به هر حال فوتبال شغل ماست و باید با فراز و نشیبش کنار بیاییم. اوایل فصل نقل و انتقالات وقتی از طرف تیمهای دسته یکی با من تماس گرفته می شد و پیشنهاد می دادند که به تیمشان بپیوندم، می گفتم که قصد بازی در این لیگ را ندارم و می خواهم کماکان در لالیگا ادامه بدهم ولی خب شرایط به شکلی پیش رفت که در آخر تصمیم گرفتم که با تیم لاس پالماس قرارداد ببندم و از این انتخاب در حال حاضر بسیار خوشحال هستم و راضی.

*خب شما الان می توانید بعد از ۵ سال حضور در لالیگا و پشت سر گذاشتن ده هفته از حضور در لیگ دسته یک اسپانیا مقایسه ای بین اولا سطح فوتبال و بعد از آن مسائل سخت افزاری داشته باشید.

خب از نظر سطح کیفی که مطمئنا تفاوت وجود دارد و از نظر سخت افزاری هم به همچنین ولی تفاوت آنقدر زیاد نیست که باعث مشکل یا دغدغه فکری برای تیم شود. تعداد تیم ها خیلی بیشتر از لالیگا است و این مساله باعث می شود که تیم ها و بازیکنان سفرهای طولانی تر و سخت تری را پشت سر بگذارند.

*۱۰ هفته از مسابقات گذشته اما فاصله امتیاز ها خیلی به هم نزدیک است. فکر می کنید شرایط در نهایت در مسابقات به کجا می رسد و چه تیمهایی مدعی صعود هستند؟ حضور تیمهای نامداری چون اوئلوا، لاکرونیا، مایورکا و زاراگوسا نشان دهنده سطح بالای لیگ آدلانته است، در این وضعیت کار لاس پالماس برای صعود به لیگا به نظر دشوار نمی آید؟

شرایط نهایی را مسلما از الان نمی شود پیش بینی کرد. ضمن اینکه با توجه به اینکه در لیگ آدلانته تیم ها فراز و نشیب دارند و زمان لیگ طولانی است، کار پیش بینی غیرممکن می شود. همانطور که شما هم گفتید تیمهای قدرتمند و نامداری در لیگ دسته یک حضور دارند ولی امسال ما هم جزو مدعیان هستیم و از تیمهای خوب لیگ به حساب می آییم.

*درباره رفتار تعدادی از هواداران با شما و رحمان احمدی در طول بازی با تایلند حرف و حدیث خیلی زیاد است، در حالی که شما دو نفر جزو بازیکنان ثابتی بودید که در صعود ایران به جام جهانی خیلی نقش داشتید. اول می خواهم بپرسم از این رفتار متعجب نشدید؟ ضمن اینکه به نظر می رسد با جایگاه ثابتی که در لاس پالماس پیدا کردید، آمادگیتان در بازی با تایلند نسبت به بازیهای انتخابی جام جهانی هم بیشتر بود و در گل دوم هم به تایلند تاثیر خیلی زیادی داشتید.

فکر می کنم اهمیت دادن به این موضوع اشتباه محض است و نباید بیشتر از این به آن موضوع پرداخت. من مسائل مهمتری را در زندگی ورزشی و شخصی ام دنبال می کنم. توهین اقلیتی از افراد نمی تواند تاثیری روی هدفی که برای خودم ترسیم کردم بگذارد. البته همیشه در هر شرایطی یک سری مخالف وجود دارند. این درباره خودم ولی از نگاه یک دوست و همبازی درباره رحمان باید بگویم که قدرنشناسی دیده بودم اما نه تا این حد. با این حال می دانم که دل رحمان بزرگ است و قوی تر از قبل به کارش ادامه خواهد داد.

*بعد از بازی با کره شما از برخی انتقادهایی که به عملکردتان مطرح شده بود، انتقاد داشتید اما به نظر می رسد اینکه خاستگاه شما پرسپولیس یا استقلال نبوده، باعث شده که برخی رسانه ها و هواداران خیلی منصفانه درباره عملکردتان قضاوت نکنند. نظرتان چیست و آیا این رفتار ها شما را دلسرد نکرده؟

بعد بازی با کره هم گفتم که اگر انتقاد منصفانه و در جهت مثبت باشد و از طرف کار شناسان واقعی فوتبال مطرح شود با جان و دل می پذیرم. اگر یادتان باشد قبلا هم این اتفاق افتاده بود و من هم به خاطر اینکه انتقادهای مطرح شده منصفانه بود تلاشم را بیشتر کردم ولی به هر حال از انتقادهایی که مطرح شده مطمئنا دلسرد نمی شوم چرا که این حرف ها هم جزیی از فوتبال است. من در روزهای خوب فوتبالی ام هم از کسی انتظار ندارم برایم هورا بکشند و عملکردم را در بوق و کرنا کنند (همانطور که تا الان بوده) . همین که خانواده، دوست ها و یک سری از هوادارانی که لطف می کنند و پیگیر اخبار و بازهای من هستند را خوشحال ببینم و باعث خوشحالی آن ها باشم برای من یک دنیا می ارزد و از آن ها انرژی می گیرم.

*بعد از رفتار این عده اندک در ورزشگاه، آندرانیک تیموریان به شدت از شما دفاع کرد. سیموئز هم خیلی قاطع از شما دفاع کرد. حتما این حمایت ها برای شما انگیزه مجددی ایجاد کرده، درست است؟

بله، در سایت ها و اخبار دیدم. می خواهم از آندو، سید جلال و دوستان دیگرم و همچنین آقای سیموئز تشکر کنم. می دانم که آندو به خاطر دفاع از من مجبور شد جواب یک عده ای دیگر از آدم ها را هم بدهد. دوستی من و آندرانیک مربوط به الان یا یک سال و دو سال پیش نیست. تقریبا یازده سال است که همدیگر را می شناسیم و می دانم نگران من بوده است چون ما مثل برادر و دو دوست خوب در زمین برای هم و برای پیروزی تیم ملی می جنگیم و تلاش می کنیم و بیرون از زمین هم همیشه هوای هم را داشته ایم. همچنین خوشحالم با اینکه گاهی سعی می شود فضای دوستانه ای که به وجود آمده و رفاقتی که بین بچه ها ایجاد شده به هم بخورد ولی با این اتفاقات رفاقت ها و دوستی ها قوی تر هم می شود.

*بعد از بازی برابر تایلند، کی روش گفت که این بازی « هشداری برای فوتبال ایران است» . او به لغو اردو ها و بازیهای دوستانه اشاره کرده بود و گفت که بعد ۴ ماه دوری، این ناهماهنگی طبیعی بود. اول درباره عملکرد ایران صحبت کنید و دوم اینکه برخی مربیان به شدت به کی روش انتقاد وارد کردند.

این طبیعی است که همیشه توقع از تیم ملی بالا باشد و همیشه هستند کسانی که فوتبال را می فهمند و در جهت کمک به موفقیت تیم ملی کشورشان نظر می دهند اما فکر نمی کنم در این باره انتقاد ها سازنده و منصفانه بوده باشد. ۴،۵ ماه دوری بازیکنان از هم و از دست دادن دو فیفا دی فکر می کنم دلیل کافی هماهنگ نبودن کامل تیم باشد.

*فکر می کنید در فاصله هشت ماه مانده تا جام جهانی و در شرایطی که تمام حریفان آسیایی ایران با انجام بازیهای تدارکاتی آماده حضور در جام جهانی می شوند، تیم ملی ایران به چه چیزی نیاز دارد؟ فکر می کنید با این وضعیت تیم ایران بتواند نمایش آبرومندانه ای ارائه بدهد و آیا اصلا شانسی برای صعود از مرحله گروهی در جام جهانی قائل هستید؟

هنوز هم زمان برای جبران عقب افتادگیمان وجود دارد. فکر می کنم با تدارک بازیهای سخت و رویارویی با تیمهای خوب می توانیم با آمادگی لازم به برزیل برویم و حضوری چشمگیر در جام جهانی داشته باشیم.

*شما در برزیل دومین جام جهانی خود را تجربه می کنید. با نگاهی به سال ۲۰۰۵ و ماه ها پیش از حضور ایران در آلمان و مقایسه آن با این روز ها، فکر می کنید وضعیت آماده سازی تیم ملی در این دوره بهتر است یا آن زمان؟

اگر بخواهم شرایط الان را که هشت ماه تا جام جهانی مانده با قبل از جام جهانی ۲۰۰۶ مقایسه کنم باید بگویم در آن دوره شرایط ما برای آماده سازی تیم خیلی بهتر بود و بازیهای زیادی انجام داده بودیم. یادم نمی آید آن موقع که هیچ روزی از تاریخ های فیفا را از دست داده باشیم، حتی اگر با تیمهای ضعیف بازی می کردیم!

*سوالی که در فوتبال ایران این روز ها از ملی پوشان پرسیده می شود، این است که دوست دارید ۱۵ آذر چه تیمهایی حریف ایران شوند. شما دوست دارید با چه تیمهایی همگروه شویم؟

سوال شما را می توانم از دو دید جواب بدهم. اگر قرار باشد به دوست داشتن و علاقه شخصی من باشد، خب می گویم که دوست دارم با بهترین تیمهای دنیا همگروه شویم ولی فکر می کنم اگر بخواهم واقع بینانه جواب شما را بدهم و نگاهی حرفه ای داشته باشم بهتر است که حداقل با تیم هایی همگروه شویم که از نظر آماری تیمهای آسانتری هستند. مطمئنا اگر شما این سوال را از بازیکنان تیم ملی اسپانیا هم بپرسید آن ها خواهند گفت دوست ندارند با تیمهای قوی همگروه شوند چون می خواهند راه صعودشان هموار تر باشد.

*سوالی هم در رابطه با مساله روز فوتبال ایران داشتم. همانطور که حتما می دانید این روز ها حرفهای زیادی درباره فساد در فوتبال ایران مطرح می شود. اول نظرتان چیست و اینکه آیا فکر نمی کنید طرح این مباحث بدون اینکه چیزی ثابت بشود، باعث دلزدگی مردم از فوتبال می شود؟ (مثلا استقبال کم از بازیهای تیم ملی و لیگ بر تر) بخش دوم سوالم هم این است که آیا شما در مدت زمان حضورتان در لیگ ایران با چنین مسائلی برخورد داشتید یا نه؟

من هم با شما موافق هستم. اینکه فقط این مسائل را مطرح کنیم وهیچ رسیدگی و پیگیری برای ریشه کن کردن این مسائل انجام نشود تنها کاری که صورت گرفته این است که متخلفان و کسانی که باعث فساد هستند یا آدمهای آن ها راههای بهتری پیدا می کنند و با دقت و احتیاط بیشتر به کارشان ادامه می دهند. من به شخصه با این موضوعاتی که این روز ها مطرح می شود، برخورد نکردم ولی مسلما وجود داشته است.

*این را هم می خواهم بدانم که آیا ممکن است وجود چنین بحثهایی یکی از دلایل شما برای دوری از لیگ ایران باشد؟ چون شما گفته بودید قصد بازگشت به لیگ بر تر ایران را ندارید.

اتفاقا خوب شد که این سوال را مطرح کردید چون شاید این حرف من که گفته بودم به لیگ ایران بر نمی گردم برای بعضی ها سوءتفاهمی ایجاد کرده باشد. الان از تریبون ایسنا می خواهم شفاف حرف هایم را بگویم. شاید دلیل اصلی من برای آن اظهار نظر همین فساد و مافیایی بوده که شما به آن اشاره کردید، در غیر این صورت من نه گذشته ام را فراموش کردم و نه با توجه اینکه خانواده ام را در سال شاید یکی، دوبار بیشتر نمی توانم ببینم، اینجا خیلی همه چیز گل و بلبل است ولی این را یاد گرفته ام که روی پای خودم بایستم، تلاش کنم، زحمت بکشم و حقم را به کسی باج ندهم. پس این را شاید برای آخرین بار تکرار می کنم که فساد در فوتبال ایران وجود دارد و اگر کیفیت لیگ به گفته کار شناسان پایین آمده و تیم ایران هر هشت یا دوازده سال یک بار به جام جهانی صعود می کند به خاطر وجود عوامل مافیایی در فوتبال ایران است. وقتی شما دارید از فساد در بالا ترین سطح فوتبال یک کشور که لیگ بر تر باشد صحبت می کنید پس باید فاتحه لیگ یک، لیگ دو و لیگهای استانی و رده های پایه را بخوانید. البته این فساد در ورزش به خصوص فوتبال اکثر کشور ها وجود دارد ولی مبارزه با آن، اراده و عزم راسخ می خواهد و اینکه چه قدر مسوولان نگران ورزش و آینده جوانهایی باشند که می خواهند به ورزش روی بیاورند.