به گزارش پارس ، حسینعلی مهرانپور در گفت و گو با تسنیم در مورد زمان آغاز و دلایل پیشرفت والیبال ایران اظهار داشت: اولین موفقیت والیبال ایران در سال ۱۳۶۹ توسط تیم نوجوانان ایران رقم خورد که توانست به مقام چهارم جهان برسد. همین عنوان باعث شد تا شوق و ذوق زیادی در جامعه ایجاد شود و خانواده ها، فرزندان خود را به والیبال تشویق کنند. یزدانی خرم هم به عنوان رئیس فدراسیون والیبال در زمان خودش خوب عمل کرد و در دوران ریاست او بود که مربیان خارجی به ایران آمدند.

مدیر فنی سابق تیم ملی والیبال گفت: در آن دوره ایوان بوگاینکوف که سابقه قهرمانی المپیک را داشت برای استعدادیابی و کارهای پایه ای به ایران آمد. همین روند به کندی ادامه داشت تا اینکه لیگ برتر والیبال ایران شکل گرفت و بازیکنان زیادی فرصت اعلام حضور پیدا کردند. در حال حاضر هم اگر لیگ به صورت منظم برگزار شود، فواید زیادی برای والیبال ایران دارد.

سرمربی سابق پیکان ادامه داد: حرکت بعدی در والیبال ایران، آمدن پارک کی وون بود که سیستم های دفاعی را با خودش از ایتالیا به والیبال ایران آورد اما آغاز پیشرفت اساسی و مدرنیزه شدن والیبال با ورود زوران گاییچ، اتفاق افتاد. ما شروع والیبال پیشرفته را مدیون او هستیم. خوشبختانه حسین معدنی در کنار او قرار گرفت که بهترین گزینه ممکن بود.

مهرانپور اما از وضعیت فعلی شاگرد سابقش اصلا راضی نیست. وی در این خصوص افزود: متاسفانه حسین معدنی، جایگاه گذشته را ندارد و نمی توان با شرایط فعلی از او به عنوان جانشین ولاسکو نام برد. به نظر من به جای خوان سیچلو باید حسین معدنی روی نیمکت تیم ملی در لیگ جهانی والیبال می نشست. ولاسکو هر دلیلی که برای این کار (عدم همراهی حسین معدنی با تیم ملی والیبال) داشته باشد برای من قابل قبول نیست و ماندن حسین در تهران، جای تاسف دارد.

حسینعلی مهرانپور ادامه داد: معدنی در مدت ۳ سالی که سرمربی تیم ملی والیبال بود نشان داد که راه گاییچ را به خوبی و البته درست ادامه داده است. هیچکس در توانایی ها ولاسکو شکی ندارد ولی او قطعا نمی توانست بازیکنان مورد نظرش را به این سرعت بسازد. لیگ جهانی، موقعیت خوبی بود که حسین معدنی در کنار ولاسکو به کسب تجربه بپردازد تا بعدها بتواند راه این مربی بزرگ را ادامه دهد.

وی در پایان تصریح کرد: ما نباید از مربیان داخلی غافل شویم. لیگ جهانی، بزرگ ترین کلاس برای مربیان و بازیکنان در جهان است و البته باید به این نکته هم توجه داشت که این فقط بازیکنان نیستند که به تجربه میادین بین المللی نیاز دارند و مربیان نیز به چنین مسابقاتی احتیاج دارند.