به گزارش پارس نیوز، 

خرید خارجی موفق در فوتبال ایران به زودی تبدیل به یک سراب یا یک رویای دست نیافتنی خواهد شد، روزگاری خواهد رسید که با ذکر مثال از چند دهه قبل، با حسرت از کیفیت خارجی‌های لیگ سخن خواهیم گفت و الحاجی گرو و الونگ الونگ بدل به پادشاهان خارجی حضور یافته در لیگ برتر خواهند شد! مسیری که باشگاه‌ها با بی‌دقتی خود در خریدهایشان ترتیب می‌دهند در آخر جز تلف شدن سرمایه و وقت و امیدهای هواداران، چیزی را در بر نخواهد داشت.

عادت مرسومی که در فوتبال ایران نسبت به خریدهای جدید باشگاه به‌کار گرفته می‌شود، گلچین کردن حرکات تکنیکی تازه واردهای خارجی با تلفیقی از گل‌هایشان است که مجموعاً به 10 دقیقه نمایش بدون توقف در ویدیوهای منتشر شده هم نخواهد رسید تا به نوعی مخاطب تحت تأثیر بازیکن مدنظر در ویدیو کلیپ ساخته شده قرار بگیرد و دست برقضا این اتفاق هم به لطف فضای مجازی و گستردگی آن در میان جامعۀ‌مان در آخر رخ می‌دهد! غافل از اینکه بازیکن مدنظر بالغ هزاران دقیقه در میادین حاضر شده است و تنها به 10 دقیقه از کل دوران بازیگری او بسنده می‌شود!

این سیاست در قبال شخص ماریو بودیمیر کروات نیز پیاده‌سازی شد، مهاجمی که به ادعای برخی رسانه‌های داخلی پیش از پیوستن به پرسپولیس در آستانۀ خداحافظی از فوتبال بوده است و با پیشنهاد سرخ‌ها کفش‌هایش را دوباره پوشید تا از تصمیمش منصرف شود و حضور در لیگ برتر ایران، جایی که هموطنانش در آن جایگاهی ویژه دارند را هم تجربه نماید.

در ابتدا تصور می‌شد که بودیمیر بازیکنی فراتر از سطح کلاس فوتبال ایران خواهد بود، احتمالاً مهاجمی همانند مامه تیام که اشتباهاً  سر از زمین‌های نامسطح فوتبال داخلی‌مان درآورد و پس از حضوری کوتاه مدت سریعاً فوتبالمان را ترک کرد تا بیش از این خود را در حواشی هدر ندهد! سوای بر تیام، سرور جپاروف نیز چنین تجربه‌ای را برای فوتبال ایران برجای گذاشت تا بار دیگر ثابت شود که خارجی با کیفیت، آن هم از قارۀ اروپا هرگز به ایران منتقل نمی‌شود مگر اینکه در آستانۀ پایان فوتبالش باشد! سوای بر این به یاد نداشته‌ایم که لیگ برتر خارجی با کیفیتی را به خود دیده باشد!

ماریو بودیمیرماریو بودیمیر

 

اما بودیمیر تا به اینجا نه شبیه به تیام بوده است و نه آنچه که از او تصویرسازی می‌شد! او بیشتر شبیه گرو به نظر می‌آید! برانکو ایوانکوویچ نیز سخت از او حمایت می‌کند و او را در ترکیب اصلی پرسپولیس قرار می‌دهد تا بتواند اعتماد به‌نفسش را در اردوی سرخ‌ها دوباره پیدا کند؛ اما وضعیت به گونه‌ای است که گویی او نمی‌تواند از خود انعطاف لازمه را در میادین لیگ ارائه بدهد و صرفاً با به رخ کشیدن قدرت بدنی‌اش سعی بر پیش‌بردن وظایف اعطاء شده از سوی کادر فنی است!

بودیمیر فرصت چندانی برای اثبات توانایی‌هایش ندارد، هواداران پرسپولیس خلاء مهاجمی گلزن را شدیداً در ترکیب اصلی خود حس می‌کنند و از زمان جدایی مهدی طارمی نتوانسته‌‌اند گزینۀ مناسبی را در نوک پیکان خط حملۀ خود داشته باشند، هرچند که علی علیپور در برخی مقاطع برای آنها خوش درخشید، اما هرگز جای خالی طارمی را نتوانست پر کند، از سویی دیگر تجربۀ ناموفق حضور منشا در پرسپولیس حسابی هواداران را ترسانده است تا آنها با عینک منفی به ساق‌های بودیمیر نگاه کنند! شاید کلید درخشش غول آهنین در باز کردن دروازۀ رقبا باشد و پس از آن بهتر بتوان نسبت به او شناخت پیدا کرد! اما هرچه که هست تا به اینجا جز ارائه چهره‌ای مصمم و ترسناک، چیز دیگری را از خود ارائه نداده است!