به گزارش پارس نیوز، سپاهان تا به اینجای کار ۲۰ گل زده و بهترین خط حمله را در اختیار دارد. معدل گل زده این تیم در هر بازی ۲۲/۲ است. به یقین مهار چنین خط حمله‌ای برای هر تیمی سخت است، اما نقطه امیدواری استقلال جایی است که در ۹ بازی گذشته تنها ۵ گل خورده و این نشان می‌دهد ساختار دفاعی خوبی دارد. 


واقعیت این است که بازی استقلال- سپاهان قابل پیش‌بینی نیست، اما دو تیم یک‌جور‌هایی در فاز تهاجمی شبیه یکدیگر هستند. هر دو تیم در نوک سانتر فوروارد خوبی دارند و البته اساس طراحی حمله‌شان از کناره‌هاست. در سپاهان سجاد شهباززاده و مهرداد محمدی این نقش را ایفا می‌کنند و استقلال هم چند بازی است که با مهدی قائدی و اللهیار صیادمنش نقطه امیدواری خود را در خط هافبک قرار داده است. 


از نظر تجربی بازیکنان تهاجمی سپاهان شرایط بهتری دارند، اما استقلال هم به جوانی مهره‌های تهاجمی اش می‌نازد. این‌ها با سرعت قابل ملاحظه خود بازی را تبدیل به یک بازی غیرقابل پیش‌بینی می‌کنند. اشاره به این نکته هم خالی از لطف نیست که سبک بازی دو تیم تفاوت عمده‌ای دارد. سپاهان به دلیل در اختیار داشتن کی‌روش استنلی می‌کوشد توپ‌های بلندی را برای این بازیکن بفرستد و حتی این کار را با اوت هم انجام می‌دهد. پاس‌های بلند برای مهرداد محمدی و سجاد شهباززاده هم ارسال می‌شود تا از سرعت این بازیکنان استفاده شود، اما مقصد نهایی این دو بازیکن هم کی‌روش است. 


در نقطه مقابل استقلال بیشتر توپ را روی زمین به گردش درمی‌آورد و سعی می‌کند با سرعت دادن به بازی و بردن توپ به کناره‌ها موقعیت ایجاد کند. این دو سبک متفاوت از بازی است و هر دو حربه برای رسیدن به گل راه‌های خوبی است. البته در تصویر همواره بازی استقلال زیباتر جلوه می‌کند. گلزنی روی بازی ترکیبی قشنگ‌تر از گلزنی روی اوت‌دستی یا سانتر مداوم است. 


اما حضور تماشاگران در استادیوم آزادی جلوه خاصی به این بازی می‌دهد. هیچ استقلالی‌ای دوست ندارد استقلال در این بازی به امیر قلعه‌نویی ببازد، چون اگر سپاهان ببرد و بحث بازگشت امیر قلعه‌نویی به استقلال مطرح شود این بازگشت به عقب است. البته از نگاه اکثر تماشاگران. 


دینی که فوتبال به گردن این دو تیم دارد ارائه یک بازی زیبا و تماشاگرپسند است. بازی‌ای که در هوای سرد آزادی می‌تواند برای تماشاگران گرمابخش باشد.