حدادی: سرباز کوچک ایرانم

حاجی احسان حدادی پس از کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی و رکورد شکنی پس از چهار طلا عنوان کرد: کار من تازه آغاز شده این مدال طلا شروع کار بود و تمام تلاشم را می‌کنم. در المپیک ۲۰۲۰ هم مدال خوش‌رنگی کسب کنم. 

وی در پاسخ به این سؤال که به نظر فشار تمرینات امسال زیاد بود، گفت:‌ امسال در مسابقات مختلف دایموند لیگ شرکت کردم خیلی سختی کشیدم بعد از المپیک ریو چند عمل جراحی داشتم و برای این رقابت‌ هم صددرصد آماده نبودم و روز جمعه ان‌شاءا‌لله در فینال دایموند لیگ در بلژیک بتوانم نتیجه خوبی بگیریم آنجا همه رقیبان می‌آیند امیدوارم با یک پرتاب خوب دل مردم را شاد کنم.

حدادی گفت: پرتاب دیسک جزو رشته‌هایی است که از ۳۲ تا ۴۰ سالگی اوج عملکرد یک ورزشکار است و دیدیم در ۴۰ سالگی هم یک ورزشکا مدال المپیک می‌گیرد. خواهش من از مسئولان ورزش این است که مک ویلتینز مربی‌ام را که زحمات زیادی برای من کشید تا المپیک ۲۰۲۰ حفظ کنند اینطور نشود که همانند المپیک لندن بی‌مربی شوم و باز هم آن اتفاقات تکرار شود.

قهرمان بازی‌های آسیایی در مورد اینکه چرا بعد از قهرمانی آنطور بلند بلند گریه می‌کرد، عنوان کرد: ۱۶ سال است که در سطح اول ایران ، آسیا و جهان کار می‌کنم در این مدت بی‌مهری و اسیب های زیادی دیدم یکسری افراد در حقم بی‌مهری‌هایی انجام دادند یاد سه چهار سال گذشته که افتادم نتوانستم خودم را کنترل کنم ورزش همین است یک روز بالا دارد یک روز پایین. اما برخی منصفانه انتقاد نمی‌کنند من شش ماه است که خانواده‌ام را ندیده‌آم امروز که پدرم را در ورزشگاه دیدم خیلی خوشحال شدم و نتوانستم جلوی خودم را بگیرم. یاد آن همه سختی افتادم که دو ماه روی ویلچر بودم و نمی‌توانستم راه بروم.

وی با اشاره به اینکه همیشه عاشق کشورم هستم، گفت: مانند یک سرباز کوچک سعی کرده‌ام پرچم کشورم را به اهتزاز دربیاورم و خدا را شکر امروز شرمنده مردم نشدم. همه مردم در این شرایط فشار اقتصادی را تحمل می‌کنند و امیدوارم این مدال برای لحظاتی آنها را شاد کند. امیدوارم یک روزی ما در همه زمینه‌ها بتوانیم پرچم ایران را به اهتزاز دربیاوریم. از مسئولان هم می‌خواهم این مدال را ببینند و اردوها و مسابقات ما در آینده لغو نشود.

انتهای پیام/