مردم این روزها منتظر صعود تیم ملی فوتبال  ایران به جام جهانی هستند. این صعود برای یک شب هیجان انگیز است و همگی با هم خشنود خواهیم بود ولی واقعیت این است که هیجانات ناشی از صعود تیم های  ملی به دنبال تصمیم جدید فیفا در انتهای مسیر تاریخی خود قرار گرفته است زیرا در کمتر از هشت سال آینده (سال 2026) از قاره آسیا 8 تیم صعود خواهد کرد و در این برهه کشوری پیروز است که از حالا برای 8 سال آینده برنامه ریزی کند. جهت برنامه ریزی نیازمند مدیر باهوشی هستیم  که زیردستان باهوشی گزینش کند. مدیری مسلط به قوانین بین الملل و زبان انگلیسی جهت ارتباط گیری مناسب. صادقانه باید بپذیریم مدیران فعلی فدراسیون فوتبال در حد و اندازه های نام ایران نیستند.

کی روش به عنوان یک مربی حرفه ای بارها نارضایتی خود را از ایرانیان اطراف و مدیریت اعلام داشته و مدیریت فعلی به جای جایگزینی افراد مناسب و باهوش ایرانی جهت کسب رضایت سرمربی پرتغالی، تمام زمام امور را به وی سپرده است ‎تا جایی که در سال اقتصاد مقاومتی، مدیر رسانه ای، فیزیوتراپ و غیره همگی پرتغالی و بدون پیشینه فوتبالی حرفه ای هستند.

‎ متاسفانه در حال حاضر ترکیب تیم ملی از طریق فیس بوک شرکت پرتغالی اعلام می شود و یکی از دوستان کی روش به نام «فیلیپه سانتوس» کارهای رسانه ای تیم ملی را انجام می دهد. این فرد پرتغالی که در معرفی نامه خود گفته به ورزش، ارتباطات و شراب علاقه دارد در اقدامی عجیب و بی سابقه در دنیای ورزش کارهای مدیر رسانه ای تیم ملی را انجام می دهد. این در حالی است که فدراسیون فوتبال ایران به جای ارائه گزارش صادقانه به مردم ایران با سکوت و سرپوش گذاری سعی بر آرام جلوه دادن رخدادهای فوتبالی دارد.

شاید وقت آن رسیده که وزارت ورزش به نقش نظارتی و هدایتی خود در فوتبال ورود کرده و بداند که این نقش هیچ تناقضی با بحث استقلال فدراسیون فوتبال ندارد. فدراسیون فوتبال نیز باید بپذیرد با استفاده از افراد نخبه و علاقمند ایرانی می توان به فوتبال بیمار این مملکت کمک کرد و فقط شعار اقتصاد مقاومتی سر ندهد و در عمل کاری دیگر کند تا مصداق این ضرب المثل باشد که دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را؟!

حرف پایانی اینکه انسان وارسته کسی است که اگر در مدیریت ناتوان است یا آن را مرمت کند یا کار را به دست کاردان بسپارد و برود.