در مورد حرف هایی که بازیکنان کره در تهران گفتند و مصاحبه هایی که در مورد آلودگی یا نامهربانی مردم ایران و ... انجام دادند، موضع گیری های زیادی انجام شد، از مشت کردن دست ها توسط بازیکنان بگیرید تا نوشته هایی در رسانه ها. برخی از آن نوشته ها این حرف ها را توهین دانستند و از آن برای تجهیز بازیکنان تیم ملی استفاده کردند برخی دیگر هم نوشتند کره ای ها دروغ نگفته اند و باید روی نکاتی که آنها دست گذاشته اند فکر کرد.

صرف نظر از اینکه آنها چه گفته اند و دیگران چه عکس العملی نشان داده اند و چگونه فکر می کنند، کره ای های جنوبی مسیر جدیدی برای مبارزه را باز کردند که اصلا صحیح نیست.

آنها چه در مورد  آلودگی هوا و نامهربانی مردم ایران و شیشه اتوبوس شکسته درست بگویند یا نه، بابی را باز کردند که انتها ندارد.

فردای روزگار آنها باید میزبان تیم ملی ایران باشند و بازیکنان ما هم می توانند در مورد نوع تغذیه یا رفتار کره ای های جنوبی با کره ای های شمالی یا شکل ساختمان ها در کره حرف بزنند و اشکال تراشی کنند.

تاکنون سابقه نداشته که یک تیم ملی میهمان کشوری باشد و این همه مصاحبه بد در مورد مردم و امکانات آن کشور صورت بگیرد.

در واقع کره ای ها دردسرهای «ای اف سی» را زیاد کردند چون این دری که کره باز کرد، به این زودی ها بسته نمی شود و میهمان ها با این رفتار به خود حق می دهند که حتی در مورد مردم کشور میزبان هم حرف بزنند و یا آلودگی هوا را به روی آنها بیاورند و مثلا بیماری رایج شده در آن کشور را معرفی کنند.

در برزیل ویروس زیکا یکی از خطرناک ترین اتفاقات دنیا بود اما میهمان‌ها در این رابطه حرفی نزدند اما کره ای های جنوبی آلودگی هوای ما را با ماسک به همه دنیا نشان دادند و نامهربانی هایمان را از درون هتل تشخیص دادند و آن را مخابره کردند.

 

منبع خبر : مهر
فوتبال آسیا کره تیم ملی فوتبال کره