مدیر تیم‌های ملی کشتی فرنگی:
سوریـان بی‌مانند است او را استثنـایی ببینیم/فرنگی کاران حاضر در اردوی تیم ملی
سوریان را باید با این نگاه دید و درباره‌اش تصمیم گرفت. نمی‌توان او را با کسی مقایسه کرد و باید به شکل درست و منطقی با این قضیه برخورد کرد.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امید توفیقی- تیم ملی کشتی فرنگی ایران، همان تیمی که سال گذشته در رقابت‌های جهانی ازبکستان برای اولین بار بر سکوی قهرمانی این رقابت‌ها ایستاد، در شرایطی شهریور باید در دفاع از این عنوان در لاس‌وگاس آمریکا روی تشک برود که در یک سال اخیر با پستی و بلندی‌هایی مواجه بوده و اگر در لاس‌وگاس نیز نتواند بخوبی از عنوان قهرمانی خود دفاع کند و سهمیه‌های لازم برای حضور در المپیک را به دست آورد، شرایط دشواری در پیش خواهد داشت. شاید به همین دلیل است که کادر فنی تیم ملی برخلاف نظر برخی اعضای شورای فنی، نمی‌تواند از حمید سوریان به دلیل شرکت نکردن در رقابت‌های انتخابی دل بکند، از طرفی هرچند امید نوروزی با حاشیه‌سازی در انتخابی تیم ملی، همه درها را برای حضورش در رقابت‌های جهانی بست، اما سال آینده، سال المپیک است و کادر فنی تیم ملی نمی‌خواهد نوروزی را برای همیشه تمام شده تصور کند. همه اینها در شرایطی است که رویکرد جوانگرایی نیز همچنان در دستور کادر فنی فرنگی‌کاران است؛ کادری که در راس آن احد پازاج به عنوان سرمربی و حسن بابک، مدیر تیم‌های ملی حرف اول را می‌زنند؛ دو قهرمان سابق تیم ملی در دهه 60 با وجه اشتراک اردبیلی بودن. به بهانه داغ‌بودن برنامه‌های آماده‌سازی تیم ملی برای حضور در جهانی و همچنین حواشی پیش آمده درباره درخواست حمید سوریان به منظور شرکت در رقابت‌های جهانی، گفت‌وگویی با حسن بابک ترتیب دادیم که در پی می‌آید.
* به دنبال برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم ملی بزرگسالان و آغاز شمارش معکوس برای اعلام ترکیب نهایی تیم ملی، به نظر می‌رسد روزهای پرالتهاب و نفسگیری را سپری می‌کنید. از یک طرف برنامه‌های آماده‌سازی تیم ملی را زیر نظر دارید و از سوی دیگر برخی فشارها و ملاحظات برای انتخاب ترکیب نهایی وجود دارد، شرایط کنونی تیم ملی بزرگسالان را چطور می‌بینید؟
برنامه‌های آماده‌سازی تیم ملی با حمایت خوب فدراسیون به طور منظم و مستمر در حال پیگیری است. در واقع فدراسیون تا سرحد توان در جهت حمایت از تیم ملی قدم برمی‌دارد و از این نظر شرایط تیم ملی خوب است. همه این حمایت‌ها و تلاش کادر فنی برای انتخاب بهترین‌هاست. ما باید طوری تیم را انتخاب کنیم که بهترین‌های هر وزن در جهانی روی تشک بروند و طبیعتا در بعضی وزن‌ها با توجه به فاصله نزدیک مدعیان کار ما سخت‌تر است. شرایط کنونی اوزان مختلف به این ترتیب است که در بعضی وزن‌ها شانس قهرمانی و کسب مدال داریم و در بعضی وزن‌ها چنین شانسی نداریم؛ در هر دو حالت ما به دنبال انتخاب برترین‌ها هستیم. در هر وزن مدال گرفتیم چه بهتر اما در وزنی که مدال نگیریم حتما باید چند امتیاز تیمی کسب کنیم چراکه مجموع این امتیازات در نهایت در رده‌بندی تیم‌ها تاثیرگذار بوده و حتی با یک امتیاز ممکن است قهرمان جهان شویم یا قهرمانی را از دست بدهیم.
* با این که رقابت‌های انتخابی تیم ملی در اوج حساسیت و هیجان و به نوعی با شرکت تمام کشتی‌گیران مدعی برگزار شد، اما می‌بینیم در چهار وزن قرار است نفرات اول و دوم انتخابی به رقابت‌های جام پیتلانسکی لهستان اعزام شوند. این وسواس ریشه در چه مساله‌ای دارد؟
همان‌طور که اشاره شد نهایت دقت و تلاش خودمان را می‌کنیم تا بهترین نفرات در وزن‌های مختلف گزینش شوند. این که در چهار وزن مدعیان به تورنمنت لهستان اعزام می‌شوند به معنی ضعیف بودن گزینه‌هایمان نیست، برعکس ممکن است شرایط بهتری هم داشته باشیم و به دلیل وجود دو کشتی‌گیر خوب چنین تصمیمی گرفته شده باشد. مثل 98 کیلوگرم که هم قاسم رضایی هم مهدی علیاری می‌توانند در مسابقات جهانی مدال کسب کنند. اگر همه وزن‌هایمان مثل همین 98 کیلوگرم بود که غمی نداشتیم. به هر ترتیب، هم در این وزن و هم دیگر وزن‌ها به دنبال بهترین نفرات هستیم و جام پیتلانسکی لهستان فرصتی است که کشتی‌گیران توانمندی خود را بیشتر و بهتر به رخ بکشند تا بتوانند در رقابت‌های جهانی دوبنده تیم ملی را بپوشند.
* پرسشی که در ذهن بسیاری از علاقه‌مندان به کشتی وجود دارد این که چرا نتیجه انتخابی تیم ملی ملاک عمل نهایی برای ارنج تیم نیست و هر کسی در هر وزنی اول می‌شود مستقیم به تیم ملی راه نمی‌یابد تا حرف و حدیثی پیش نیاید. در این صورت تمرکز کامل روی آماده‌سازی همان چند نفری که در انتخابی اول شده‌اند، وجود خواهد داشت؟
رویه کنونی براساس فرآیند و قانون است. این را می‌گویم که سوءتفاهم برای برخی پیش نیاید که برنامه‌هایی چون اعزام کشتی‌گیران به تورنمنت‌های بین‌المللی به معنی زیر پاگذاشتن فرآیند انتخابی تیم ملی است، خیر چنین نیست و در فرآیند این موضوع پیش‌بینی شده است که در هر وزنی تردیدی وجود داشت، می‌توان کشتی‌گیران را به تورنمنت بین‌المللی اعزام کرد. از طرفی دوستداران حرفه‌ای کشتی بخوبی می‌دانند امکان برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم ملی در فاصله کم از رقابت‌های جهانی عملا امکانپذیر نیست؛ نه با برنامه‌های آماده‌سازی و علم تمرین می‌خواند و نه با سلامت کشتی‌گیران سازگار است. نمی‌توان انتظار داشت مثلا در فاصله دو هفته کشتی‌گیر دوبار وزن کم کرده، هم با رقیبان داخلی مسابقه دهد و هم در جهانی کشتی بگیرد. به همین دلیل دو سه ماه پیش از رقابت‌های جهانی، انتخابی برگزار می‌شود تا فرصت کافی برای برنامه‌های آماده‌سازی هم وجود داشته باشد و در نهایت 15 روز قبل از رقابت‌های جهانی ترکیب نهایی اعلام می‌شود. یک دلیل قاطع دیگر برای این که چرا بلافاصله ترکیب نهایی اعلام نمی‌شود این که در این صورت ممکن است کشتی‌گیری به خیال موفقیت در انتخابی تیم ملی و با علم به قطعی بودن حضورش در جهانی به شرایط اردوی تیم ملی تمکین نکرده و آنچنان که باید خود را برای رقابت‌های جهانی آماده نکند، در نتیجه ما ترکیب را اعلام نمی‌کنیم تا آسیب‌هایی اینچنین متوجه تیم ملی نشود.
* برای بحث روادید و بلیت پرواز چه می‌کنید؟
در هر وزن کارهای اعزام دو کشتی‌گیر را انجام می‌دهیم تا وقتی ترکیب اعلام شد کشتی‌گیر انتخاب شده با مشکل روادید مواجه نشود. بنابراین از این نظر هم مشکلی وجود ندارد.
* دو ماه تا رقابت‌های جهانی باقی مانده و زود است به ارزیابی و پیش‌بینی شرایط پیش رو پرداخت، اما در حالی که تیم ما به عنوان مدافع عنوان قهرمانی گام به این رقابت‌ها می‌گذارد، تجربه شما چه می‌گوید؟ آیا می‌توانیم دوباره قهرمان جهان شویم و از این بابت نگران نیستید؟
همه تلاش کادر فنی و کشتی‌گیران در این جهت است که بهترین نتیجه را در مسابقات جهانی بگیریم و برای دفاع از عنوان قهرمانی راهی لاس‌وگاس خواهیم شد. از این رو دغدغه خاطر نداریم چون با تمرکز کامل مراحل آماده‌سازی تیم ملی دنبال می‌شود و فدراسیون کشتی هرچه داشته در طبق اخلاص گذاشته و هم از تیم ملی کشتی فرنگی و هم از تیم ملی کشتی آزاد حمایت می‌کند، اما گاهی حمایت‌های بیرونی، سلیقه‌ای و آزار دهنده می‌شود و همین موضوع زجرآور است.
* اجازه بدهید از موضوع مسابقات جهانی خارج نشویم و در ادامه به موضوع پشتیبانی از تیم ملی برسیم، تنها غایب رقابت‌های انتخابی تیم ملی، حمید سوریان بود و این موضوع در یکی دو روز گذشته و به دنبال برگزاری نشست دوباره شورای فنی کشتی فرنگی داغ شد. شورای فنی در نشست اولیه خود حضور سوریان در رقابت‌های جهانی را ممنوع کرد، اما به دنبال فرجام‌خواهی سوریان شرایط کمی تغییر کرد. شما به عنوان مدیر تیم‌های ملی شرایط پیش آمده برای سوریان را چطور می‌بینید؟
باید بر این نکته تاکید کرد که همه کشتی‌گیران باید از قانون و فرآیند انتخابی تیم ملی تمکین کنند. در این موضوع هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد. در عین حال نباید از یک نکته غافل بود؛ امروز در ورزش ما به خیلی از ورزشکاران بویژه ورزشکاران رشته‌های توپی می‌گویند اسطوره، در صورتی که شاید این لفظ فقط به دلیل محبوبیت برای آن فرد به کار برده شود. ضمن احترام به همه بزرگان تاریخ ورزش این مملکت، باید بگویم نظر شخصی من این است که به کسی باید اسطوره بگوییم که یک چهره استثنایی باشد. چهره استثنایی هم کسی است که مشابهش وجود نداشته باشد. کسی که مشابه آن وجود ندارد باید منطبق با او و موقعیتی که در آن قرار دارد به قضاوت نشست. استثناهای کشتی ما یکی عبدالله موحد با شش مدال طلای جهان و المپیک و دیگری هم حمید سوریان با هفت مدال طلای جهان و المپیک هستند. سوریان را باید با این نگاه دید و درباره‌اش تصمیم گرفت. نمی‌توان او را با کسی مقایسه کرد و باید به شکل درست و منطقی با این قضیه برخورد کرد. همه ما اعم از کشتی‌گیر و رسانه‌ای باید این نکته را مدنظر داشته باشیم که با مسائل، احساسی برخورد نکرده و دچار افراط و تفریط نشویم. نه از بالاکشیدن بی‌جهت یک نفر کشتی ما سود می‌برد و نه از پایین کشیدن اسطوره. بعضی وقت‌ها یک کشتی‌گیر وقتی تازه در ابتدا یا میانه راه است، بی‌جهت آنقدر بالا برده می‌شود که از خود بی‌خود شده و روند رو به رشدش متوقف می‌شود. باید رویه خود را بالانس کرده و احساسی نشویم. هرچند همه ما احساس داریم، اما مهم این است که احساسات را کنترل کرده و منطقی تصمیم بگیریم. تصمیمی که با در نظر گرفتن جمیع جهات بوده و بعدا از آن پشیمان نشویم.
* چرا این موضوع را پیش از مسابقات انتخابی مدیریت نکردید که برایتان به چالش تبدیل نشود، مثلا به نوعی سوریان را از شرکت در انتخابی معاف می‌کردید؟
کشتی یک ورزش پهلوانی است و نباید دروغ بگوییم. این ماجرا ثابت کرد بر خلاف برخی ادعاها، شورای فنی مستقل است و همه ما سعی می‌کنیم این استقلال شورای فنی حفظ شود. در عین حال نظر شخصی من این است که اگر در جهت حفظ داشته‌هایمان حرکت نکنیم، این کشتی خواهد بود که متضرر می‌شود. ما به شورای فنی و همه بزرگان کشتی احترام می‌گذاریم و در عین حال همه به امید زنده هستیم و ماجرای این وزن هم به امید خدا به خرد جمعی ختم بخیر خواهد شد.
* درباره مساله پشتیبانی از تیم ملی در حالی به نظر ناراضی هستید که دیدیم در روزهای گذشته از کشتی‌گیران تقدیر به عمل آمد...
نمی‌خواهیم در آستانه رقابت‌های جهانی، کشتی دچار چالش شود و خیلی مساله را باز نمی‌کنم، اما وقتی می‌بینیم سال گذشته برای اولین بار در تاریخ تیم ملی، کشتی فرنگی قهرمان جهان شد و حتی در فرودگاه یک شاخه گل به بچه‌های ما ندادند یا بعدا برایشان مراسم تقدیری در نظر نگرفتند، خیلی ناراحت می‌شوم. دیگر ما چگونه به بچه‌ها بگوییم خودتان را ثابت کنید تا حمایت لازم صورت بگیرد. گاهی پیش خودم می‌گویم قهرمان شدیم تحویلمان نگرفتند، اگر در رده‌های پایین‌تر قرار بگیریم احتمالا در فرودگاه سرمان را می‌برند. متاسفانه بعضی برخوردها انگیزه‌ها را در قهرمان از بین می‌برد. باید شرایط را آن طور که هست ببینیم. ضمن توجه به تمام رشته‌های ورزشی این نکته را مد نظر داشته باشیم که رشته‌های مدال‌آور المپیکی معدود هستند و باید آنها را با اولویت خاص دید. اولویتی که ملموس باشد و گره از مشکلات آنها بگشاید. در حال حاضر فدراسیون کشتی با انبوه اعزام‌های بین‌المللی و هزینه بالای برپایی اردوی تیم‌های ملی در رده‌های نوجوانان، جوانان، بزرگسالان آزاد و فرنگی، کشتی ساحلی و الیش مواجه بوده و شایسته است در عمل مورد توجه جدی قرار گیرد. کشتی مثل فلان رشته تیمی نیست که ورزشکار ضربان قلبش بالا نرفته و در لاکتیک قرار نگیرد. در حالی که متخصصان دانشگاهی می‌گویند بدن حتی هفته‌ای یک بار هم نباید لاکتیک شود و جنس کشتی به گونه‌ای است که این مساله اجتناب‌ناپذیر است. بیرون از تشک مسابقه، ضربان قلب روی 150 است و روی تشک به 220 هم می‌رسد. چنین ورزش زجرآوری باید ویژه دیده و انگیزه‌های قهرمانان آن حفظ شود. ورزشکاری که این همه زجر و مشقت می‌کشد، باید یک جایی به لحاظ مادی ثمره تلاش خود را ببیند. به هر حال در آستانه رقابت‌های جهانی نمی‌خواهم خیلی این موضع را بازکنم و امیدوارم شرایط برای کشتی روز به روز بهتر و راحت‌تر شود و چالش‌های فدراسیون به حداقل ممکن کاهش یابد.
* فرنگی کاران حاضر در اردوی تیم ملی
59 کیلو:
حمید سوریان (تهران)، محسن حاجی‌پور (مازندران)، عبدالمحمد پاپی (خوزستان) و امید قادری (خراسان رضوی)
66 کیلو:
مهدی زیدوند (خوزستان)، محمدعلی گرایی (فارس) و وحید میرفتح الهی (تهران)
71 کیلو:
افشین بیابانگرد (تهران)، فرشاد بلفکه ـ برومند اصلان (لرستان) و رامین طاهری (خوزستان)
75 کیلو:
سعید عبدولی (خوزستان)، رسول گرمسیری (خوزستان)، پیام بویری (خوزستان) و سجاد فرج‌پور (مازندران)
80 کیلو:
یوسف قادریان (البرز)، یوسف اخباری (تهران) و میلاد خسروی (لرستان)
85 کیلو:
حبیب الهر اخلاقی (خوزستان)، حسین نوری (البرز)، مجتبی کریم‌فر (خوزستان) و داوود عابدین‌زاده (تهران)
98 کیلو:
قاسم رضایی (مازندران)، مهدی علیاری (تهران) و سیدمصطفی صالحی‌زاده (خوزستان)
130 کیلو:
مهدی نوری (اردبیل)، بشیر باباجان‌زاده (مازندران)، آرمان نظری (لرستان) و شهاب قوره جیلی (تهران)
ارسال نظر