کپی چک‌های 200 میلیون تومانی آن بازیکن که نقد شد!
از کریم باقری واژه‌های زیبایی خواندیم. از قول او حرف‌هایی نقل شده که جذاب است. خواندیم که بازیکنان امروزی زرنگ شده‌اند و چند روز پیش از داریوش مصطفوی هم جمله جالبی شنیدیم؛ بازیکنان ما اگر هوش و ذکاوت خود را در خارج از فوتبال هزینه می‌کردند، الان مشکلات اقتصادی مملکت حل می‌شد.
به گزارش پارس به نقل از خبرورزشی مي‌دانيد چرا قديمي‌هاي فوتبال از اين بازيكنان انتقاد مي‌كنند؟ آنها چنين بازيكناني را با دوره خودشان مقايسه مي‌كنند و از اين مقايسه، دچار افسردگي مي‌شوند. كريم باقري وقتي فوتبال بازي مي‌كرد، به تنهايي و در حالي كه سن و سالي را هم گذرانده بود، ورزشگاه آزادي را منفجر مي‌كرد اما باقري هرگز ناز و اداي بازيكنان امروزي را نداشت.
سادگي بازيكنان آن دوره با امروزي‌ها قابل قياس نيست. بازيكنان دوران جديد فوتبال ايران، بسيار باهوش و موقعيت‌شناس هستند. البته بيشتر از اينكه موقعيت‌شناس باشند، فرصت‌طلبند. آنها مي‌دانند چگونه مقابل رئيس باشگاه، پشه را روي هوا نعل كنند. آنها خوب ياد گرفته‌اند چگونه از مدير باشگاه پول بگيرند.
تازه اين نسل زير متوسط فوتبال ايران است؛ نسلي كه از دل آن نه ستاره توليد مي‌شود نه حتي يك بازيكن نخبه. به تيم‌ملي ايران نگاه كنيد. كارلوس كروش نسلي از بازيكنان متوسط را در اختيار دارد؛ نسلي كه هيچ كار بزرگي در فوتبال ما انجام نداده است. كروش در تيم‌ملي علي دايي، مهدوي‌كيا، خداداد و كريم باقري را ندارد.
او با بازيكناني طرف است كه متوسط هستند. استعدادهاي زير متوسط! اما اين نسل راه درآمدزايي را ياد گرفته و مي‌داند از كنار فوتبال بايد چگونه به پول رسيد. چند روز پيش به صورت اتفاقي توسط يكي از دوستان، كپي چك‌هاي پاس شده يكي از باشگاه‌ها را به بازيكني كه هميشه مي‌گويد مطالباتش نقد نمي‌شود، بررسي كرديم.
باور نمي‌كنيد كمترين چك پاس شده توسط باشگاه براي او حدود 200 ميليون تومان بود و در همان فصل طرف يك ميليارد و 200 ميليون تومان دريافتي داشت. اين بازيكنان، پول را اين‌طوري مي‌گيرند اما وقتي جلوي دوربين‌ها ظاهر مي‌شوند، حرف‌هاي ديگري مي‌زنند.
مي‌دانيد چرا؟ چون باهوش هستند، زيرا فن و فنون بازار را ياد گرفته‌اند. دارنده هرقدر اداي ندارها را دربياورد، موفق‌تر است.
بازيكنان امروزي اگر تحصيلكرده و دانشگاه‌ديده بودند و دكتر و مهندس مي‌شدند، باور كنيد ايران را آباد مي‌كردند اما حيف كه...
ارسال نظر