پايگاه خبري تحليلي «پارس»- با وجود گذشت حدود یک هفته از نقل و انتقالات هنوز اکثر تیم‌های لیگ برتری وضع مبهمی چه روی نیمکت و چه در کادر مدیریتی خود دارند. فقط قهرمان لیگ‌برتر و جام حذفی و یک تیم تبریزی توانستند تکلیف نیمکت خود را تا به حال مشخص کنند و حتی برخی از تیم‌هایی که با مربیان فصل گذشته خود قرارداد دارند،‌ بازهم نمی‌توانند با اطمینان درباره سرمربی فصل بعد خود صحبت کنند.

٣ باشگاهی که سبقت گرفتند
یحیی گل‌محمدی با نتایج خوبی که این فصل برای ذوب‌آهن کسب کرد،‌ رضایت مسئولان این باشگاه را جلب کرد و حتی قبل از فینال جام حذفی نیز اطمینان کرد که در این تیم می‌ماند. حسین فرکی،‌ سرمربی دیگر تیم اصفهانی که با قهرمانی در لیگ‌برتر به کارش پایان داده بود، با وجود تمام گمانه‌زنی‌ها قراردادش را تمدید کرد. اخیرا نیز فراز کمالوند که موفق به مسجل‌کردن بقای گسترش فولاد شد،‌ قراردادش را با این باشگاه تمدید کرد تا فقط همین ٣ تیم کار خود را به صورت رسمی برای فصل آینده آغاز کرده باشند.

قرارداددارهای پر از ابهام
برخی از باشگاه‌ها هم با وجود این‌که با مربی فصل گذشته خود قرارداد دارند اما نمی‌توانند با اطمینان درباره بقای آنها صحبت کنند. نفت تهران همچنان در گیرودار رفتن یا نرفتن منصوریان به استقلال است. تراکتورسازی نیز با وجود اطمینان از بازگشت تونی اولیویرا،‌ برای او گزینه رزرو تعیین کرده و فولاد نیز با وجود داشتن قرارداد با اسکوچیچ مدیری ندارد که بتواند به قراردادش پایبند باشد. البته مهم‌ترین ابهام در میان این مربیان برای برانکو است. او که در اصل برای فصل آینده با پرسپولیس قرارداد بست،‌ به‌خاطر مشکلات مالی تهدید کرده که به ایران بازنمی‌گردد.

از پایه و اساس آزاد!
سایر تیم‌ها اما وضع بدتری دارند چون خیلی از آنها نه مربی دارند و نه مدیر. از استقلال تهران بگیر که نه وضع مدیریتش مشخص است و نه سرمربی آن تا راه آهن و صبای‌قم که تازه می‌خواهند مزایده برگزار کنند و مالک تازه خود را بشناسند. ملوان انزلی و فولادنوین اهواز نیز دیگر تیمهایی هستند که هنوز ابهام‌هایی در مدیریت آنها وجود دارد. فولاد نوین که احتمالا فروخته می‌شود. سیاه جامگان و پدیده ٢ تیم مشهدی این فصل لیگ برتر هنوز تصمیم جدیدی درباره سرمربی خود نگرفته‌اند و استقلال خوزستان و سایپا نیز چنین وضعیتی دارند. ویسی که گفته می‌شد در میان آبی‌های خوزستان ماندنی است،‌ با استعفای مدیرعامل این باشگاه وضع مبهمی دارد و جلالی نیز مدت‌هاست که در گیرودار تمدید قرارداد با نارنجی‌پوشان است.

چهره‌های جدید روی نیمکت‌ها با وجود این‌که از پایان فصل گذشته لیگ
 ٢٥‌روز می‌گذرد اما هنوز هیچ مربی جدیدی که فصل گذشته را روی نیمکت باشگاهها به پایان نرسانده، نتوانسته هدایت تیمی را برعهده بگیرد. قطعا برخی از مربیان فصل گذشته از ابتدای فصل آینده تیم نخواهند داشت و برخی از مربیان بیرون مانده روی کار می‌آیند. در این میان صحبت از بازگشت دایی به لیگ برتر با راه آهن،‌ نشستن صالح روی نیمکت سایپا، پورغلامی در ملوان، رفتن قلعه‌نوعی به پدیده و... می‌شود. البته اوج حواشی و شایعات این روزها مربوط به نیمکت استقلال است که مدعیان زیادی پیدا کرده و هنوز تکلیفش مشخص نیست.

مسائل مالی، عامل اصلی بلاتکلیفی
غلامحسین پیروانی، کارشناس فوتبال درباره چرایی بلاتکلیفی تیمهای لیگ برتری می‌گوید: «در این فوتبال هیچ چیز سر جای خودش نیست و ما فقط نام حرفه‌ای را به یدک می‌کشیم. با این وضع تا ١٠‌سال آینده به سمت حرفه‌ای بودن نمی‌رویم. نگاه کنید که در لیگ انگلستان از همین حالا تکلیف ٩٠‌درصد نیمکت‌ها روشن است اما این‌جا دقیقا شرایط برعکس پیش می‌رود. تصور من این است که تزریق پول بی‌رویه به فوتبال بیشترین نقش را در این بلاتکلیفی دارد. قیمت مربیان و بازیکنان به شکل سرسام‌آوری بالا رفته و باشگاه‌ها نیز پولی ندارند که به آنها بدهند.» وی همچنین می‌افزاید: «من در کل مشکلات مالی را موثرترین عامل در این بلاتکلیفی می‌دانم. جالب است که برخی مدیران بدون این‌که به فکر بدهی‌های فصل قبلی باشند،‌ برای فصل بعدی مذاکراتشان را شروع می‌کنند. در ضمن چرخه مربیان نیز محدود شده است و رابطه جای ضابطه را گرفته است. اگر مدیران، کمی با منطق بیشتری عمل کنند،‌ هم هزینه کمتری خواهند کرد و هم می‌توانند زودتر و بهتر تصمیم بگیرند.»

خبری بد برای لیگ پانزدهم
به نظر می‌رسد خیلی از معادلات در روزهای پایانی نقل و انتقالات حل خواهد شد. به جز چند مربی و چند بازیکن،‌ سایر ارکان باشگاه‌ها بلاتکلیف هستند و این خبر بدی در فاصله ٥٠ روز تا آغاز لیگ برتر است. احتمالا با این وضع بار دیگر شاهد دیر آغاز شدن تمرینات و مشکل‌دار شدن تیم‌ها در میانه‌های فصل هستیم که آن وقت حسرت از دست رفتن زمان در ابتدای فصل را می‌خورند. در فصول گذشته بارها شاهد این اتفاقات در خیلی از تیمهای لیگ برتری بودیم که سرنوشت خوبی در پایان فصل نداشتند و مشخص نیست چرا مدیران از تجربیات سال‌های گذشته خود درس نمی‌گیرند.