کارلوس کروش؛ اجنبی ایــرانی!

این بدعت تازه‌ای در فوتبال ایران بود‌؛ فوتبالی كه اگر همین هواداران را نداشته باشد، هیچ است.كروش این‌گونه به هواداران ملی احترام می‌گذارد. ابتدا به جمع‌شان می‌رود، با آنها عكس می‌گیرد و سپس با دیدن شور و اشتیاق‌شان می‌رود و یك اتوبوس پر از ستاره را برایشان می‌آورد.سپس خودش جلوی در می‌ایستد، 5 نفر، 5 نفر هواداران را به داخل راه می‌دهد و اجازه می‌دهد به حریم خصوصی تیمی وارد شوند كه تنها یك روز دیگر با قطر بازی می‌كند.

نتیجه این احترام هم مشخص است. احترام، احترام می‌آورد و تا همین حالا 25 هزار بلیت بازی ایران و قطر را ایرانیان مقیم سیدنی خریده‌اند. اما هزاران كیلومتر این‌طرف‌تر، سهم هواداران چیست؟ سهم عكاس‌ها چیست؟مربیانی هستند كه از ترس، لیدرهایشان را در خیابان اطراف محل تمرین مستقر كرده‌اند تا اجازه ورود عكاس‌ها را ندهند! همچنین این لیدرها را مأمور كرده‌اند كه اگر كسی حرف اضافه‌ای زد، او را به رختكن ببرند تا كتكی مفصل نوش جان كند. اینجا هواداران اهل كوفه هستند و اگر به تیم نزدیك شوند، باید لحظاتی جهنمی تجربه كنند چون كسانی هستند كه با گردن‌های قطور، از آنها پذیرایی می‌كنند اما كروش یك اتفاق نو را رقم زد.نشان داد او نیست كه ایران و ایرانی را تخریب می‌كند بلكه كسانی كه اتفاقاً ادعای ایرانی بودن دارند و به كروش و موافق‌هایش هجوم می‌آورند، ایران و ایرانی را تخریب می‌كنند.
كدام مربی فوتبال ایران را سراغ دارید كه به یك هوادار ساده فوتبال چنین موقعیتی بدهد؟ او بعد از هر جلسه تمرینی، به شخصه در بسته كمپ را باز می‌كند تا با هواداران عكس بگیرد و متعاقباً از بازیكنان هم می‌خواهد چنین كنند. این یعنی احترام به هوادار و بالا بردن جایگاه هوادار ایرانی...