علی دایی داشت خودش را آماده می کرد تا کنفرانس مطبوعاتی از یک بازی کاملا یکطرفه بگوید که تیم او برنده اش بوده اما خودش با تغییراتش پاس گل زیبایی به رسول خطیبی و تیمش داد تا مشکلات پرسپولیس را بیش از قبل کنند. پرسپولیس که در نیمه اول با ضربه سر بنگر به گل رسیده بود و در همان نیمه مقعیت های خوبی را با محمد نوری و عباسزاده بدست آورده بود و بارها از خط دفاعی تبریزی ها به رهبری احمد ال نعمه دومین یار گرانقیمت رسمی لیگ برتر گذشته بود  ، نتوانست به رغم بازی خوب این تیم با رهبری نوری و عالیشاه تعداد گل هایش را افزایش دهد. خطیبی جوان خیلی زود مشکل تیمش را پیدا کرد و با تعویض آل نعمه روند بازی را در خط دفاعی اش متعادل کرد. در سوی مقابل اما تعویض های دایی نتیجه عکس داد. بیرون رفتن نوری که دلخوری کاپیتان را به همراه داشت همراه شد با گل اول تراکتورسازی . گلی که روی یک ضربه معمولی با دفع ناقص بنگر در خط دفاع و تلاش بی وقفه مکانی همراه شد که هر طور بود توپ را وارد دروازه خودی کردند. بعد از این تراکتوری ها می توانستند صاحب یک پنالتی باشند اما داور از کنار این صحنه گذشت . پرسپولیس بعد از این احساسی حمله می کرد و تراکتوری ها که پیش آمده بودند ، عالی از موقعیت ها استفاده می کردند.آنها در 5 دقیقه پایانی ابتدا با شوت بی نقص ادینهو و دقایقی بعد با فرار عالی نریمان جهان و ضربه تماشایی چیپ این بازیکن به گل سومش هم رسید تا دایی کنار زمین خشکش بزند و با خود فکر کند تیمی که شروع خوبی داشته چطور این قدر زیبا و با نمایشی فنی اسیر جوانان تراکتورسازی شده است. به این فکر کند که چرا طرفداران تیمش یکصدا علی کریمی را صدا می زنند!

تراکتوریها بعد از بازی دور افتخار می زدند و پرسپولیسی ها با عصبانیت علی کریمی را صدا می زدند. آمبولانس ها مدام سمت جایگاه پرسپولیسی ها می آمدند تا تماشاگرانی را با خود ببرند که از حال رفته بودند.