به گزارش پارس به نقل از ایسنا، با وارد شدن به فوتبال حرفه ای دیگر وفاداری یک بازیکن به باشگاهش مساله ی نادر و کمیابی است. بسیاری از ستاره های فوتبال تیمی را که در آن چهره شدند ترک می کنند و برای کسب شهرت و بهتر شدن شرایط خود به تیم سرشناس دیگری می روند اما در این میان ستاره هایی هم وجود دارند که در بهترین شرایط خود و با وجود پیشنهادهای بسیار خوب نمی توانند دل از تیمشان بکنند. چنین بازیکنانی به چهره ی محبوب دوست داشتنی تیم خود تبدیل می شوند و همه از آنها به عنوان اسطوره یاد می کنند.

یورو اسپورت در گزارشی از ۸ ستاره ی وفادار به تیمشان رونمایی کرد.

۱- فرانچسکو توتی

قیصر باشگاه رم، پسر طلایی پایتخت ایتالیا و نماد باشگاه رم. توتی در رم محبوبیت بسیار بالایی دارد. بسیاری به عشق او به ورزشگاه می آیند و یا پای گیرنده های خود می نشینند.

توتی اخیرا در نشستی خبری گفت: با وجود پیشنهادهای زیاد ترجیح دادم تا در رم بمانم. رئال مادرید از تیم هایی بود که به دنبال جذب من بود اما عشق به رم باعث شد تا در این تیم بمانم.

توتی در هیچ حالتی حاضر نشد تیم محبوب خود را ترک کند. چه زمانی که در اوج بود و همه و همه نگاه ها را معطوف خود کرد و چه زمانی که در بحران گل نزدن به سر می برد. او حتی برای تمرکز بیشتر بر روی تیم باشگاهی اش ترجیح داد از بازی های ملی خداحافظی کند. توتی نزدیک به ۲۰ سال است که در رم توپ می زند. این باشگاه ایتالیایی قرارداد کاپیتان خود را تا سال ۲۰۱۶ تمدید کرد تا ال کاپیتانو تا ۴۰ سالگی در تیم محبوب خود بازی کند.

۲- رایان گیگز

شاید بسیاری ندانند که پسر محبوب اولدترافورد فوتبال خود را در سال ۱۹۸۵ با منچسترسیتی آغاز کرد اما تنها پس از دو سال حضور در این تیم به شیاطین سرخ پیوست تا بعدها به یکی از اسطوره های این باشگاه تبدیل شود. گیگز با ۹۵۳ بازی رکورددار تعداد بازی در شیاطین سرخ است که در مجموع ۱۶۸ گل هم برای این تیم به ثمر رسانده است. او روز جمعه ۴۰ سالگی خود را جشن گرفت، با این حال هنوز با این تیم قرارداد دارد و این احتمال وجود دارد که قراردادش را برای فصل بعد هم تمدید کند.

۳- خاویر زانتی

ستاره ی آرژانتینی اینتر که از سال ۱۹۹۵ تا الان در این تیم بازی می کند. زانتی در حالی بازوبند کاپیتانی را بر بازو می بندد که چهلمین بهار زندگی خود را پشت سر می گذارد. او ۸۴۶ بار با پیراهن اینتر به میدان رفته و از سال ۱۹۹۹ تاکنون بازوبند کاپیتانی این تیم را به بازو می بندد. او رکورددار حضور یک بازیکن غیرایتالیایی در یک تیم ایتالیایی به شمار می آید.

۴- استیون جرارد

کاپیتان لیورپول که تمام فاکتورهای محبوب شدن در آنفیلد را دارد. او به چند دلیل جایگاه خاصی در بین هواداران لیورپول به دست آورده است. نخست این که پسرعمویش در حادثه ی مشهور هلیزبورو که در سال ۱۹۸۹ که منجر به کشته شدن ۹۶ تماشاگر لیورپول شد حضور داشت و دوم وفاداری اش به پیراهن لیورپول است.

جرارد در این چند سالی که در لیورپول بازی کرده هیچ گاه قهرمان لیگ برتر انگلیس نشده است، با این حال ترجیح داد تا در تیمش بماند و پیشنهادهای زیادی را نادیده بگیرد.

۵- پل اسکولز

پسر موبور شیاطین سرخ که در رسانه ها بسیار مظلوم واقع شد اما به اعتراف بسیاری از ستاره های فوتبال جهان یکی از بهترین بازیکنان در پست خود بود تا جایی که زیدان آرزوی بازی در کنار او را داشت. اسکولز محصول مدرسه منچستریونایتد بود و به غیر از این تیم پیراهن هیچ تیم دیگری را بر تن نکرد. او در سال ۲۰۱۱ کفش های خود را آویزان کرد اما یک سال بعد وقتی فرگوسن به او احساس نیاز کرد دوباره به میادین بازگشت. او سرانجام پس از خداحافظی فرگوسن از دنیای مربیگری برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

۶- پائولو مالدینی

مالدینی یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال جهان است. او فوتبال خود را در سال ۱۹۷۸ با نوجوانان میلان آغاز کرد و در سال ۱۹۸۵ در حالی که ۱۷ سال سن داشت به تیم اول پیوست. او نزدیک به ۲۵ سال در میلان بازی کرد تا نام خود را به عنوان یکی از اسطوره های روسونری ثبت کند. او با میلان افتخارات زیادی به دست آورد. ۵ عنوان قهرمانی با میلان در لیگ قهرمانان اروپا از افتخارات مالدینی به شمار می آید. باشگاه میلان پس از خداحافظی مالدینی پیراهن شماره ۳ را به موزه برد تا نشان دهد که ارزش زیادی برای مدافع خود قائل است. قرار است که شماره ۳ میلان تنها به پسر و یا نوه مالدینی داده شود.

۷- گری نویل

نویل از شاگردان نجیب سر آلکس فرگوسن بود که با نیمکت نشینی در این تیم کنار آمد اما هیچ گاه حاضر نشد تیم محبوب خود را ترک کند. فیلیپ نویل برادر گری از شیاطین سرخ جدا شد و به اورتون پیوست تا شانس خود را در این تیم آزمایش کند اما برادر بزرگ تر به باشگاه محبوب خود وفادار ماند. نویل در ۲۰ سال حضورش در منچستریونایتد ۶۰۲ بار با پیراهن این تیم به میدان رفت.

۸- بوفون

او در سال ۲۰۰۱ از پارما به یوونتوس پیوست و لقب دروازه بان قرن را به خود اختصاص داد. بوفون با وجود پیشنهادهای زیاد هیچ گاه حاضر نشد یوونتوس را ترک کند. حتی زمانی که این تیم در سال ۲۰۰۶ به لیگ دسته دو ایتالیا سقوط کرد باز ترجیح داد در این تیم بماند. بوفون الان بازوبند کاپیتانی یوونتوس را بر بازو می بندد و یکی از محبوب ترین بازیکنان این تیم است.