«محمدحسین ذوالفقاری» در دهم فرردین سال 1348 در شهیدیه میبد متولد شد. «محمدحسین» هنوز سنی نداشت ولی با این وجود موفق شده بود سه بار به کربلا برود و بارگاه امام حسین(ع) را زیارت کند.

محمد حسین 12 ساله در تابستان سال 1357 و در جریان یکی از سفرهای زیارتی‌اش به کربلا، توانست در نجف اشرف با بنیانگذار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) نیز دیدار کند .

پدر محمدحسین در کویت کار می‌کرد و بارها تلاش کرده بود محمد حسین را برای ماندن و کار در آن جا راضی کند اما وی راضی نشد و در ایران کنار مادرش ماند. او با وجود سن کمی که داشت سرپرست مادرش شده بود، کارهای سنگین خانواده را انجام می‌داد.

زمانی که وارد مقطع راهنمایی شد، عشق به جبهه او را به رها کردن تحصیل وا داشت و پس از اتمام آموزش‌های نظامی تصمیم گرفت، به جبهه برود و مانند «علیرضا» برادر بزرگش از کشور دفاع کند.

پدر محمد حسین در آن زمان، درس خواندن را مهم‌تر از جبهه برای او می‌داند و یادآور می‌شود که او هنوز برای رفتن به جبهه کم سن است اما محمد حسین در مقابل عدم رضایت پدر برای رفتن او به جبهه می‌گوید: «یعنی من نمی‌توانم به جبهه بروم و برای رزمندگان اسلام آب ببرم؟» و پدر محمد حسین با دیدن عشق و جسارتی که در فرزندش برای مبارزه می‌بیند، با رفتن او به جبهه موافقت می‌کند .

چندی پس از بازگشت از جبهه با خبر شهادت برادرش «علیرضا» روبرو می‌شود و سه روز بعد از شهادت برادرش دوباره راهی جبهه می‌شود تا سنگر برادرش خالی و اسلحه او بر زمین نماند اما با این وجود همرزمان برادرش از او به خاطر آمدن مجددش به جبهه و دلداری ندادن به خانواده داغدارش، انتقاد می‌کنند که در پاسخ آنها می‌گوید: «علیرضا برای خودش شهید شد و آخرت هم برای اوست نه برای من، پس می‌مانم و می‌جنگم . »

سرانجام تک‌تیرانداز گردان رزمی عاشورا، 40 روز پس از شهادت برادرش بر اثر اصابت ترکش خمپاره در منطقه شوش به شهادت می‌رسد و به عنوان دهمین شهید محله شهیدیه تشییع و به خاک سپرده می‌شود .

به شهید محمد حسین 12 ساله در سال گذشته دو عنوان «شهید شاخص بسیج دانش‌آموزی» و «جهاد کبیر، شهید صغیر» اعطاء شد .