افراد حاضر در این مسابقه، ابتدا کلاس‌های آموزشی رشته‌های غواصی، کایاک، پدل بورد و باگی را می‌گذرانند و بعد با یکدیگر رقابت می‌کنند.

پس از رقابتی فشرده و هیجان انگیز از هر هشت شرکت‌کننده، دو نفر به مرحله نهایی راه پیدا خواهند کرد.

غلامرضا بختیاری، تهیه‌کنندگی این مسابقه را به عهده دارد و سعید دریادل، ساسان گلستانه و امید خسروی، گروه کارگردانی آماده باش را تشکیل می‌دهند.

بختیاری پیش از این، تهیه‌کنندگی برنامه‌هایی چون صبح به خیر ایران، چند درجه، چراغ خاموش و مسابقه آب و آتش را برعهده داشته است. مسابقه آماده باش، شنبه تا سه‌شنبه هر شب ساعت 20 از شبکه امید، پخش و ساعت 10 روز بعد بازپخش می‌شود.

اقبال خوب نوجوانان

غلامرضا بختیاری، تهیه‌کننده درباره شکل‌گیری طرح این مسابقه گفت: طرح شبکه امید ابتدا تولید مسابقه فرمانده بود، اما از آنجا که رده سنی شرکت‌کنندگان این مسابقه 12 تا 18 سال بود، نمی‌توانستیم انتظار داشته باشیم بچه‌ها آموزش تکاوری ببینند. بنابراین طراحی را تغییر دادیم و قرار شد یک مستند مسابقه تولید شود.

وی ادامه داد: با توجه به عملیات میدانی آماده باش و سرعت بالای کار ترجیح دادیم لوکیشن مسابقه را در جزیره کیش طراحی کنیم. مسابقه بیستم مردادماه کلید خورد و 18 شهریور ماه روی آنتن رفت. در هر قسمت،‌ هشت نفر در چهار رشته تخصصی که از قبل به آنها آموزش داده شده، با یکدیگر رقابت می‌کنند و بعد دو نفر راهی مرحله فینال می‌شوند.

این تهیه‌کننده با اشاره به اقبال زیاد نوجوانان به مسابقه توضیح داد: استقبال بچه‌ها خیلی خوب بود. تعدادی از آنها در تست قبول شدند، اما هنگام اجرای مسابقه به علت شرایط آب و هوایی کم آوردند. در مجموع 12 نفر راهی مراحله فینال می‌شوند.

وی درباره انتخاب کامبیز دیرباز برای اجرای مسابقه گفت: روحیات کامبیز دیرباز با اجرای این مسابقه هماهنگی داشت، ضمن این که خودش بسیار پرانرژی و مهیج است و به اجرای این مسابقه تسلط دارد. همه این موارد در انتخاب او نقش بسزایی داشته است.

هل دادن نوجوانان به دنیای واقعی

ساسان گلستانه که یکی از کارگردانان این مسابقه است، توضیح داد: این مسابقه برای نوجوانان 12 تا 18 سال است. هدف اصلی برنامه این است که نوجوانان را به خودباوری برساند. همچنین تقویت توانمندی، شناخت و قابلیت‌ها از دیگر اهدافی است که برای این مسابقه ترسیم شده است.

وی ادامه داد: ما باید نوجوانان را به سمتی هدایت کنیم تا مهارت‌هایی را یادبگیرند که در آینده برایشان قابل استفاده و کاربردی باشد. این روزها نوجوانان درگیر دنیای مجازی شده‌اند، به همین دلیل مرتب سرشان در گوشی، لپ تاپ و تبلت است و خودشان را با شبکه‌های اجتماعی سرگرم می‌کنند. در حالی که بیشتر این شبکه‌های اجتماعی فقط سرگرم‌کننده هستند و مهارتی را نمی‌آموزند.

این کارگردان با تاکید بر این که مسابقه آماده باش، نوجوانان را با چالش‌های دنیای واقعی آشنا می‌کند، توضیح داد: ما تلاش داریم از این طریق بچه‌ها را به‌سمت دنیای واقعی سوق بدهیم. به همین دلیل در مسابقه آماده باش با چالش‌های جسمی و فیزیکی رو به رو می‌شوند، ضمن این که برایشان جذاب خواهد بود که همسن و سال‌هایشان را ببینند که چگونه توانمندی‌هایشان را به محک می‌گذارند.

گلستانه درباره سختی کار با بچه‌ها گفت: مسابقه آماده باش یک کار گروهی هست و فقط یک یا چند نفر درگیر آن نبودند. وقتی با بچه‌ها رفیق باشیم، نتیجه بهتری هم می‌گیریم. تلاش کردیم بین گروه تولید و شرکت‌کنندگان برنامه‌ریزی درستی صورت بگیرد تا منجر به مشکلی نشود. هر کاری سختی‌های خاص خودش را دارد. تلاش گروه این است که یک مسابقه هیجان‌انگیز و چالشی برای بچه‌ها پخش کند تا آنها روی مهارت‌هایی که دارند سرمایه‌گذاری کنند و توانمندی‌هایشان را بیشتر بشناسند.

برقراری عدالت میان شرکت‌کنندگان

کامبیز دیرباز، مجری آماده باش با اشاره به این که مسیر راه در این مسابقه به نوجوانان نشان داده می‌شود، به جام‌جم گفت: ما قوانین کلی را به بچه‌ها می‌گفتیم و راه را نشان می‌دادیم. سعی کردیم با همه برخوردمان یکی باشد. اگر قرار بود من به یک شرکت‌کننده کمک کنم، ناعدالتی پیش می‌آمد. به همین خاطر به کسی کمک نکردیم و فقط کلیت را به‌همه گفتیم.وی در پاسخ به این سوال که کار اجرا دشوارتر است یا بازیگری، تاکید کرد: همه کارها سخت است. هیچ کاری در دنیا نیست که راحت باشد. کارگردانی، بازیگری، خبرنگاری، کارگری معدن و دیگر مشاغل، دشواری‌های خاص خودشان را دارند.

دیرباز درباره حضور بازیگران در عرصه اجرا و بالعکس توضیح داد: هر کسی می‌تواند برای یک بار دنیای بازیگری را تجربه کند. نه تنها مجریان، بلکه همه. اما زمانی یک فرد، بازیگر می‌شود که علم و تجربه‌اش را داشته باشد و راه نشستن در دل مردم را پیدا کند. بعد از گذراندن این مراحل می‌توان گفت که بازیگر است.

وی ادامه داد: خیلی موافق نیستم که همه بخواهند شانس‌شان را در بازیگری محک بزنند، چون کاری تخصصی است. البته محک زدن اشکالی ندارد، چون هیچ‌کس جای دیگری را تنگ نکرده است، اما در نهایت مردم قضاوت می‌کنند که چه کسی ماندگار شود.