شاهرخ استخریی که این اواخر در سریال «ماه و پلنگ» به کارگردانی احمد امینی ایفاگر نقش یک وکیل جوان بود، در تازه‌ترین فعالیت خود توانسته نقش یک خلبان را در سریال «پرواز در ارتفاع صفر» به کارگردانی حسن برزیده بازی کند. نقشی که کاراکتر اصلی داستان است و به گفته خودش تجربه جدید و متفاوتی برای وی است. از این رو با وی در این باره گفت وگویی داشته که می خوانید:

آقای استخری از تجربه بازی در سریال «پرواز در ارتفاع صفر» و نقش خلبان که در آن بازی می کنید، بگویید. فکر می کنم نخستین بار است که در قالب چنین نقشی حضور پیدا می کنید؟

– بله من تا به امروز نقش خلبان بازی نکرده بودم.

 

با این حساب برای نزدیک تر شدن به نقش خلبان و باور پذیری آن برای مخاطب در بازی چه کردید؟

– همانطور که من همیشه درباره نقش ها می گویم، برای خلبان بودن، وکیل بودن و دکتر بودن خیلی دوست ندارم باعث شود که چارچوبی برای نقش قائل شده و خودم را محدود به آن کنم که اگر وکیل است نباید شوخی کند. اما آنچه که باعث تفاوت بین نقش ها در بازی می شود، تقابل آن شخصیت با آدم های دیگر و موقعیت هایی که در روند داستان برایش پیش می آید است، اینکه چگونه برخورد می کند.

 

پس از ویژگی های شخصیتی که در این سریال ابفا می کنید بگویید.

– کیومرث مرادی نقش اصلی داستان سریال «پرواز در ارتفاع صفر» است که من ایفاگر این شخصیت هستم. او رابطه عاشقانه ای با دختری دارد که قرار بود با هم ازدواج کنند، اما به دلایلی این ازدواج به تعویق می افتد. حالا در این میان مسائل مربوط به جنگ و نگرانی های خانواده دختر اضافه می شود و موقعیت های پیچیده ای اتفاق می افتد که خیلی نمی توانم درباره آنها صحبت کنم، چون داستان لو می رود. بهتر است که سریال پخش شود و مردم خودشان کار را ببینند.

 

در بخش خلبانی و عملیاتی چقدر تحقیق کردید که به نقش برسید؟

– تا به امروز سکانس های مربوط به داستان های خانوادگی را گرفته ایم و هنوز نوبت به سکانس های عملیاتی نرسیده است که بازی کنم و درباره آنها صحبت کنم.

 

تا همین جا هم فیلمنامه آنقدر کامل بوده که نیازی به تحقیق در این زمینه نداشته باشید؟

– ما مشاور هایی کنار کار تا به امروز داشتیم که تیم بسیار قوی هستند و تمام جزییات خلبانی را به ما منتقل کرده اند و از این نظر با مشکلی روبرو نشدیم ضمن اینکه همه تا به امروز سعی کردیه ایم که تمام جزییات را رعایت کنیم. اما اینکه من تا چه اندازه باید آموزش ببینم که در سکانس های کابین خلبانی بتوانم بازی کنم، هنوز به آن بخش از کار نرسیده ایم و من در راه اصفهان هستم تا سکانس های باقی مانده که به همین بخش ها مربوط می شود را بازی کنم.

 

پیش از این سریال در «مثل هیچکس» با آقای برزیده همکاری داشتید و این کار دومین تجربه همکاری تان با یکدیگر است؟

– بله حدود ۶ ماه در آن سریال با هم کار کردیم.

 

اما خب فضای این کار با آن سریال کاملا متفاوت است؟

– بله. ما در آن زمان یک سریال ۲۶- ۲۷ قسمتی برای ماه رمضان را در ۶ ماه ساختیم، اما برای سریال «پرواز در ارتفاع صفر» که ۷ قسمت دارد، چند ماه است که درگیر تصویربرداری هستیم. می خواهم بگویم که خیلی کار حساسی است و به نوعی ۳۰۰ دقیقه راش سینمایی گرفته ایم.

 

 ضمن اینکه بازسازی فضای دهه ۶۰ و بازی در قالب چنین نقشی نیاز به حساسیت و دقت بسیاری دارد. چه در نوع پوشش و چه گویش و نوع صحبت کردن و تکیه کلام هایی که در بازی استفاده می شود؟

– من خیلی در دیالوگ ها خودم دخل و تصرفی نداشتم. اما در صحنه و لباس و همه چیز بی نهایت تلاش کردیم تا به آن فضا نزدیک تر شود. یعنی حتی تمام هنرورها نیز در نوع پ.شش و لباس هایشان همه چیز رعایت شده تا فضای دهه ۶۰ داستان برای مخاطبان تداعی شود.

 

کار آماده پخش و یا اکران هم دارید؟

– سینمایی «کبریت سوخته» را دارم که با کاظم معصومی کار کردم و فیلم « آن آواز غمناک» را هم آماده دارم که از سرنوشت آن بی خبرم.