پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- 2030، نام سندی است که کمیسیون علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل (یونسکو) در سال 2015 برای آموزش در کشورهای جهان تدوین کرده است که مجموعه‌ای از خط‌مشی‌های آموزشی را به کشورهای عضو تجویز می‌کند. ایران نیز به‌واسطه‌ی عضویت خود در یونسکو، یکی از کشورهای هدف سند 2030 محسوب می‌شد که با بیانات صریح مقام معظم رهبری مبنی بر عدم قبول و تسلیم در مقابل آن، اعتبار این سند ازنظر ایران «کان لم یکن» تلقی می‌شود

اصلی‌ترین اشکالات سند 2030 مربوط به مغایرت آن با اصول تربیت ایرانی اسلامی است که مهم‌ترین آن‌ها به شرح ذیل است:

1- سند 2030 تلاشی است برای گنجاندن ارزش‌های «لیبرالیستی» و «سکولاریستی» در برنامه آموزشی کشور در راستای اهداف مبتنی بر«جهانی‌سازی» یونسکو.

2- گردآوری اطلاعات و آمار آموزشی کشورها؛ که دسترسی به اطلاعات حساس آموزشی کشور را توسط بیگانگان و سرویس‌های جاسوسی و امنیتی تسهیل می‌کند.

3- سند 2030 ورود برخی مفاهیم و ادبیات به برنامه آموزشی کشور دارد که به‌صورت مبنایی با فرهنگ ایرانی-اسلامی مغایرت دارد.

4- پذیرش و اجرای سند 2030 می‌تواند زمینه‌ای را فراهم کند تا سیستم آموزشی کشور برای حذف درس‌هایی مانند آمادگی دفاعی تحت‌فشار قرار گیرد. بهانه چنین فشارهایی می‌تواند پرهیز از تدریس مفادی که زمینه بروز خشونت هستند باشد. در این راستا فشار برای انحلال نهادی مانند بسیج دانش‌آموزی نیز می‌تواند در دستور کار یونسکو قرار گیرد.

5- اگر برنامه‌ریزی نظام آموزشی کشور طبق سند 2030 انجام شود، طبیعتاً می‌باید گزارش عملکرد پیرامون اجرای این سند نیز باید برای یونسکو ارسال شود که این به معنی تسلط و نظارت خارجی‌ها بر سیستم آموزشی و تربیتی کشور خواهد بود.

6- به دلیل مغایرت‌های بسیار جدی و عمیق سند 2030 با اصول فرهنگ ایرانی-اسلامی، حتی پذیرش و اجرای ناقص آن، می‌تواند زمینه طرح و تشدید اتهامات حقوق بشری علیه ایران را فراهم کند و از این مجرا دستاویزی برای اعمال و افزایش فشار علیه جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد.

7- سند 2030 یکی از مصادیق روشن و صریح تهاجم فرهنگی و غالب نمودن سیستم آموزشی غرب بر کشور است. یکی از تبعات اجرای سیستم آموزشی غرب در کشور نهادینه شدن فکر و سبک زندگی غربی است که در درازمدت «هویت» و «استقلال» ملی را هدف قرار می‌دهد.

 

 

آموزش و پرورش لیبرالیسم سکولاریسم سند 2030 یونسکو