امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمودند:

هر کس سوره‌‏اى از قرآن را فراموش کند، آن سوره (در بهشت) به صورتى زیبا و درجه‏‌اى رفیع در برابرش مجسّم مى‏ شود و چون او را ببیند، گوید: تو کیستى؟ چقدر زیبایى! کاش از آنِ من بودى. جواب دهد: مرا نمى‏‌شناسى؟ من فلان و بهمان سوره هستم. اگر مرا فراموش نکرده بودى، تو را به این مکان بالا مى‏‌آوردم.

متن حدیث: 

مَن نَسِیَ سُورَةً مِن القرآنِ مُثِّلَت لَهُ فی صُورَةٍ حَسَنةٍ ودَرَجةٍ رَفیعَةٍ ، فإذا رَآها قالَ : من أنتِ ؟ ما أحسَنَکِ ! لَیتَکِ لی ! فتقولُ : أما تَعرِفُنی ؟ أنا سُورَةُ کذا وکذا ، لو لم تَنسَنی لَرَفَعتُکَ إلى هذا المَکانِ.