برخورد سیاسی با بیماری هنرمندان

اخیرا عباس کیارستمی کارگردان ایرانی به دلیل آنچه که ادعا شده نارسایی گوارش گفته می‌شود و برخی مترادفش را سرطان دانسته‌اند در بیمارستان بستری شده است.بستری شدن این کارگردان در بیمارستان که گویا بیشتر از یک ماه هم به طول انجامیده سبب ساز آن شده است که تعدادی از سینماگران و مدیران در حد خود به وی سر زده و حالی از وی بپرسند. اخیرا رئیس سازمان سینمایی در پیامی برای سلامتی این کارگردان دعا کرد.از آن طرف وزیر بهداشت هم شخصا از کیارستمی عیادت کرد و روند درمانی وی را مورد بررسی قرار داد. روز گذشته هم خبری آمد مبنی بر دستور ویژه وزیر بهداشت برای فراهم کردن امکانات کامل مداوای این کارگردان سینمای ایران...

اما سوال اینجاست که چطور می‌شود یک کارگردان دیگر مملکت ما هم بیشتر از یک سال به سرطان مبتلا باشد اما برخی از این مقامات کلمه‌ای هم درباره او حرف نزنند چه برسد به عیادت؟
درباره فرج الله سلحشور کارگردان سریال ماندگار «یوسف پیامبر» صحبت می‌کنیم که ماهها درد سرطان و عوارض شیمی درمانی را تحمل کرد و تا لحظه‌ای که می‌توانست پاسخگوی پرسشهای مخاطبان بود اما دیده نشد که مقامات دولتی این گونه در صفحات اجتماعی خود برای او مویه کنند یا وزیر بهداشت شخصا به عیادت او برود شاید بتواند دردی از آن کارگردان فقید دوا کند!

آیا سریال «یوسف پیامبر» سلحشور به نام یک محصول فرهنگ ایرانی-اسلامی در سراسر کشورهای منطقه پخش نشده بود و آیا او کسی نبود که نام ایران را در جهان اسلام پرآوازه کرد؟
آلودگی‌های سیاسی که سالهاست هنر ما را کدر کرده باعث شده خط کشی‌ها حتی در دوران ابتلای هنرمندان به بیماریهای لاعلاج هم ادامه یابد.