پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مصطفی شاه‌کرمی- حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چند روز پیش طی مصاحبه‌ای با روزنامه «وال‌ استریت ژورنال» با هدف بررسی و تأثیر رفع تحریم‌های غیرقانونی بر سرنوشت سینماگران و فیلمسازان کشورمان، مشخصاً با نام بردن از «جعفر پناهی» و «بهمن‌قبادی» گفته است: «ما تمام فیلمسازان را به کار کردن تشویق می‌کنیم. مخصوصاً کسانی که در زمان دولت قبلی کار نکردند. درها برای بازگشت او(بهمن قبادی) به ایران و کار باز است.»

این روزها پرتکرار‌ترین کلمات در گعده‌ها و افواه مردم مربوط به بحث توافق هسته‌ای و تأثیر رفع تحریم‌ها بر حوزه‌های مختلف و متنوع از «آبِ‌خوردن» تا تولید و صنعت و حتی عرصه فیلمسازی است. حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی و معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ‌گفت‌و‌گو با خبرنگار روزنامه «وال استریت ژورنال» به بهانه تأثیر توافق هسته‌ای بر سینمای ایران و به‌خصوص بر شرایط دو سینماگر یعنی «جعفر پناهی» (محکوم امنیتی به دلیل اقدام علیه کشور و مردم در جریان فتنه88) و «بهمن قبادی» (کارگردان فیلم ضدانقلاب و موهن «فصل کرگدن» که در آن مأموران کشورمان را زناکار و هوس باز جلوه می‌دهد)، در پاسخ به وی می‌گوید: «اگر قبل از این سینمای ایران می‌توانست از پنجره وارد دنیا بشود با توجه به شرایط فعلی می‌توان از در اصلی وارد شد. ما تمام فیلمسازان را به کار کردن تشویق می‌کنیم. مخصوصاً کسانی که در زمان دولت قبلی کار نکردند.» گره زدن تحریم‌ها به اوضاع اسفناک امروز سینمای کشورمان که مولود بی‌برنامگی و نداشتن یک استراتژی و چشم‌انداز بلندمدت مسئولان وزارت ارشاد است همانقدر خنده‌آور و بهت‌انگیز است که خبر ساخت و تولید 14 فیلم دفاع مقدسی در 17 ماه توسط همین دوستان دیپلمات دیروز موجبات خنده و نشاط منتقدان و رسانه‌های ارزشی را فراهم کرد. 

ایوبی در این گفت‌و‌گو سعی دارد که فضای «پسا تحریم» را دوران تولد و زایش یک «اتوپیای» سرشار از مواهب و گشایش‌های کم‌نظیر جلوه داده و ترسیم کند. وی با آوردن تشبیه جالب ورود سینمای ایران از طریق در اصلی به جای پنجره در شرایط فعلی، مشخص نمی‌کند که منظورش از این مسئله چیست. به‌رغم مدعای عجیب رئیس سازمان سینمایی درباره اوضاع سینمای کشورمان تا قبل از توافق هسته‌ای که به نوعی نشان‌دهنده وجود تنگناهای بین‌المللی برای سینما و سینماگران است، به لطف تساهل و تغافل دوستان در وزارت ارشاد نسبت به تحفظ «پوزیشن انتلکتوئلیته»شان، سینماگران هر نوع فیلم سخیف، موهن، سیاه‌نمایانه و گاه ضدنظام را در داخل کشور با هزینه بیت‌المال مسلمین تولید می‌کنند. جالب‌تر اینکه اکثر قریب به اتفاق همین تولیدات مشکل‌دار که برخی با مجوز و برخی حتی بدون مجوز تولید می‌شوند با برپایی یک تور «جشنواره‌گردی» توسط فیلمساز، آثارشان را در جشنواره‌های مختلف عرضه می‌کنند. رئیس سازمان سینمایی در ادامه اظهار می‌دارد: جعفر پناهی یک مورد خاص است چون تنها فیلمساز ایرانی است که مشکل قضایی دارد و دولت و وزارت ارشاد کاری از دستش برنمی‌آید. از طرف خودم و دستگاه قضایی به دنبال راه‌حلی هستیم تا به شکل قانونی راه‌حلی برای مورد آقای پناهی پیدا کنیم. با توجه به اظهارات ایوبی مشخص می‌شود کسی مثل جعفر پناهی که به جهت دشمنی‌اش با نظام و مردم کشورمان به زندان و 20 سال عدم هرگونه فعالیت فرهنگی، هنری، نویسندگی و... محکوم شده، چطور می‌تواند سه فیلم بسازد و آنها را به جشنواره‌های خارجی بفرستد و جایزه هم بگیرد! 

نکته دیگر در رابطه با اظهارات رئیس سازمان سینمایی اینکه وی از فیلمسازی با پرونده و شناسنامه مشخص فیلمسازی‌اش علیه نظام و حاکمیت است جهت فیلم ساختن دعوت می‌کند. نسبت به صحبت‌های ایوبی دو فرضیه مفروض است؛ نخست اینکه رئیس سازمان سینمایی از پیشینه و سابقه تولیدات این کارگردان ضدنظام بی‌خبر است که اگر چنین باشد وای به حال فرهنگ و هنر! فرض دوم این است که ایوبی از سابقه این فیلمساز معاند باخبر است و با علم به نوع نگاه و اعتقادات وی که در آثارش متجلی و منعکس می‌شود، دعوت به حضور در ایران و فیلمسازی از کیسه بیت‌المال مسلمین می‌نماید که در این صورت چنین کسی نباید در جایگاه مهمی مثل ریاست سازمان سینمایی وزارت ارشاد دولت انقلاب اسلامی حضور داشته باشد. نکته آخر اینکه، چطور است که دوستان وزارت ارشاد و سازمان سینمایی خودشان را موظف و مقید به دعوت از کسانی مانند بهمن قبادی، فرمان‌آرا، کاهانی، دُرمیشیان و... می‌دانند اما فیلمسازان ارزشی و دغدغه‌مندی که حتی در راه انقلاب و نظام متحمل هزینه‌های مادی، معنوی، جسمی و... شده‌اند، به‌رغم داشتن طرح‌های متعدد و البته جذاب باید خانه‌نشین باشند!؟