از زیبا در سریال شمعدونی و فریده سریال بزنگاه تا سوسن مجموعه خوب، بد، زشت، مهرنوش سریال همه چیز آنجاست و ...، هرکدام به نوعی یا در تکاپوی یافتن همسر بودند یا حاضر بودند تحت هر شرایطی ازدواج کنند؛ حال یا با مردی همسن و سال پدرشان یا با یک مجرم ... . از فضای مجازی و سایت‌ها و پیام‌هایی حاوی این موضوع نیز نگوییم بهتر است که گاه آنچنان دختران و مادران نسل آینده را به تمسخر می‌گیرند و می‌کوبند که گویی دختران در خیابان‌ها برای یافتن همسر صف کشیده‌اند؛ دخترانی که در واقعیت از زمین تا آسمان با فیلم‌ها و سریال‌ها و باورهای بیمارگونه عده‌ای فاصله دارند.

تا دیروز اگر موضوع کم شدن ازدواج در دختران تنها در سریال‌ها و فیلم‌ها و پیام‌ها رخ می‌نمایاند، به لطف برنامه تصنعی ماه عسل، حالا مجری رو به دوربینی که چند میلیون مخاطب داخلی و خارجی دارد آن هم در یک برنامه زنده صراحتاً به میهمان تلفنی که خانم مجردی است، می‌گوید: «خانم شوهر نیستا ... به خدا ...». علیخانی در جای دیگری می‌گوید: «تا زمانی که خواستگار ندارند، می‌گویند چرا خواستگار نمیاد وقتی هم خواستگار می‌آید ادا درمیارن».

اظهاراتی که در یک برنامه زنده تلویزیونی کاری بی‌شک به دور از اخلاق و اصول حرفه‌ای مجری‌گری است. جالب آنکه فیدبک این اظهارات آن هم از سوی مردان در صفحات و سایت‌های اجتماعی بیش از آنکه تأیید اظهارات علیخانی باشد در نقد گفته‌های وی بود. هرچند این اتفاق مسبوق به سابقه بوده و چندی پیش نیز یک روحانی مشهور تلویزیونی خطاب به دختران جوان گفته بود: «خواستگار می‌آید قبول کنید، فردا شوهر نیست!»

نگاهی گذرا به وضعیت جامعه نشان می‌دهد ازدواج نکردن تنها مختص دختران نیست و چه بسا پسران بی‌شماری که آرزوی سروسامان گرفتن دارند اما موانع اقتصادی دست و پای آنان را محکم بسته است و کم نیستند پسرانی که پشت در باغ ازدواج به انتظار نشسته‌اند. همچنین میل زنان برای دستیابی به مدارج بالای تحصیلی و بازار اشتغال نشان می‌دهد جز عده‌ معدودی از دختران که تمایلی به درس و اشتغال ندارند، ازدواج برای مابقی در اولویت دوم و سوم قرار دارد. پس ازدواج نکردن زنان البته که نبود مردانی معقول در نقش همسر است اما مهمتر از آن موضوعاتی است که عده‌ای چشم روی آن بسته‌اند. اما به راستی علت این هجمه به زنان برای چیست؟

افسر افشارنادری، جامعه‌شناس خانواده و زنان می گوید: 
«یکی از اهداف رایج شدن این ادبیات از سوی مردانی است که می‌خواهند اینگونه القا کنند که زنان همواره به دنبال مردان هستند نه مردان به دنبال زنان. در حالی که در واقعیت اینگونه نیست. عده‌ای از مردان هم که قوه مردسالارانه در آنها قوی‌تر است چون تاب نمی‌آورند شاهد پیشرفت زنان در جامعه باشند به این ادبیات روی آورده‌اند. اینکه زنان امروز ما در حال پیشرفت‌اند بر کسی پوشیده نیست و این موضوع برای برخی مردان سنگین است. این الفاظ نشانگان زبانی در جامعه است که در پشت آنها معانی‌ای در جریان است که هدف جا افتادن آنها در جامعه است و این اتفاق بیشتر در جوامع مردسالار دیده می شود. ما در مقابل دختران مجرد، پسران مجردی هم داریم که می‌توان آنان را هم ترشیده لقب داد اما زنان هدفی در استفاده از این ادبیات ندارند تا با رواج این الفاظ به هدفشان برسند.

وی اظهار کرد: «چه اشکالی دارد زنان هم به مردان مجرد بگویند پیرپسر یا ترشیده؟! کافی است شما به مرد مجردی بگویید ترشیده، می‌بینید چگونه از کوره درمی‌رود! اگر این لفظ بد است، پس کسی حق ندارد آن را درباره زنان به کار ببرد و اگر بد نیست پس مردی حق اعتراض ندارد.»
آفتاب یزد