مهدوی:ما قصد نداریم خانه موسیقی را منحل کنیم
نشست منتقدان «خانه موسیقی» بدون حضور اعضای این خانه برگزار شد.
به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین، در نشستی که عصر 31 خردادماه در پردیس سینمایی قلهک برگزار شد، منتقدان «خانه موسیقی» برای دومین بار دور هم جمع شدند تا عملکرد 15 ساله این خانه را بررسی کنند؛ این در حالی بود که هیچ‌یک از اعضای خانه موسیقی در این جلسه حضور پیدا نکردند تا به اتهامات واردشده پاسخ دهند.
براساس گزارش ایسنا در ابتدای این نشست رضا مهدوی گفت: «ماه رمضان است و در این ماه نباید غیبت کنیم و تهمت بزنیم و باید اصول منطقی نقد و حق‌خواهی را رعایت کنیم. عزیزان خانه موسیقی هم باید به این جلسه می‌آمدند، اما حضور پیدا نکردند».
این منتقد موسیقی ادامه داد: «مباحثی که در جلسه اول برای نقد عملکرد 15ساله خانه موسیقی مطرح شده بود، تمام و کمال توسط خبرنگاران انعکاس پیدا کرد؛ اما بعضی‌ها گفتند که مباحث مطرح‌شده تهمت و افترا است. ما فایل صوتی هم از آن نشست داشتیم که قرار بود به دوستان بدهیم، اما قابلیت تبدیل کردن این فایل در ریکوردر وجود نداشت.»
او تأکید کرد: «ما با برگزاری این نشست‌ها به هیچ‌وجه قصد نداریم، خانه موسیقی را براندازی کنیم یا موجب انحلال آن شویم، بلکه می‌خواهیم این خانه کار صنفی انجام دهد. چرا ما نتوانستیم در این سال‌ها انتقادات‌مان را مطرح کنیم که حالا پس از 15 سال همه این حرف‌ها جمع شود؟ قطعا اگر دوستان فضا می‌دادند، ما اینجا جمع نمی‌شدیم.»
این نوازنده سنتور اظهار کرد: «من از دوستان حاضر در این جلسه خواهش می‌کنم در جلسه ماهانه خانه موسیقی حضور پیدا کنند و صاحب کرسی باشند. شما باید بدون هیچ ابایی حرف‌تان را بزنید از طرفی ما نمی‌توانیم این جلسات را ادامه دهیم و این آخرین جلسه ما درباره نقد عملکرد خانه موسیقی است.»
مدیر سابق مرکز موسیقی حوزه هنری یادآوری کرد: «دوستانی که چنین جلسه‌ای را تشکیل دادند، به هیچ‌جا وصل نیستند و عضو سازمان و نهادی هم نخواهند بود. هرچند نهادهایی خواستند به ما بپیوندند و ما قبول نکردیم. ما دست‌مان رو است و هیچ ریگی هم در کفش‌مان نیست. اصلا هم قصد نداریم در جایی مسوولیت داشته باشیم، زیرا ما پیش از این مسوولیت‌هایی داشتیم و عطایش را به لقایش بخشیدیم.»
در ادامه این نشست، داریوش طلایی در سخنانی گفت: «قرار نبود من در این جلسات صحبت کنم، زیرا دراین سال‌ها در جریان جزییات خانه موسیقی نبودم و فکر می‌کنم دیگران برای صحبت کردن نسبت به من ارجح هستند؛ اما باید اشاره کنم که من، کامبیز روشن‌روان و حسین علیزاده جزو بنیان‌گذاران خانه موسیقی بودیم و ایده‌اش را هم از خانه سینما گرفتیم.»
این نوازنده پیشکسوت تار ادامه داد: ا«تفاقا یک بخش از اساسنامه هم در دفتر من نوشته شد که آقایان درویشی، فاطمی و کیانی هم در آنجا حضور داشتند. البته ما هیچ‌وقت در انتخابات آن‌ها کاندیدا نشدیم. خانه موسیقی فقط یک نهاد صنفی است.»
این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش گفت: «از بدو تأسیس خانه موسیقی تا کنون، من بیشتر از سه‌بار به آنجا نرفتم، دلیلش هم این نبود که دلم نخواهد بلکه این مکان اصلا مکانی پذیرا نبود. یادم هست یک روز آنجا رونمایی آلبوم داشتیم و تعدادی از دست‌اندرکاران این خانه در گوشه‌ای به بگو بخند مشغول شدند و کارشان منظوردار بود و من از دست‌شان دلخورشد.»
طلایی با اشاره به صحبت‌های اخیر حمیدرضا نوربخش در نشست خبری‌اش گفت: «آقای نوربخش در صحبت‌هایش لحنی به خود گرفت که این خوب نیست. در واقع یک مشکل اخلاقی است و کسانی که در رأس کار هستند، فکر می‌کنند باید بدون شرم و حیا هر حرفی که می‌خواهند بزنند و دیگر، به درست و غلطی آن کاری ندارند، یعنی لحن آمرانه می‌گیرند».
وی ادامه داد: «من برخلاف آقای ساسان فاطمی که گفتند تا اعضای خانه موسیقی استعفا ندهند با آن‌ها صحبت نمی‌کند، اتفاقا حاضرم در یک مکان بی‌طرف با آن‌ها جلسه بگذارم چون خانه موسیقی خودش اصلا بی‌طرف نیست. درباره مسأله کتاب هم که به آقای پیرنیاکان برمی‌گردد، دیگر نمی‌خواهم صحبت کنم؛ اما رفتاری که آن‌ها کردند، بسیار غیراخلاقی و مضحک و غیرقانونی بود. خودشان گفتند باید دانشگاه این موضوع را پیگیری می‌کرد. درست است که این موضوع به دانشگاه‌ها هم برمی‌گردد، اما اولین نقش خانه موسیقی احقاق حق مولفان است.»
این هنرمند پیشکسوت اظهار کرد: «وقتی در فرانسه بودم، آنجا دو نهاد بود که یکی برای گرفتن حق مولفان موسیقی فعالیت می‌کرد و دیگری در راستای حقوق اجراکنندگان موسیقی وظیفه داشت. خیلی هم نهادهای جدی بودند و دیگر چیزی به اسم خانه موسیقی آنجا فعال نبود.»
او معتقد است: «خانه موسیقی در این سال‌ها کار صنفی نداشته و اصلا شفاف‌سازی نکرده است. هر موسیقی‌دانی، چه کسی که در قهوه‌خانه ساز می‌زند و چه یک موسیقیدان محبوب، حق و حقوق یکسان دارند، اما این‌ها همیشه پشت چند موسیقیدان محبوب سینه می‌زنند.»
وی افزود: «اهالی خانه موسیقی چهره‌های محبوب را سپر بلای خود قرار داده‌اند. مثلا یکی از موسیقیدانان وقتی خبر کتاب را شنید، اعلام کرد که آزرده شده است. من نمی‌دانم رعایت نکردن حق مولف چه ربطی به آزرده شدن آن خواننده محبوب دارد. آقای نوربخش هم در یکی از جلساتش گفت که ما باید در سایه پیشکسوتان بیارامیم و با رفتارهای‌مان باعث رنجش آن‌ها نشویم. من نمی‌دانم اهالی خانه موسیقی چرا اینقدر می‌رنجند؟ آن‌ها حتی به جای این‌که از کسانی که حق‌شان پایمال شده حمایت کنند، از ظالمان حمایت می‌کنند!»
او در پایان سخنانش گفت: «البته این مشکل فقط به خانه موسیقی ختم نمی‌شود، خانه موسیقی هم جلوه‌ای از یک مشکل غیراخلاقی است.»
ابوالحسن مختاباد (روزنامه‌نگار) که در آمریکا زندگی می‌کند، یک فایل صوتی به این نشست فرستاد و در آن گفت: «می‌خواهم در ابتدای صحبت‌هایم به آقای ساسان فاطمی انتقاد کنم که گفت، هیچ انسان غیردموکراتی حق ندارد از مواهب دموکراسی بهره ببرد. اتفاقا اجازه دهید این غیردموکرات‌ها از این مواهب بهره‌مند شوند، چون اگر این جلسات رو در رو برگزار می‌شد ما زودتر به نتیجه می‌رسیدیم.»
مختاباد در ادامه سخنانش اظهار کرد: «آقای نوربخش در جلسه‌ی رسانه‌ای خود گفت ما داشتیم کار جدی انجام می‌دادیم که نشست منتقدان عَلَم شد. من می‌خواهم بپرسم خانه موسیقی درباره همین لغو کنسرت‌ها چه کاری انجام داده است. اصلا مطلبی درباره لغو کنسرت‌ها در سایت خانه موسیقی نیست. آخر آقایان! ما چطور باور کنیم که شما جدی هستید؟ شما نه‌تنها جدی نیستید بلکه صادق هم نیستید.»
او ادامه داد: «ایشان درباره کانون سازسازان گفته که کانون به‌دلیل تخلف اعضا تعطیل شد. برای من عجیب است که یک کانون را بیش از چهار سال تعلیق کردند و پنج نفر از اعضا را بیرون انداختند، اصلا من می‌پذیرم که آن‌ها اختیار بیرون کردن اعضا را دارند، اما آیا نباید بعد از تعطیلی، انتخابات برگزار می‌کردید. مگر تعلیق، موقتی نیست؟ چهار سال تعلیق به چه معنا است؟ این دیکاتوری محض است یعنی آن‌ها هر وقت دل‌شان خواست کانون را تعطیل می‌کنند.»
مختاباد اظهار کرد: «این طنز روزگار است، آقای نوربخش با این حرف‌ها گفته که خانه موسیقی نیازمند انتخابات نیست. با این وضعیت اساسانامه هم از نظر آن‌ها اهمیتی ندارد.»
این روزنامه‌نگار قدیمی در بخش دیگری از سخنانش گفت: «من چهار سال سردبیر بولتن خانه موسیقی بودم. بولتن در فضای دموکراتیک منتشر می‌شد و ما صدای همه کانون‌ها را در آن انعکاس می‌دادیم؛ اما شما در حال حاضر در بولتن یا سایت خانه، صدایی از منتقدان می‌بینید؟ اگر آقایان نوربخش و پیرنیاکان فکر می‌کنند ما به‌عنوان منتقدان حرف‌های بی‌خودی می‌زنیم، پس همین حرف‌های بی‌خود ما را روی سایت‌شان قرار دهند تا همه بدانند صحبت‌های ما درست نیست.»
در بخش دیگری از این نشست، ساسان فاطمی که در جلسه‌ی پیشین نیز عملکرد خانه موسیقی را نقد کرد، گفت: «من همچنان سر حرفم هستم، آدم غیردموکرات حق بهره بردن از مواهب دموکراسی را ندارد، چون از ابزارهایی استفاده می‌کند که دموکراسی را خنثی می‌کند. منظورم تلفن‌های پشت پرده و ... است که جایش در حرکات دموکراتیک نیست.»
این منتقد حوزه موسیقی اظهار کرد: «از لحن صحبت‌های آقای نوربخش در نشست رسانه‌ای‌اش پیداست که او هیچ اعتقادی به این موضوع ندارند. همین‌طور قسم‌های جلاله زیادی که خورده است. اتفاقا من هم فایل صوتی صحبت‌های او را گوش کردم، هر خبرنگاری در آن نشست با او صحبت می‌کرد و سوال می‌پرسید دائما خبرنگار را سرکوب می‌کرد، آن هم با لحنی که در شأن خانه موسیقی نیست. حتی گفت که آقای روشن‌روان از خودمان است. ایشان اصلا منتقد نیست من نمی‌دانم این خودی بودن، خودی نبودن دقیقا به چه معنا است.»
او افزود: «آقای نوربخش گفته که ساسان فاطمی وقتی در خانه موسیقی بود، همه‌اش دنبال این بود که «واو» اساسنامه جابه‌جا نشود. من منظور او را نمی‌فهمم. معلوم است که در قانون اساسی نباید «واو» جابه‌جا شود. قانون باید مواظب باشد که جلوی انحرافات گرفته شود. نه این‌که بگوییم فلانی پسر خوبی است قول می‌دهد لغزش نداشته باشد.»
فاطمی درباره صحبت‌های نوربخش که گفته بود در برهه‌ای از زمان، اگر اساسنامه را تغییر می‌دادیم انحلال به دست وزارت ارشاد می‌افتاد، گفت: «آن‌ها در این هفت سال چه کار کرده‌اند؟ سال 91 تصویب کردند که مدت هیئت مدیره از دو سال به چهار سال تمدید شود، در اساسنامه روی سایت هم این ماده آمده است. رفتند پیگیری کردند و دیدند این موضوع مشکلی ندارد؛ اما آن تغییرات که به سال 86 برمی‌گردد هنوز تصویب نشده و این دوستان هنوز دارند دوندگی می‌کنند. اتفاقا دم خروس از جای دیگری بیرون زده است.»
او بیان کرد: «در این اساسنامه، تغییراتی صورت گرفته، اما تغییراتی که منجر به سال 86 است هنوز انجام نشده است. چطور دیگر قوانین تصویب شده، اما آن قانون تصویب نشده است؟ اساسنامه جدید آن‌ها هنوز تصویب نشده و اساسنامه قدیم را روی سایت گذاشته‌اند. آن‌وقت آقای نوربخش می‌گوید ما باید چه کار کنیم. معلوم است باید چه کار کنید تا وقتی اساسنامه جدید تصویب نشده، باید طبق اساسنامه قدیم عمل کنید. به این ترتیب، دوره شما هم تمام شده است.»
فاطمی درباره بحث تشکیل کتابخانه، خطاب به نوربخش گفت: «آقای نوربخش! ما خواستیم آبروداری کنیم، من کی گفتم که شما خواستید بن کتاب را بین خودتان تقسیم کنید؟ من فقط گفتم بن کتاب را به‌زور از شما گرفتم؛ اما خودتان اعلام کردید که می‌خواستید آن را تقسیم کنید. شما فقط وقتی پذیرفتید که بن کتاب را برای خرید کتاب برای خانه موسیقی به من بدهید که من به شما گفتم این قضیه را رسانه‌ای می‌کنم. من هم کتاب‌هایی را خریدم و در ساختمان صبا گذاشتم که اصلا نمی‌دانم در نهایت چه شد.»
وی افزود: «درباره تشکیل کانون صدابرداران، من هم مثل آقای نوربخش قسم جلاله می‌خورم که شما از تشکیل کانون صدابرداران خبر نداشتید. پرسیدید چطور ممکن است؟ من به شما می‌گویم وقتی در هر جلسه می‌نشینید، فقط هندوانه می‌خورید معلوم است از چیزی خبر ندارید. همه جلسات در ساختمان صبا برگزار می‌شد و این آقایان هم اصلا از ساختمان صبا خبر نداشتند.»
فاطمی درباره بحث کپی یک کتاب توسط پیرنیاکان نیز گفت: «من دیگر حوصله بحث کردن در این‌باره را ندارم. قبلا با تمام جزییات درباره این موضوع نوشته‌ام. آقای نوربخش گفته، اگر کسی از دیوار خانه‌ای بالا برود، آیا این به خانه موسیقی مربوط است؟ همچنین گفته‌اند این یک کار شخصی بوده است و باید دانشگاه وظیفه خود را درست انجام دهد. این کار، یک جرم است و حتی مدعی‌العموم می‌تواند شکایت کند.»
سپس نادر مشایخی در این نشست در سخنانی گفت: «من دوماه پیش به خانه موسیقی دعوت و از این موضوع خوشحال شدم، زیرا فکر می‌کردم قرار است چیزهای جدیدی درباره خانه بشنوم؛ اما به آنجا رفتم یک خیار پوست کندم، چایی خوردم و کار تمام شد. اصلا نفهمیدم چرا من را دعوت کردند. دیدم خانه موسیقی اصلا آن چیزی که من تصور می‌کردم نیست. در حالی که سازمان‌های صنفی در اتریش و آلمان، نهادهایی هستند که با مواضع قانونی پیش می‌روند و اصلا تعارف ندارند.»
این رهبر ارکستر و آهنگساز معاصر همچنین اظهار کرد: «می‌دانید چرا اینقدر وضع موسیقی در ایران خراب است، چون همه تعارف می‌کنند؛ خانه موسیقی جای تعارف نیست. فقط در صورت از بین رفتن تعارف است که می‌شود در خانه موسیقی کار انجام داد.»
مشایخی افزود: «می‌توانم به جرأت بگویم حتی 10 درصد از کارهایی که خانه موسیقی انجام داده، هیچ تأثیر و اهمیتی نداشته است، چون وضعیت موسیقی کشور این است، چون یک آرشیو برای موزیسین‌های ایرانی وجود ندارد. مهم‌تر از همه حقوق کپی‌رایت است، مثلا من اصلا دلم نمی‌خواهد قطعاتم در ایران اجرا شود چون حقوقم رعایت نمی‌شود. من دو سال است که به ایران آمده‌ام و در این مدت نمی‌دانم خانه موسیقی چه کار می‌کند؟ اصلا اساسنامه‌شان را هم ندیدم و نمی‌دانم آیا حقوق من برای خانه موسیقی مهم است.»
این آهنگساز ادامه داد: «پنجاه سال است که در موسیقی این مملکت تعارف می‌کنند، یعنی این تعارف بین ما نهادینه شده است. مثلا می‌رویم سی‌وسه پل می‌بینیم فقط یک پل است، می‌رویم چهل‌ستون می‌بینیم آنجا فقط 20 ستون است، می رویم منار جنبان می‌بینیم اصلا نمی‌جنبد، من نمی‌فهمم ما چرا اینقدر تعارفی هستیم.»
این رهبر ارکستر در بخش پایانی سخنانش گفت: «خانه موسیقی باید صرفا یک سازمان صنفی باشد و اصلا برای من جالب نیست که خانه موسیقی بخواهد نظر هنری بدهد. دلیلش هم این است که استحقاق این کار را ندارد، در اتریش هم ندارد، در آلمان هم ندارد. چون کارش این نیست. دهان‌شان را درباره مسائل هنری می‌بندند و هیچ صحبتی نمی‌شود. فقط مسأله حقوقی مطرح است.»
ارسال نظر