انتقاد فخرالدینی از بی‌توجهی مسئولان به ارکستر ملی

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- فرهاد فخرالدینی در مراسم یکصد و چهارمین سالروز تولد استاد غلامحسین بنان، از کم‌توجهی مدیران دولتی نسبت به موسیقی ملی و ادغام ارکستر ملی و سمفونیک تهران انتقاد کرد.

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، رهبر پیشین ارکستر ملی در مراسم یکصد و چهارمین سالروز تولد استاد غلامحسین بنان که عصر یکشنبه در شهر کتاب تجریش برگزار شد، با بیان این‌که در موسیقی ملی چهره‌های تابناکی داریم، توضیح داد: متاسفانه ما آن‌قدری که باید این چهره‌های تابناک را نشناختیم؛ البته همین که امروز درباره بنان صحبت می‌کنیم، خوشحالیم. او و هنرمندان دیگری چون روح‌الله خالقی، مرتضی محجوبی، مرتضی حنانه، ابوالحسن صبا و بسیاری از بزرگان موسیقی ایرانی، آثاری را خلق کردند که با صراحت می‌توان گفت بشدت جای این افراد هم‌اکنون در موسیقی ملی ایران خالی است.

او تصریح کرد: ما باید بدانیم که بخش عظیمی از موسیقی ملی کشورمان با حضور بزرگانی چون محجوبی، صبا، وزیری، بنان، خالقی و دیگر هنرمندان بزرگ بنا نهاده شد. به نظر من این هنرمندان در مجموعه‌های ارزشمندی چون ارکستر گل‌ها، قطعاتی را اجرا کردند که به اعتقاد من هنوز زیباترین نغمات موسیقی ملی ما محسوب می‌شوند؛ به دلیل این‌که این ملودی‌ها را انسان‌های بزرگی می‌نوشتند که همه هم و غم خود را برای اعتلای موسیقی ملی می‌گذاشتند؛ موضوعی که متاسفانه امروزه با ادغام ارکسترها بویژه ارکستر ملی، ماجرا را ناراحت‌کننده کرده است. به نظر من با ادغام ارکسترها، نه‌تنها ارکستر ملی احیا نشده، بلکه من تصور می‌کنم مصادره شده است.

فخرالدینی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: موسیقی ملی باید یک ارکستر واحد مستقل داشته باشد. ما باید بدانیم یک نوازنده ارکستر ملی باید با پرده موسیقی ایرانی آشنا باشد و این دلیل خوبی نیست که هرکس در یک ارکستر کلاسیک می‌تواند نوازنده خوبی باشد، در ارکستر ملی نیز توفیقاتی را کسب کند. او در پایان سخنانش تصریح کرد: مطمئنم اگر بزرگانی چون بنان، خالقی، صبا و محجوبی، امروز در موسیقی ما حضور داشتند، دلشان برای موسیقی ملی می‌تپید. آنها دلسوز موسیقی ملی ایران بودند و به همین خاطر است که می‌بینیم نغمات آنها همیشه به دل می‌نشیند و ساختگی نیست. شاید امروز خیلی‌ها فکر کنند که من تمایل زیادی برای حضور در این ارکسترهای دولتی دارم، اما تمام این حرف‌ها از سر دلسوزی است که بگویم آقایان، ارکستر ملی نوازندگان خود را احتیاج دارد. بنابراین صحیح نیست که بیاییم در قالب یک ارکستر ادغام شده، موسیقی ملی را این چنین مورد بی‌توجهی و بی‌مهری قرار دهیم.(مهر)