یادداشت ابراهیم حاتمی‌کیا درباره رفتن ضرغامی

من بچه پامنارم و مهندس ضرغامی بچه نازی آباد. هر دو محله های قدیمی و لوطی پرور که به وقت جنگ نامشان به محله های شهید پرور تغییر یافت.این روزها بازار بدرقه‌های نا لوطی زیاد شده. خصلتِ خوش استقبالی و بد بدرقه بودن ، رسم جوانمردی نیست. من هم به نوبه خودم حرفها دارم که جایش در این روزهای بدرقه نیست؛ اما اگر دفعتأ از من بپرسید چه خصلتی از مهندس ضرغامی در روح و ذهنتان ته نشین شده، یک صفت بسرعت ظاهر می شود؛ لوطی‌صفتی. مهندس ضرغامی را لوطی دیدم. با مرام دیدم. در این ده سال مدیریت ایشان را ده بار هم ندیدم، ده ساعت هم با هم مراوده نداشتیم؛ اما هر بار دیدم یا نامه‌ای نوشتم از پاسخش بوی لوطی صفتی می‌تراوید.

خدا نگهدارتان آقا مهندس.
هر جا رفتی دعای خیر ما بدرقه راهت.