«نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر»؛ طرحی که نیازمند استمرار است

به گزارش خبرنگار حوزه شهری پارس نیوز، این روزها اگر در خیابان‌ها و اتوبان‌های شهر تهران تردد کرده باشید متوجه شده‌اید که تعداد قابل توجهی از تابلوهای شهری که پیش از این به تبلیغات تجاری اختصاص داشت به آثار هنری مزین شده‌اند و همچنین تعداد قابل توجهی بنر هم در نقاط مختلف شهر، تصویری از آثار هنری را در معرض دید عموم گذاشته‌اند.
 
این آثار در راستای طرح «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» که توسط سازمان زیباسازی شهرداری تهران اجرا می‌شود، در سطح پایتخت به نمایش درآمده‌اند و این نوید را می‌دهند که دست‌کم چند روزی چشم‌مان به آثار هنری می‌افتد و نه صرفا تبلیغات محصولاتی که عمدتا ایرانی هم نیستند.
 

به گفته جمال کامیاب مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران در این طرح بیش از ۱۵۰۰ سازه‌ تبلیغات محیطی به اکران ۷۰۰ اثر فاخر فرهنگی و هنری در سطح شهر تهران اختصاص پیدا کرده است، که به نظر می‌رسد اجرای این طرح از تغییر نگرشی در مقامات تصمیم‌گیر در شهرداری تهران نشان دارد که می‌توان آن را به فال نیک گرفت و امیدوار بود در آینده نیز طرح‌های اینچنینی بیشتر به اجرا درآید.
 
آنچه مسلم است در شهری که به طور عام مردم مواجهه زیادی با هنر ندارند و به ویژه هنرهای تجسمی در شکل حرفه‌ای آن نه تنها در سبد خرید خانواده جایی ندارد بلکه در میان امور تفریحی و فرهنگی مردم نیز سر زدن به گالری ها دیده نمی شود، اجرای چنین طرحی را باید غنیمت شمرد و به دست اندرکاران آن دست مریزاد گفت.
 
و اما اکران این تعداد آثار هنری در سطح شهر تهران از نظر شهروندان دور نمانده و در شبکه های اجتماعی مطالب و عکس های مختلفی درباره طرح رد و بدل می شود و اکثریت افراد هم از این موضوع استقبال کرده و امیدوار هستند که اجرای طرح هایی از این دست ادامه یابد. مخاطبان به ویژه از اینکه آثار هنری ایرانی و خارجی از قدما تا متاخرین به نمایش گذاشته شده اند ابراز رضایت کرده اند.
 

«نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» در حالی در تهران اجرایی شده است که این طرح در کنار ایده خلاق و مثبت آن چند نقطه ضعف هم دارد که لازم است مسئولان سازمان زیباسازی شهرداری تهران بدان توجه و در گام های بعدی آن را اصلاح کنند.
 
از آنجا که این آثار بیشتر بر سازه هایی اکران شده اند که مخصوص تبلیغات است در نتیجه جانمایی آنها در مجاورت اتوبان ها است و امکان تامل و تماشا را از مخاطبان می گیرد. اگر اجرای طرح «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» را نشان از اهتمام ویژه مسئولان شهرداری به امر هنر و ارتقای سطح هنری مردم شهر بدانیم جا دارد ضمن ادامه اجرای آن، مکان های تخصصی برای اکران آثار هنری در نظر گرفته شود تا از این پس بتوان این طرح را به تناوب و در مدت زمان بیشتر اجرایی کرد.
 
در حال حاضر به مدت ۱۰ روز تابلوهای تبلیغاتی از صاحبان محصولات تجاری گرفته شده و به اجرای این طرح اختصاص یافته است که در صورت داشتن محل های اختصاصی برای طرح «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» در گام های بعدی موانعی چون کمبود زمان و جایگاه نامناسب برطرف می شود.
 

جانمایی آثار هنری امر مهمی است و جا دارد مکان های تخصصی با امکان تامل و تماشای بیشتر برای طرح در نظر گرفته شود. با جانمایی آثار در اماکنی که محل ترددهای سریع است تنها می توان انتظار داشت فرصت دیدن مختصر آثار فراهم شود و امکان استفاده از اطلاعات مربوط به هر اثر فراهم نمی شود و متاسفانه در طرح «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» اطلاعات آثار با سایز بسیار کوچک نسبت به فاصله با محل های تردد نگاشته شده اند که خواندن آنها را غیرممکن کرده و همین امر امکان ارتقای اطلاعات مخاطبان را فراهم نمی آورد.
 
از این چند نقطه ضعف که بگذریم اجرای طرح «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» آنقدر حسن دارد که پایتخت نشینان را راضی و خرسند کند. افرادی که به دلایل مختلف با هنر سر و کار دارند و یا از علاقمندان هنر هستند طبیعتا این طرح را غنیمت می دانند ولی برای آنهایی هم که نمی دانند این طرح چیست و چرا یکباره تابلوهای تبلیغاتی شکل و شمایلشان عوض شده تاثیرات ناخودآگاه مثتبی دارد ولی اگر اینگونه طرح ها استمرار نیابند نمی توان انتظار داشت که سطح هنری شهر و شهروند ارتقا یابد.
 

همچنین اجرای این طرح تاثیر مثبتی بر هنرمندان عرصه تجسمی دارد و انگیزه های بیشتری به آنها برای کار و ارتباط با مخاطب می دهد و حتی می تواند به اقتصاد هنر نیز کمک کند.
 
در شهر تهران با انواع آلودگی های صوتی و هوا و ترافیک و عصبیتی که بعضا بین مردم جریان دارد، هنر بهترین فرصت برای تغییر این فضا و نفس کشیدن است. باشد که تهران نگارخانه بماند و دیگر شهرهای کشورمان نیز بدین طرح بپیوندند.