به گزارش پارس به نقل از ایسنا، منابع آلاینده هوا بر اساس منشاء به دو دسته طبیعی (natural) و مصنوعی (man-maid) تقسیم بندی می‌شوند.منابع طبیعی آلودگی هوا از قبیل طوفان های گرد و غبار، آتش‌سوزی جنگل ها، آتشفشان ها، گرده گیاهان و نشت گاز طبیعی می‌باشد و آلودگی ناشی از آنها یک پدیده دائمی است که بعلت گردش فرآیندهای طبیعی مقدارش کمابیش در سطح زمین ثابت است. مقدار آلودگی طبیعی در مقایسه با آلودگی مصنوعی خیلی بیشتر و قابل توجه است اما در طبیعت چندین مکانیسم خودپالایی وجود دارد که سطح زمین را برای حیات موجودات مناسب و قابل تحمل می‌سازد. نقش انسان در کنترل آلودگی ناشی از منابع طبیعی خیلی کم است.


به طور کلی انسان با بر هم زدن تعادل اکولوژیکی و طبیعی ناشی از آلودگی مصنوعی می‌تواند وضع را بدتر نماید و به آلودگی طبیعی بیافزاید. بنابراین منابع مصنوعی نیز یکی دیگر از آلاینده های محیط زیست خواهد بود.

منابع ساکن (Stationary Sources) به روایتی 80 درصد از آلودگی ها را به خود اختصاص داده اند که شامل آلودگی خانگی در اثر فعالیت های خانگی یا نظافت منازل یا استفاده از حشره‌کش ها جهت نظافت و نگهدا ری منازل و یا آلودگی صنعتی ناشی از صنایع منبع اصلی آلودگی است که در اثر فعالیت های مصنوعی ایجاد می‌شود که در میان صنایع نیروگاه های حرارتی، کارخانه‌های تولید مواد شیمیایی، سیمان سازی، کاغذسازی، نساجی، دباغی و غیره منابع اصلی آلودگی هوا هستند.

براساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ؛منابع متحرک (Mobile Sources) نیز شامل آلودگی ناشی از حمل و نقل بعلت شهرسازی بی‌رویه و سریع به اندازه آلودگی صنعتی مهم و از اهمیت برخوردار است .همچنین آلودگی ناشی از حمل و نقل و وسایل نقلیه به شکل گازهای خروجی از اگزوز، ذرات معلق، صدا و غیره است.

این آلودگی با اتخاذ روشهای برنامه‌ریزی کشوری، منطقه‌ای و شهری و استفاده از اتومبیل ها و سوخت‌های مناسب همراه با اعمال تکنولوژی کنترل آلودگی به حداقل می‌رسد.