بنا به فرموده رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه اي براي افزايش جمعيت بايد افكار نخبگان جامعه را اقناع كرد بدين منظور هم به نظر مي رسد بهترين راهكار ممكن مروري بر شكل گيري سياستهاي كنترل جمعيت و اجراي آن در كشور ماست. بي ترديد مقايسه اي ميان بسته سياستهاي جمعيتي ميان كشور ايران و كشورهاي غربي و همچنين نگاهي به پشت پرده فعاليتهاي بشر دوستانه سازمان‌هاي بين‌المللي از جمله يونيسف، يونسكو، صندوق جمعيت ملل متحد، سازمان خواروبار و كشاورزي ملل متحد، سازمان بهداشت جهاني و بانك جهاني مي تواند در جهت اقناع افكار نخبگان جامعه راهگشا باشد.

نگاهي به تاريخ تصويب روز جهاني جمعيت
آمار رشد جمعيت در كشورهاي مختلف و تحليل اين آمار يكي از پروژه هاي غرب است به گونه اي كه همين تحليل ها منجر به شكل گيري سياستهايي در غالب برنامه هاي بهداشتي سازمان جهاني بهداشت و حتي نامگذاري يك روز تحت عنوان روز جهاني جمعيت شد. روز 11 جولای 1989 روز جهانی جمعیت و سیاست‌های تنظیم خانواده، در لوای اقدامات بشردوستانه و سلامت، توسط دفتر برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد تعیین شد. اگر اين روز را به تاريخ شمسي محاسبه كنيد دقيقا مي شود 20 تير ماه 1368؛ ‌زماني كه رفته رفته شعارهايي همچون "‌فرزند كمتر زندگي بهتر" بر ذهن مردم كشورمان حاكم مي شد و تصويب قانون تنظيم خانواده و جمعيت در سال 1372 نيز موجب شد تا رشد جمعيت كشورمان از 6.8 در سال 65 ظرف مدتي بسيار كوتاه تر از زمان پيش بيني شده به 1.3 در سال 90 برسد. اين در حالي است كه دهه 1355 تا 1365 جمعيت كشورمان بيشترين رشد را با نرخ رشد 4.3 درصد را تجربه كرد و اين رشد جمعيت باعث شد كه جمعيت كشور ما كمتر از 25 سال يعني از سال 45 تا 65 دوبرابر شود.  تصويب روز جهاني جمعيت درست در شرايطي بود كه جمعيت كشور ما و بسياري از كشورهاي خاورميانه و شمال افريقا رشد زيادي را تجربه مي كرد.

پروژه هاي جمعيتي غرب درباره افزايش جمعيت مسلمانان
در دهه‌ی هفتاد و در زمان هنری کسینجر، مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور وقت آمریکا، پروژه‌ای درباره‌ی تأثیر روند رشد جمعیت جهانی بر امنیت ملی آمریکا طراحی و انجام شد. این پژوهش مي گويد:‌ افزایش جمعیت در کشورهای کمتر توسعه‌یافته با منابع غنی منجر به افزایش مصرف این منابع در راستای تأمین رفاه و معیشت مردم آن کشورها شده است و در نتیجه نفت و دیگر منابع با افزایش قیمت و در واقع کاهش دسترسی غرب و آمریکا مواجه می‌شوند و منافع اقتصادی آن‌ها را به خط می‌اندازد.
این پروژه روند فزاینده‌ی رشد جمعیت جهانی را بر خلاف امنیت ملی آمریکا می‌داند و با تشریح استراتژی آمریکا در مورد جمعیت جهانی، سیاست‌ها، راهکارها، چگونگی همکاری سازمان‌های بین‌المللی و روش ترغیب و اقناع رهبران کشورهای مورد نظر برای کاهش روند رشد جمعیت را تبیین می‌کند.

نگراني از رشد جمعيت مسلمان
ساموئل هانگينتون نظريه پرداز امريكايي نگراني اش از افزايش جمعيت مسلمانان را اينگونه بيان مي كند «توسعه جمعيّت مسلمانان بسيار بالاتر و بيشتر از كشورهاى همسايه و در كلّ جهان مى‏باشد. جمعيّت مسلمانان 10 برابر جمعيّت اروپاى غربى افزايش يافته است.اين تحوّل، باعث تغيير موازنه دينى جهان مى‏شود. مسلمانان، 18 درصد جمعيّت جهان را در سال 1980 داشته‏اند و پيش‏بينى می ‏شود، اين ميزان در سال 2000 به 23 درصد، و در سال 2025 به 31 درصد برسد. اين افزايش بيشتر از افزايش تعداد مسيحيان خواهد بود.»
بنا به تاكيد هانگينتون در دهه گذشته، جوانان در بسيارى از جوامع مسلمانان بيشتر از 20 درصد رشد داشته‏ اند. اين نسلى است كه نيروهاى اجتماعى را براى سازمانها و نهضت هاى اسلامى آماده می ‏كند. وي به طور نمونه به افزايش نسبت جمعيّت جوانان در سال 1970 اشاره مي كند و مي افزايد:‌ در اين دهه، انقلاب اسلامى ايجاد شد. افزايش 20 درصدى جمعيّت جوانان را در الجزاير، در اواخر دهه 80 و اوايل دهه 90 منجر به پيروزى مسلمانان در انتخابات شد. از سوي ديگر جمعيّتهاى بزرگتر نيازمند منابع بيشترى هستند. مردم اين جوامع در آينده مجبور خواهند شد براى رفاه خود به فكر اشغال اراضى ديگران باشند. از سوي ديگر بايد توجه داشت فروپاشي ساختار خانواده در غرب آنان را بيش از پيش با خطر انقراض نسل مواجه مي كند و موج فزاينده گرايش به سوي اسلام براي آنان خطري بالقوه محسوب مي شود چراكه از نظر غربي ها، جمعيّت مسلمانان تهديدى بسيار جدّى براى جهان غرب و تمدّن هاى غربى به شمار می ‏رود.