پایگاه خبری تحلیلی پارس - در هیاهوی روزهای پرخبر دی ماه، اغتشاشات اخیر و غرق شدن مظلومانه نفتکش سانچی، خبر قابل تامل دیگری کمتر توسط همگان دیده شد. خبر کوتاه و دردناک بود: ماموران سعودی متجاوز به دو نوجوان ایرانی عفو و جایزه گرفتند! تقریباً همزمان با انتشار این خبر تاسفناک اما ترامپ در ینگه ی دنیا، مجدداً حکم تمدید تعلیق برخی تحریم های آمریکا علیه کشورمان را امضا کرد. ترامپ اینبار اما خط و نشان تازه ای کشید و گفت تمدید مجدد تعلیق تحریم ها، تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که ایران دائمی شدن محدودیت های برنامه هسته ای خود را بپذیرد. علاوه بر این، طبق گفته ترامپ، ایران باید محدودیت ها در حوزه موشکی را هم پذیرا باشد و با بازدید سرزده از سایت های نظامی خود نیز موافقت کند. در غیر اینصورت 120 روز بعد، ترامپ فرمان خروج آمریکا از برجام را صادر خواهد کرد!

برخی تحلیلگران سیاسی، هدف نهایی ترامپ را در این بازی جدید، وادار کردن ایران به نرمش در حوزه مسائل منطقه ای دانسته اند. در این سو ما هم ظاهراً چندان بی تمایل به مذاکرات منطقه ای نیستیم. 22 آذرماه گذشته بود که فدریکا موگرینی؛ مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا طی سخنرانی در پارلمان این اتحادیه از تمایل شدید مقامات دولت ایران به مذاکرات منطقه ای با غرب پرده برداشت. موگرینی گفته بود:« در بخش مقدمه این توافق 104 صفحه‌ای(برجام)، یک ارجاع در حد یک نیم‌جمله با این مضمون وجود دارد؛ این توافق می‌تواند مسیر را برای نوع دیگری از تعامل یا تعاملی سازنده‌تر در منطقه فراهم کند و زیربنای آن را ایجاد کند. آن جمله- شاید الان دارم یک راز را افشا می‌کنم- به درخواست ایران گنجانده شد.»

حالا در فرصت 120 روزه پیش رو ایالات متحده سعی خواهد کرد با استفاده از سه اهرم تمایل مقامات ایران به مذاکره منطقه ای، واسطه گری اروپایی ها و تهدید خروج از برجام، مجدداً ایران را سر میزی همچون برجام بنشاند. خصوص آنکه 24 مهرماه 96، محمد نهاوندیان؛ معاون اقتصادی رئیس‌جمهور در مصاحبه با سی‌ان‌ان ضمن بیان اینکه «برجام قابل مذاکره مجدد نیست»، گفته است:«اگر درباره مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای نگرانی وجود دارد، این مسائل می‌تواند موضوع مذاکره میان ایران با کشورهای منطقه یا اروپا باشد!» مذاکره برای برجام منطقه ای نیز چنانکه آشکار است، چیزی جز جا باز کردن برای رژیم سعودی در مرزهای ایران نیست. به بیانی دیگر، در صحنه میدانی منطقه، ما بیش از آنکه با آمریکا روبرو باشیم، با سعودی ها مواجهیم.

این یعنی آنکه آمریکا همزمان با تقدیر بن سلمان از ماموران سعودی متجاوز به نوجوانان ایرانی، به ما می گوید باید باز هم به سعودی امتیازات بیشتری بدهید. هدف چیست؟ هدف روشن است: تداوم تحقیر و فشار در مجرای شاهکاری به نام برجام! درواقع، تصور دشمن بر این است که دولت ایران به دلیل چسبندگی بیش از حد به برجام، حاضر خواهد بود سر میز برجام منطقه ای بنشیند. نشستن بر سر میز مذاکرات منطقه ای اما در شرایط کنونی چقدر معقول است؟ سوال اصلی در شرایط کنونی این است که مدافعان دیروز برجام منطقه ای، امروز هم معتقدند برجام را می توان مدلی برای حل بحران ها در سایر حوزه ها دانست؟ یا بالاخره از خواب بیدار شده اند؟

تجاوز برجام تجاوز سعودی ها