پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- علیرضا جلولی- اولین پیامد تحرکات رادیکالیستی احمدی‌نژاد در برابر قوه قضائیه، فرار از مسولیت پذیری دستگاه قضائی در برابر هر نقد دیگری به ناکارآمدی‌های خود است. در واقع این رادیکالیسم، دست قوه قضائیه را برای عدم پاسخگویی به هر نقد دیگری از سوی هرکسی را با برچسب احمدی‌نژادی‌ بودن منتقد، باز می‌گذارد. در این صورت سایر منتقدان قوه قضائیه از بیم آنکه برچسب رادیکالیسم احمدی‌نژادی را نگیرند، دچار انفعال شده و سکوت پیشه می‌کنند.

دومین پیامد رادیکالیسم احمدی‌نژاد، به حاشیه امن راندن دولت روحانی از پاسخگویی به سیل مطالبات مردمی در برابر فشارهای اقتصادی و معیشتی است که دورنمای سهمگین آن در بودجه ۹۷ خودنمایی می‌کند.

دولت روحانی در شرایطی است که ماهیت ضعیف و ناکارآمد آن در واقعیت و مقابل چشم مردم به صورت ملموس و محسوس، در دسترس است تا آنجایی که زیر فشار سیاسی آن، چسبنده‌ترین لایه‌های اجتماعی دولت، موج پشیمانیم به راه انداخته‌اند و حتی اصلاح‌طلبان نیز حساب خود را از دولت مجزا می‌کنند.

در چنین شرایطی، بهترین کمک به دولت را رادیکالیسم احمدی‌نژاد می‌کند که افکار عمومی و کانون توجهات را از دولت منحرف می‌کند و احمدی‌نژاد خواسته یا ناخواسته به دولت روحانی سرویس می‌دهد.

قوه قضائیه احمدینژاد علیرضا جلولی رادیکالیسم