پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سیاوش آقاجانی- امشب دو گزارش از وضعیت امروز کشور از سوی دو شخصیت موثر کشور یعنی آقایان روحانی و احمدی نژاد، رؤسای جمهور فعلی و سابق ارائه گردید که اولی توسط صداوسیما و خطاب به مردم و دومی با نامه ای خطاب به مقام معظم رهبری منتشر شد که هر دو گزارش مایه تأسف و انتقاد است که در این خصوص نکاتی تقدیم میگردد:

متأسفانه گزارش آقای روحانی که تحت عنوان گزارش 100 روزه اول دولت دوازدهم ارائه شد، مبتنی بر اعدام و ارقام و توصیفاتی بود که با درک مردم از وضعیت کشور متفاوت بود و به قول خود آقای روحانی و دوستانشان، با آن چیزی که مردم در جیب و زندگی خودشان حس میکنند شباهت نداشت و به دل مردم ننشست که البته این ناشی از چند مسئله است:

1- متأسفانه دولت آقای روحانی در تغییر شاخصهای آماری و ارائه گزارشهای غیرواقعی در حوزه هایی مثل آمار صادرات غیرنفتی، رشد اقتصادی، تورم، هوای پاک، جذب سرمایه، عملکرد برجام و... ید طولایی دارد و مانور دادن بر چنین شاخصها و توصیفاتی قطعا حکم حلوا حلوا گفتن را دارد که دهان را شیرین نمیکند!

2- دولت نه تنها در ارائه گزارش عملکرد با مردم صادقانه عمل نمیکند بلکه رفتار دولتمردان این دولت در مواجهه با مردم نیز شایسته نیست به نحوی که برخوردهای ناشایست بعضی از دولتمردان با مردم و رسانه ها موجب جریحه دار شدن احساسات مردم و رسانه های مختلف گردید که البته بعضا با برخی عذرخواهی ها نیز همراه گردید.

3- فرافکنیهای دولتهای یازدهم و حتی دوازدهم، که هنوز رئیس جمهور قبلی و دولتهایش را مقصر مشکلات کشور معرفی میکند باعث شده است که حتی حامیان دولت نیز چنین رفتاری را نکوهش کنند و به دولت هشدار دهند که این رفتار دیگر جواب نمیدهد!

و متأسفانه، تصویری که آقای احمدی نژاد از وضعیت موجود کشور ارائه داد نیز سراسر سیاهی و تباهی و ناامیدی بود که شاید تلافی خوبی از سیاه نمایی های روحانی درباره دولتهای قبل بوده باشد اما آن نیز منصفانه نبود چرا که وضعیت موجود کشور خودش از چند جهت حاصل عملکرد آقای احمدی نژاد است:

1- آقای احمدی نژاد قطعا در پیروزی روحانی در سالهای 92 و 96 مؤثر بود، تورم قریب 40 درصدی دولت دهم و بی اخلاقیهای یکی دو سال آخر احمدی نژاد در تعامل با سایر قوا، نهادها و حتی مقام معظم رهبری باعث شد تا مردم دوباره به قطب مخالف او یعنی هاشمی و شاگردش روحانی روی آورند و در سال 96 نیز با ناامید کردن مردم از حضور در انتخابات، با حضور چند روزه در حرم امام رضا(ع) برای نمایش تخریبی علیه آقای رئیسی و با تشویق حامیانشان به رأی باطل، به پیروزی روحانی کمک کرده است و از این جهت حق ندارد طوری صحبت کند که انگار در وضعیت موجود هیچ نقشی نداشته است!

2- آقای احمدی نژاد نمیتواند عملکرد دولتهای یازدهم و دوازدهم را به نحوی نقد کند که گویا عملکرد دولت دهم خیلی خوب بوده است! انگار نه انگار در دولت دهم نیز برخلاف دولت نهم، مفاسد و تخلفات بزرگ اقتصادی رخ داده است و بعضاً گزارشهای آن دولت نیز همراه با تغییر شاخصهای آماری بوده است، هم به لحاظ عملکردی در حوزه های تورم و رکود وضعیت مطلوبی نداشته است و انگار نه انگار برخی مشکلات امروز مردم ریشه در ضعفهای عملکردی دولت دهم داشته است!

3- انتقادات احمدی نژاد به سایر قوا و نهادها نیز چندان محلی از اعراب ندارد چرا که رگه های تعصب نسبت به امثال بقایی و مشایی همچنین علائم واضح لجاجت و کینه توزی نسبت به لاریجانیها در بسیاری از این انتقادات به شدت موج میزند و حتی در مواردی نیز از بیان این خصائص ابائی وجود ندارد که این رفتارها مانع میشود تا انتقادات احمدی نژاد را منصفانه، دلسوزانه و کارشناسانه بدانیم به خصوص که گویا منابع برخی از این انتقادات، خبرسازیهای رسانه های معاندی مانند آمدنیوز است!

***

نعل وارونه احمدی نژاد

مهران کریمی- نامه‌ی احمدی نژاد به رهبر انقلاب که تاریخ آن ۲۲ آبان ۹۶ درج شده یکسره «سیاه‌نمایی» و «یأس‌پراکنی» است. احمدی نژاد به گونه‌ای از موضع اطلاع با رهبری سخن گفته است؛ گویی رهبری از اوضاع ملت و دولت کاملا بی‌خبر هستند. نامه، ادبیات و لحنی «پیش‌گویانه» دارد و تشریح بیشتر اوضاع مردم را باعث «تکدر خاطر رهبری» دانسته است. در یک جمله در این نامه احمدی نژاد خود را منعکس‌کننده‌ی دردهای مردم به رهبری، «صدا»ی آنان و در قامت «ناجی ملت» قلمداد کرده است.

بزرگ‌ترین ایراد نامه هم همین وارونه‌نمایی است: حرف زدن از این موضع که من «صدای ملت» هستم و مشکلات و مسائل آنان را به «اطلاع» شما می‌رسانم. اینگونه سخن گفتن با رهبری جفایی آشکار و ظلمی دردناک است. کیست که ۸ سال رئیس جمهور این کشور باشد و از اشراف اطلاعاتی و مدیریتیِ آیت‌الله خامنه‌ای نسبت به تحولات ملت و دولت و مسائل مردم و دغدغه و اهتمام شبانه‌روزی ایشان برای حل مشکلات خبر نداشته باشد؟! کانال‌های گوناگون رهبری برای خبر یافتن از مسائل گوناگون آنقدر گسترده و موثر است که نیاز به «اطلاع‌رسانی» احمدی نژاد آن هم به این شکل تبلیغاتی و سیاسی‌کارانه ندارند.

خودِ احمدی نژاد بهتر و بیشتر از بسیاری دیگر به این حقیقت آگاه است اما امان از دَغل‌بازی و شارلاتان‌بازی!

پی‌نوشت:

فضای نامه‌ی احمدی نژاد نامه‌ی آیت‌الله طاهری اصفهانی امام جمعه‌ی مستعفی اصفهان به رهبری در سال ۸۱ را برایم تداعی کرد. نامه‌ای که با پاسخ مستدل و قاطع رهبری روبرو شد.