پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مهران کریمی- حرکت اخیر «فرقه‌ بهاری‌ها» با رهبریِ محمود احمدی نژاد در شکل دادن «بَست‌نشینی در حرم حضرت عبدالعظیم (علیه السلام)» را به مثابه‌ی عبور این جریان از چارچوبِ نظم مدنی جمهوری اسلامی و ورود به فازِ «مشروطه‌خواهی» می‌بینم.

این جریان که از چندی پیش تحرکات تخریبی‌اش تشدید شده ظاهرا احضارِ اسفندیار رحیم مشایی قطب معنوی فرقه را به مثابه‌ی مرحله‌ی «کیش» در شطرنج سیاست دانسته و برای پیشگیری از «کیش و مات» شدن به اقدامات رادیکال روی آورده است.

جریانی که توصیه‌ها و تذکرات ولی فقیه و علمای بصیری چون آیت‌الله مصباح را برنتافت و روزبه‌روز در وادی انحراف پیشتر رفت امروز در نگاهی کلان، با در دست گرفتن دروغین پرچم عدالت‌خواهی تبدیل به تریبونی برای تخریب و تضعیف اصلِ نظام اسلامی شده است.

درس تاریخ این است که جدا شدن از «خط اسلام نابِ فقاهتی» و «خودمرجع پنداری» ٰآفتی خطرناک است که سرمنشاء فرقه‌سازی‌ها و انحرافات گوناگون فکری و عملی در تاریخ اسلام بوده است.

درس دیگر تاریخ هم این است که انحراف مخصوصا وقتی مقیاس اجتماعی پیدا می‌کند برای خط اسلام ناب هزینه‌ساز بوده و همواره خسارت‌هایی وارد کرده است. معاندین حکومت حقِ علوی فقط ناکثین و قاسطین نبودند که «مارقین» نیز در کنار این دو جریان نقش‌آفرینی کرده‌اند.

هرچند باید برای هدایت منحرفین و تکمیل‌کنندگان توطئه‌های مستکبرین علیه نظام اسلامی (به‌خصوص از جهت اینکه بعضا سوابق خوبی هم دارند) دعا کرد اما متأسفانه شواهد و قرائن نشان چندانی از هدایت و اصلاح انحرافات ندارد. با این همه آنچه از آموزه‌های دینی و روش ولی فقیه می‌فهمیم همچنان «تبیین و روشنگری»، «مرزبندی»، «امر به معروف و نهی از منکر» و «تلاش برای هدایت» است.

پی‌نوشت:

«رئیس یک قوه به استناد یک اتهامِ ثابت نشده و مطرح نشده‌ای در دادگاه، دو قوه‌ی دیگر را متهم کرد؛ این کار بدی بود، این کار نامناسبی بود؛ اینجور کارها، هم خلاف شرع است، هم خلاف قانون است، هم خلاف اخلاق است، هم تضییع حقوق اساسی مردم است.» آیت‌الله خامنه‌ای ۲۸ بهمن ۱۳۹۱