پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- عارف در انتخابات 92 بخاطر روحانی و بدون اینکه اسمی از او در متن انصرافش بکار برد کنار کشید تا سبد رای اصلاح طلبان و روحانی تجمیع شده و شخص حسن روحانی پیروز انتخابات گردد. انتقادات پسا انتخابات 92 افزایش یافت و در نهایت روحانی نه تنها از عارف استفاده نکرد که وی را در هیئت دولت نیز راه نداد. این اختلاف تا انتخابات 96 ادامه داشت و در نهایت بازنده اصلی اصلاح طلبانی بودند که نتوانستند یک کرسی مستقل در وزارتخانه های دولت تدبیر و امید را برای دور دوم به دست آورند. کنار رفتن بی طرف به دلیل نیاوردن رای اعتماد پروژه عبور از عارف را کلید زد و حتی بعضی زمزمه ها از ریاست تابش یا صادقی بر فراکسیون امید سخن به میان آمد. 

در همین راستا روزنامه ابتکار به مدیر مسئولی محمد علی وکیلی نماینده اصلاح طلب فراکسیون امید در تیتری نوشت : «سایه تغییر بر سر انتخابات هیات رئیسه امید» . این روزنامه در این گزارش به بررسی سناریوهای تغییر در سطح فراکسیون امید می پردازد و از زبان علی رضا رحیمی عضو شورای مرکزی فراکسیون امید می گوید: «80 درصد هیات رئیسه امید تغییر می کند». رحیمی نماینده دور دهم شهر تهران  در مجلس شورای اسلامی  در ادامه گفت: « در اولین انتخابات مجمع عمومی در سال ۹۵ تاکید بر انتخاب صنفی (اقوام و مذاهب و مناطق) از میان اعضا حساسیت‌های هیجانی را پاسخ داد اما در عمل نتوانست موجب رضایت حداکثری اعضای فراکسیون شود.» انتقاد ها به عارف فقط به همین موضوع بر نمی گردد. صحبت های جنجالی پسر عارف در مورد « ژن خوب» موجب نقد بسیاری از اصلاح طلبان و فعالان اجتماعی شد و باید گفت ژن خوب همچون فیش های نجومی به عنوان یک مسئله اجتماعی دو سال اخیر، حاشیه فراوانی برای اصلاح طلبان ایجاد کرد. البته نباید فراموش کرد حمله روزنامه وکیلی به عارف و از طرف دیگر جواد امام مدیر عامل بنیاد باران به نمایندگان اصلاح طلب نوعی فرار به جلو بر سر لیستی است که با تکرار کردن رای آورد. بسیاری از اصلاح طلبان از همان ابتدا معتقد بودند لیستی که با لابی بسته شده قدرت چانه زنی و استقلال در مجلس ندارد. کافی است به رزومه دختر صفدر حسینی در مجلس اشاره کرد و تنها فرزندِ وزیر دولت اصلاحات را در برابرش دید.

اینکه زمزه ها از حضور یک چهره رادیکال تر در صحن مجلس بر ریاست فراکسیون امید خبر می دهد یک سمت ماجراست، سمت دیگر به هم پاشیدن فراکسیون امید در کمتر از دو سال فعالیت خود است. فراکسیون امید در حالی مسیر دو ساله را باید طی کند که نتوانسته حتی وزیر اصلاح طلبی را در مجلس با رای اعتماد بدرقه وزارت خانه کند. به نظر می رسد اصلاح طلبان با اشفتگی سیاسی در مجلس مواجه شدند و این آینده حتی در شورای شهر تهران هم پیش بینی می شود چنین آشفتگی ای دیده شود. . کما اینکه در شورای شهر اول چنین چیزی رخ داد و شورا را به انحلال کشاند.  هرچند مشخص است عارف در سمت خود بخاطر برندی که دارد باقی می ماند، اما نباید از شکاف داخلی فراکسیون امید کنار رفت. اصلاح طلبان تندرو تر تمایل بیشتری دارند تا از عارف به عنوان رئیس فراکسیون در فرصتی مناسب تر حتی بعد از انتخابات هیئت رئیسه فراکسیون عبور کنند. باید منتظر ماند و تا رای اعتماد دو عضو دیگر کابینه صبر کرد.