تهران در این روزها میزبان حضور شخصیت‌های خارجی است که برای حضور در مراسم تحلیف رئیس جمهور به تهران آمده‌ا‌ند. تبلیغات فراوان درباره این حضور کار چندان شایسته‌ای نیست و رویکرد اتخاذی باید به صورت «حرکت با چراغ خاموش» باشد چرا که ناظران رویکرد هیجانی را توصیه نمی‌کنند.
از سوی دیگر تعداد نمایندگان کشورهای حاضر در مراسم نباید معیار سنجش قرار گیرد بلکه باید به سطح آنها توجه داشت. چنان که بالاترین مقامات حاضر در ایران شامل روسای جمهور کشورهای عراق، افغانستان و ارمنستان بودند که به ایران سفر کردند و سایر کشورها مسئولانی در رده رئیس مجلس یا نماینده خود را راهی ایران کردند تا در مراسم تحلیف حضور داشته باشند. بنابراین باید پذیرفت مهمانان حاضر در ایران نمایندگانی از کشورهای مختلف بودند که در سطح نسبتا عالی حضور داشتند.
البته نمی‌توان منکر آن شد که این اعلام حضورها می‌تواند زمینه‌هایی را برای گسترش روابط خارجی کشور ایجاد کند. حضور نمایندگان کشورهای مختلف در تهران پیامی را همراه خود دارد که باید به آن توجه شود. کشورهای مختلف جهان در گذشته روابط خود با ایران را بر مبنای همکاری در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی و... تنظیم و گسترش داده بودند تا به مرحله فعلی رسید. البته نباید فراموش شود هر اندازه بر میزان دید و بازدید‌ها در سطوح مختلف افزوده شود، دستاوردهای مطلوب‌تری خواهد داشت و هر اندازه که مسائل میان کشورها بر اساس تعامل و دیپلماسی رفع شود، اثر مقبول‌تری حاصل خواهد شد.
از سوی دیگر کشورهایی که نماینده خود را برای حضور در مراسم تحلیف فرستادند، روابط خوبی با ایران دارند و مشکل عمده‌ای وجود ندارد که از فرصت تحلیف برای رفع آنها بهره برده شود. برخی حضور موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در تهران را حضور موثری می‌دانند که دستاوردی لازم را خواهد داشت.
وزیر امور خارجه کشور ایران می‌تواند از خانم موگرینی بخواهد مباحث پیرامون عهد‌شکنی ایالات متحده در برجام را وارد مراحل اجرایی و عملی کند. به عنوان مثال هر زمان که وزیر امور خارجه ایران از عهد شکنی آمریکایی‌ها در برجام گلایه‌ای کرده است، خانم موگرینی در پاسخ به این نکته اشاره داشته که برجام توافقی دو جانبه میان ایران و آمریکا نیست بلکه توافق میان ایران و کشورهای 1+5 است. در این راستا نباید آمریکا را یک کشور تنها در مقابل ایران دانست بلکه کشورهای دیگر طرف توافق نیز درگیر پرونده هسته‌ای هستند. وزیر امور خارجه ایران باید از مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا درخواست داشته باشد که به‌صورت شفاف بیان کند اگر فقط آمریکا در قرارداد برجام تصمیم‌گیر نیست چه برنامه‌ای مد نظر قرار دارد تا از تهدیدات ایالات متحده نسبت به برجام جلوگیری شود؟
اکنون آمریکا در مرزهای خطر گام بر می‌دارد و گرچه به‌طور رسمی برجام را زیر پا نمی‌گذارد اما به نحو دیگری به نقض برجام می‌پردازد. دولت آمریکا تحریم‌های جدیدی را علیه ایران اعمال نمی‌کند بلکه پارلمان، کنگره و سنا این تحریم‌ها را تصویب می‌کنند که می‌تواند به تعهدات ایالات متحده آمریکا در برجام لطمه بزند. بنابراین خانم موگرینی باید مشخص کند اروپایی‌ها چه تمهیدات و اقدامات عملی اندیشیده‌اند تا بتوانند از تخطی‌ها و تجاوز‌های آمریکا در برجام جلوگیری یا آنها را خنثی کنند. اتحادیه اروپا نیز باید صراحتا اعلام کند چه اقداماتی را انجام داده که آمریکا نتواند بدون اجازه 1+5 حرکات تهدیدآمیز علیه برجام انجام دهد.
منبع خبر : آرمان
ایران رییس جمهور روحانی تحلیف ظریف موگرینی