رسانه آمریکایی مطلبی با عنوان «کشمکش و زد و خورد بر سر سوریه» منتشر کرده و از دونالد ترامپ خواسته که از خود عزم بیشتری نشان دهد.

وال استریت ژورنال در گزارشش نوشته که «پوتین،‌ ایران و (بشار) اسد در حال آزمودن دولت ترامپ هستند».

در ادامه گزارش این روزنامه را بخوانید:

«یک غرور فراحزبی در آمریکا مبنی بر این وجود داشته که آمریکا می‌تواند با حضور و درگیر شدن بیشتر در یک نزاع بزرگتر در سوریه،‌ داعش را شکست دهد و اما حالا ما داریم این را متوجه می‌شویم که شاید، ‌این موضوع ممکن نباشد. یک جت جنگنده اف 18 روز یکشنبه بمب‌افکن سوریه را هدف قرار داد تا از متحدان آمریکایی در حال مبارزه با داعش حفاظت کند و در روز دوشنبه (دیروز) روسیه و ایران تهدید کردند که در پاسخ به این گونه اقدامات، هواپیماهای آمریکا را هدف قرار می‌دهند.

سرنگونی سوخو 22 سوریه توسط جنگنده آمریکایی پس از آن صورت گرفت که جنگنده‌های سوریه برای دومین بار مواضع نیروهای دموکراتیک سوریه که متحدان آمریکا هستند را در نزدیکی شهر طبقه بمباران کرد. رژیم مشخصا در حال آزمودن آمریکا است تا ببیند آیا این کشور به متحدانش در عرصه تحولات میدانی کمک می‌کند یا نه. آمریکا نیاز داشت که پیامی بازدارنده بفرستد چرا که در غیر اینصورت رئیس‌جمهور بشار اسد به حملاتش علیه مناطق تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه ادامه خواهد داد

خطر تشدید درگیری واقعی است اما این زد و خورد و کشمکشی نیست که آمریکا به آسانی از آن اجتناب کند. آقای اسد و متحدانش در مسکو و تهران می‌دانند که روزهای کنترل الرقه توسط داعش به شماره افتاده است. آنها می‌خواهند در میان مدت هر چه مناطق بیشتری را در کنترل خود بگیرند و این به معنای خرد کردن و شکستن نیروهای دموکراتیک سوریه است.

تهدید روز دوشنبه روسیه مبنی بر هدف قرار دادن هر هواپیمای آمریکایی در صورت پرواز در غرب رودخانه فرات در سوریه با موشکهای صدهوایی،‌ در واقع بخشی از همان استراتژی ایجاد ارعاب است. روسیه همچنین خط داغ تماس بین نیروهای مسلح دو کشور(مسکو و واشنگتن) را به تعلیق درآورد؛‌ خطی که به منظور کاستن از خطر یک اشتباه نظامی طراحی شد.

ایران که در روی تحولات میدانی آقای اسد را تسلیح و کمک می‌کند هم به حملات بیشتری رژیم سوریه علیه نیروهای دموکراتیک سوریه متعهد شده است.

کاخ سفید و پنتاگون با خویشتنداری به تحولات روز دوشنبه پاسخ دادند و خواستار کاستن از تنش و خطوط باز ارتباطی شدند اما اگر سوریه و متحدانش به تشدید تنش مصمم باشند،‌ ‌آمریکا یا باید عقب بنشیند و یا برای یک تلاش هماهنگ‌تر و همگون‌تر برای حفاظت از متحدانش و البته در حال حاضر،‌ هواپیماهایش آماده شود.

این همان مخمصه‌ای بود که رئیس‌جمهور اوباما آمریکا را در آن انداخت وقتی که او از قضیه سوریه کنار کشید و دروازه را برای ورود و دخالت ولادیمیر پوتین باز کرد. اگر آمریکا یک منطقه پرواز ممنوع یا منطقه امن برای حفاظت از مهاجران ایجاد کرده بود، کرملین شاید محتاط‌تر عمل می‌کرد. آقای پوتین عیار آقای اوباما را سنجید و این قمار را کرد که رئیس‌جمهور سابق آمریکا(در واکنش به حضور نظامی روسیه در سوریه) اعتراض خواهد کرد و کاری نمی‌کند. حق با پوتین بود. حالا که همه دارند برای کسب منافع در دوره پسا داعش مانورهایی انجام می‌دهند، روسیه دارد رئیس‌جمهور ترامپ را مورد آزمون قرار می‌دهد.

آقای ترامپ در مقام نامزد انتخابات از "مناطق امن" برای مهاجران و نیروهای اپوزیسیون حمایت کرده بود اما او همچنین نشان داد که هیچ علاقه‌‌ای برای هدف استراتژیک فراتری از شکست داعش ندارد. اکنون زمان فکر کردن به چنین استراتژی است چرا که سوریه، روسیه و ایران می‌دانند که آنها چه می‌خواهند.

آقای اسد می‌خواهد کنترلش را روی همه سوریه بار دیگر برقرار کند و نه کنترل بر کشوری که به بخش‌های علوی،‌ سنی‌ و کردی تقسیم شده باشد.

ایران خواهان هلال نفوذ و قدرت شیعه خودش از تهران تا بیروت است. آقای پوتین با حضور در بندر مدیترانه‌ای و نشان دادن به اینکه می‌توان به روسیه در موضوع ایستادن در کنار متحدانش اعتماد کرد اما آمریکا غیرقابل اعتماد و اتکا است، آرام خواهد گرفت.

جایگزین این خواهد بود که نشان بدهیم آقای اسد، ایران و روسیه برای دست یافتن به اهدافشان، ‌بهای بالاتری خواهند پرداخت. این یعنی آنکه از دفاع از متحدان آمریکا در صحنه تحولات میدانی و همچنین دادن پاسخ به تلاش موشکی و هوایی روسیه در هدف قرار دادن هواپیماهای آمریکایی،‌عقب نشینی نکنیم. حدس ما این است که روسیه هم بیشتر از آمریکا،‌ خواهان یک درگیری نظامی نیست اما روسیه همچنان برای رسیدن به منافع بیشتر فشار می‌آورد مگر آنکه رئیس‌جمهور ترامپ عزم و استحکام بیشتری از سلف خود نشان دهد».