پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- پس از گمانه زنی‌های گوناگون در رسانه‌ها از سوی شخصیت‌ها و برخی چهره‌های فلسطینی حول سند سیاسی جدید حماس ، المیادین طی گزارشی مدعی شد به نسخه اصلی آن دست یافته و بر روی خروجی سایت خود قرار داد

در گمانه زنی‌ها بسیار بر تغییر سیاست‌هایی از سوی حماس مانند پذیرش صلح بلندمدت، پذیرش طرح دو دولت، جدا شدن رسمی از تشکیلات اخوان المسلمین، اعلام غیر اسلامی بودن و ... تأکید می‌شد.

اما متن منتشرشده از سوی المیادین که تا لحظه نگارش این تحلیل، از سوی حماس تکذیب یا رد نشده است، به خوبی نشان می‌دهد که راهبرد حماس همچنان بر پایه مقاومت و آزادی قدس است. برخی از مفاد اصلی سند سیاسی 41 بندی منتشرشده عبارت‌اند از:

1- حماس، همچنان جنبشی اسلامی

برخلاف برخی گمانه ‌زنی‌ها در اولین بند تأکید شده است:« حماس جنبشی آزادی‌بخش و یک جنبش ملی فلسطینی اسلامی است که هدف آن آزادی فلسطین و مقابله با پروژه صهیونیستی و مرجع آن اسلام است.»

2- فلسطین از نهر تا بحر

یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین کلیدواژه در شناخت جهت‌گیری و سیاست جریان‌های فلسطینی استفاده از «نهر تا بحر» یا رود اردن تا دریای مدیترانه است. حماس در دومین بند با صراحت تأکید نموده است: «سرزمین فلسطین با مرزهای تاریخی معروف خود از رود اردن در شرق تا دریای مدیترانه در غرب و از «رأس الناقوره» در شمال تا «ام الرشراش» در جنوب یک وحدت غیرقابل تفکیک است.»

3- تشکیل دولت وحدت فلسطینی در 1967، اما بدون رسمیت طرح دو دولت

یکی از بندهای چالشی و بحث برانگیز سند منتشر شده، مربوط به مرزهای 1967 است. در بند 19 آمده است: «هیچ وجبی از خاک فلسطین واگذار نخواهد شد و حماس هیچ جایگزین دیگری به جای آزادسازی کامل فلسطین از نهر با بحر را نخواهد پذیرفت. ایجاد دولت مستقل فلسطین با مرکزیت قدس و با مرزهای 1967 و نیز بازگشت آوارگان به منازلشان، فرمول ملی مشترک و مورد توافق همه است و به معنای به رسمیت شناختن اسرائیل نیست.»

با آنکه به‌صراحت از عدم رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی سخن به میان آمده است اما برخی تحلیل گران ذکر تشکیل دولت در مرزهای 1967 را یک عقب‌نشینی حماس از مقاومت و پذیرش تلویحی طرح دو دولت، اسلو و رژیم صهیونیستی دانستند. اما باید دقت داشت این راهبرد یعنی تشکیل دولت وحدت ملی در کرانه باختری و نوار غزه سیاست همیشگی حماس بوده است. ضمن آنکه این سیاست تنها یک تاکتیک برای تداوم مقاومت و آزادی کل فلسطین است.

4- دموکراسی، اعتدال و عدم دخالت در منطقه از دیگر بندهای سند

در بندهای 41 گانه به موارد گوناگونی پرداخته شده است که برخی از آنان عبارت‌اند از: کثرت‌گرایی، دموکراسی و مشارکت ملی، انتخابات آزاد و شفاف، مخالفت صد در صدی خود با توافق اسلو، همکاری با تمامی کشورهای حامی ملت فسلطین و رد مداخله در امور داخلی کشورها و نیز نزاع‌ها و درگیری‌ها، رد پیمان بالفور و ....