پرونده فساد کرباسچی بزرگ‌ترین پرونده فساد اقتصادی تاریخ انقلاب است

محمدعلی الفت‌پور بابیان اینکه در تاریخ‌ انقلاب وقایع جدی و مهمی در وجود دارد که به آن اهمیت داده نمی‌شود، اظهار داشت: باید نتایج تاریخی از دهه‌ای به دهه دیگر منتقل می‌شود اما دعب جدی برای تحلیل و نگارش این وقایع در تاریخ بعد انقلاب وجود ندارد.

الفت‌پور بابیان اینکه این اتفاقات ثمراتی دارد و ثمرات آن درکنش و واکنش سیاسیون بروز و ظهور پیدا می‌کند، تصریح کرد: برخی شخصیت‌های سیاسی ما پشت این کم‌کاری سندی، روایی و تحلیلی پنهان می‌شوند و رنگ عوض می‌کنند لذا ممکن است در یک دهه با یک عملکرد و کارنامه و در دهه بعد با گفتمان دیگری که بعضاً متضاد با گفتمان قبلی‌شان بوده ظاهر شوند.

این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به اهمیت تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی افزود: در قضیه فساد مالی شهرداری در دهه 70 که درواقع بزرگ‌ترین فساد تاریخ انقلاب اسلامی محسوب می‌شود، به دلیل این کم‌کاری در تاریخ‌نگاری. مستند نگاری این حوزه امروز این جریان به خودش این اجازه را می‌دهد که دم از فساد ستیزی بزند چون می‌داند که مردم ما متأسفانه فراموش‌کار هستند.

وی بابیان اینکه این وضعیت سبب می‌شود، برخی از چهره‌های سیاسی بتوانند چهره بد خود را حتی خوب جلوه دهند، یادآور شد: 520 میلیارد تومان پرونده گزارش‌شده فساد مالی در زمان شهرداری آقای کرباسچی است که بزرگ‌ترین فساد تاریخ انقلاب اسلامی به شمار می‌رود، بیش از 12 هزار میلیارد تومان در زمان حال است اما الآن همین افراد داعیه‌دار مبارزه با فساد و عدم شفافیت هستند و حتی گفتمان اصلی آن‌ها در زمان انتخابات 92 بحث مبارزه با فساد اقتصادی است.

الفت‌پور ادامه داد: تاریخ‌ معاصر بعد انقلاب نشان می‌دهد ادعای جریان اصلاح‌طلبی مبنی بر مبارزه با فساد و شفافیت مالی فریب‌کاری است چراکه آن‌ها کارنامه بسیار بدی در این زمینه‌دارند و البته در حوزه امنیت نیز که الآن مدعی هستند نیز همین‌طور است.

این کارشناس مسائل سیاسی در همین زمینه به موضوع قتل‌های زنجیره‌ای اشاره کرد و بابیان اینکه هنوز نقش آقای خاتمی در این پرونده مشخص نشده است، گفت: رهبری فرمودند که باید مشخص شود ارکان خارجی مؤثر بر این پرونده چه کسانی هستند اما این اتفاق نیفتاد و متأسفانه کمیته 5 نفره پیگیری این پرونده که با حضور آقای علی ربیعی (عباد) تشکیل‌شده بود، این فرموده رهبری را پیگیری نکرد و حتی هیچ‌کس هم پیگیر نشد و متأسفانه مختصات این قضیه تغییر کرد و پرونده مسیر انحرافی به خود گرفت و برخی از همین افراد دوباره مسئولیت گرفتند.

وی با تأکید بر اینکه اهمیت تاریخ‌نگاری انقلاب بسیار زیاد است و نسل‌های بعدی نباید یادشان برود مسئولان قبلی چه کارنامه‌ای داشته‌اند، تصریح کرد: آنچه به‌عنوان تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی در طلیعه چهارم انقلاب انجام می‌شود مصداق تاریخ شفاهی است، درحالی‌که وقتی جریان‌ها پیچیده می‌شود، ما نیاز داریم که به‌صورت تحلیلی و جریانی موضوعات را دنبال کنیم و ازاین‌رو تاریخ شفاهی صرف نمی‌تواند برای نسل جوان به‌تنهایی اولویت داشته باشد و کافی نیست.

الفت‌پور اظهار داشت: اینکه پس از چهار دهه برای معرفی تاریخ انقلاب هنوز هم کتاب‌هایی همچون کتاب ارزشمند عزت شاهی و احمد احمد معرفی می­‌شود، نشان می‌دهد که در این حوزه کم‌کاری شده است. البته این مسئله نیز ضروری است که ما باید سراغ قالب‌های جدید هم برویم که نسل جوان با آن مأنوس‌تر هستند، هرچند امثال کتاب عزت‌شاهی در دهه 70 جذاب بود اما الآن صرف پرداختن به این قالب‌ها کافی نیست. البته ما همیشه عادت کردیم کار راحت‌تر و آسان‌تر را انجام دهیم به‌خصوص دستگاه‌های فرهنگی دولتی و حاکمیتی که مدعی کار فرهنگی هستند.

نویسنده کتاب «بازگشت از نیمه‌راه» به قالب این کتاب اشاره‌کرده و گفت: این کتاب یک مدل نیمه ژورنال است که نه مانند کتاب، ادبیات تخت و نگارش سنگین دارد و نه مانند ژورنال بوده که ادبیات سبک و روزمره دارد.

وی نکته دیگر را عدم توجه به پرداختن به کانون‌های چالشی در تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی عنوان کرد و گفت: روایت‌های تخت از انقلاب اسلامی دردی را دوا نمی‌کند و مخاطب علاقه­‌ای به دانستن آن ندارد لذا باید برروی نکات بحرانی و چالش‌ها تمرکز ویژه‌ای شود چون مخاطب نیاز خود را درباره دانستن کلیات مسائل از فضای مجازی تأمین می­‌کند.

الفت‌پور با اشاره به تألیف جلد دوم کتاب «بازگشت از نیمه‌راه» ادامه داد: بنا به درخواست جمع قابل‌توجهی از بزرگان و نخبه‌های حوزوی و دانشگاهی، بنده شروع به نگارش این کتاب با عنوان «اختلاف‌نظر» کردم که تمرکز آن بر رفتارهای سیاسی آقای هاشمی رفسنجانی در دوران حیات سیاسی‌شان است.

این کارشناس مسائل سیاسی بابیان اینکه این کتاب در زمان حیات آقای هاشمی نوشته‌شده اما وزارت ارشاد هنوز اجازه انتشار نداده است، گفت:‌ وزارت ارشاد به ما ابلاغ کرد که این کتاب 5 مشروطی دارد که باید برطرف شود تا به آن مجوز انتشار تعلق بگیرد؛ متأسفانه پس از اصلاح این موارد، بازهم گفته شد که مجوز انتشار ندارید و به نظر می‌رسد حرف آخر این است که چون دولت یازدهم انتساب جدی به آقای هاشمی دارد، احساس تکلیف می‌کنند که به کتاب‌های انتقادی اجازه انتشار ندهد.

وی با اشاره به مواضع رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه آزادی بیان برای منتقدان در این دولت فراهم‌شده است، تأکید کرد: درواقع این‌طور نیست و ما می‌بینیم که به این قبیل کتاب‌ها مجوز انتشار داده نمی‌شود.

الفت‌پور بابیان اینکه این کتاب 300 صفحه، 21 صفحه کتاب‌نامه و 1700 ارجاع سندی و روایی دارد، گفت: به‌هیچ‌عنوان در این کتاب کشف و شهود ویژه‌ای رخ نداده است و سراغ اسناد و مدارک آشکاری رفته‌ام که تاکنون در کتاب‌ها، روزنامه‌‌ها و سایت‌‌های پربازدید منتشرشده که وزارت ارشاد تاکنون به آن‌ها مجوز داده و هیچ شکایتی از انتشار آن نشده است ولی وقتی همه این اسناد در یک کتاب جمع شود مجوز انتشار نمی‌گیرد که نشان سیاسی‌کاری ارشاد در نگاه به این کتاب است.

این کارشناس مسائل سیاسی یادآور شد: به نظر می‌رسد دولت یازدهم بزرگ‌ترین ظلم را به آقای هاشمی کرد که اجازه پاسخ به حرفه‌ای منتقدان را از او گرفت چراکه این کتاب 8 ماه قبل از فوت آقای هاشمی به دست وزارت ارشاد رسیده بود اما اجازه انتشار نداد درحالی‌که انتشار آن شاید سبب می‌شد که آقای هاشمی در زمان حیاتشان به برخی از سؤالات منتقدان مبنایی پاسخ می‌دادند.