حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی در یادداشتی در پاسداشت خلق حماسه بزرگ مردم متعهد ایران در 23 تیرماه 78 و تجدید بیعت دوباره مردم با آرمان‌های امام راحل  نوشت: تصور دشمنان جمهوری اسلامی ایران این بود که با رحلت حضرت امام خمینی (قدس سره)، آغاز فروپاشی این نظام مقدس کلید خواهد خورد. مراسم تشییع جنازه امام و حضور پرشور ملت ایران در آن مراسم و انتخاب زیبای مجلس خبرگان رهبری و حمایت گسترده وعظیم مردم از رهبری امام خامنه ای، همه امید دشمنان را بر باد داد و آنان وارد یک فاز جدید و برنامه ریزی ده ساله علیه انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران شدند و امیدوار بودند که طرح آنان در سال 1378 به ثمر بنشیند و نتیجه بدهد.

از پایان سال 1376، بیش از گذشته، شروع به یک شایعه پراکنی بسیار پر حجمی علیه نظام مقدس اسلامی کردند و تلاش نمودند آتش منازعات جناحی را در کشور داغ و برافروخته سازند. از سوی دیگر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بسیج، نیروی انتظامی، وزارت اطلاعات، قوه قضائیه و صدا و سیما را آماج حملات خود قرار دادند تا در صورت بروز یک فتنه، آنان توانایی مقابله با فتنه گران را نداشته باشند. تبلیغات وسیعی نیز برای تخریب ذهن مردم پا به عرصه ظهور گذاشت تا بین مردم و نظام فاصله بیندازند و راه را برای تلاش جاسوس هایشان و نفوذ در ارکان نظام هموار سازند.

دشمنان چنان به برنامه ریزی خود باور داشتند و فتح در فتنه را یقینی می دانستند که رئیس سازمان جاسوسی آمریکا در سال 1377 گفت: در سال 1999 در ایران انتظار حوادثی را داریم که در این بیست سال گذشته - از اول انقلاب تاکنون - بی سابقه بوده است!!

گری سیک مشاور امنیتی ملی ریگان و از مسئولان سازمان دهنده عناصر ضد انقلاب و تجدیدنظرطلب ایرانی نیز در سال 1377 اعلام کرد: برای آن ها که خواستار توسعه سیاسی هستند، زمان بسیار خطرناک است. در طی دو سال گذشته به رغم وجود حمایت تبلیغاتی و فیزیکی، این افراد در نگاه داشتن خود، شجاعت به خرج داده اند و شجاعت  آن ها در روزهای آینده به نمایش گذاشته خواهد شد.

نفوذی های در حاکمیت و روزنامه های زنجیره ای و به هم پیوسته، در پیوندی نامیمون، گوش به فرمان اربابان خود و هموار کننده راه برای دشمنان نظام اسلامی بودند. نمایندگان مجلس پنجم، برای منع عناصر ضد انقلاب و نفوذی ها از فعالیت در عرصه مطبوعات، طرحی را برای تغییر قانون مطبوعات به هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی تقدیم کردند. بیش از ده روزنامه اصلاح طلب و مشارکتی که از این اقدام نمایندگان مجلس به خشم آمده بودند،یورشی برنامه ریزی شده را علیه طرح مذکور به راه انداختند تا بلکه بتوانند به اهداف از پیش تعیین شده برسند. همزمان مجمع روحانیون مبارز نیز با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد: «طرحی توسط تعدادی از نمایندگان مجلس در دستور کار مجلس قرار گرفته که فقط تحدید کننده مطبوعات است و سایه استبداد را بر فضای مطبوعات کشور می گستراند». یک روز پس از چاپ این بیانیه در روزنامه ایران و در تاریخ 13 تیر 1378 روزنامه صبح امروز به مدیریت سعید حجاریان در یادداشت روز خود نوشت: «اگر طرح تصویب گردد، اغتشاش ایجاد می شود».

با هدایت حجاریان و همکاری عباس عبدی، روزنامه سلام در 15 تیر 1378 و یک روز مانده به مطرح شدن اصلاحیه در صحن علنى مجلس، اقدام به انتشار سند محرمانه منتسب به وزارت اطلاعات نمود و با تیتر درشت نوشت: «سعید اسلامى پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است».

روزنامه نشاط در واکنش به انتشار این نامه نوشت: «خطر ریسک به اندازه‏اى بود که حتى سعید حجاریان نیز صلاح را در آن دانست که چنین بازى خطرناکى را به موسوى‏خوئینى‏ها بسپارد». همن روزنامه در 16 تیر 1378 نوشت: «محدودیت مطبوعات خشم مردم را شعله ور خواهد کرد». روزنامه صبح امروز نیز در 16 تیر 1378 در سرمقاله ای نوشت: «اگر این قواعد چه در مطبوعات و چه در انتخابات شکسته شود، آنگاه سیاست ورزی به پایان می رسد». این سرمقاله درست در زمانی نگارش یافته بود که روزنامه سلام به دلیل جعل سند و با شکایت وزارت اطلاعات و تعدادی از نمایندگان مجلس پنجم، تا تعیین تکلیف نهایی توقیف شد.

آقای یونسی وزیر اطلاعات وقت نیز اقدام روزنامه سلام را نوعی سرقت اطلاعاتی تلقی کرده و گفته بود: «سندی که روزنامه سلام چاپ کرد، در حقیقت یک نوع سرقت بود که نباید چنین کاری صورت می گرفت» .  با این حال روزنامه نشاط در 17 تیر 1378 با چاپ تصویر مدیر مسئول روزنامه سلام، در ذیل آن نوشت: «آیا محافظه کاران هزینه به صحنه آوردن او را محاسبه کرده اند؟» همان روزنامه نوشت: «ناظران پیش بینی می کنند که طی روزهای آینده، دفتر تحکیم وحدت و بدنه اجتماعی مدافع جناح چپ وارد صحنه شوند». دشمنان داخلی و خارجی راه را اینگونه ترسیم کردند: در روز هفدهم تیر ماه، "فرح شفیعى" از افراد مرتبط با مدیریت وقت کوى دانشگاه تهران، تراکتی را در کوی دانشگاه پخش کرد که در آن نوشته بود: «ما در اعتراض به تعطیلی روزنامه سلام تجمع می کنیم».

فرح شفیعی دانشجو نبود. در همان روز منوچهر محمدی و اکبر محمدی نیز تجمع دیگری را در خوابگاه دانشجویان دانشگاه تهران شکل دادند. آن دو نیز دانشجو نبودند و پس از دستگیری، درباره چگونگی دریافت کمک مالی و ارتباط با عناصر خارجی و طراحی تجمعات اعتراض آمیز، اعترافاتی قابل تأمل داشته اند. تجمع منوچهر و اکبر محمدی با تجمع       فرح شفیعی در ساعت 22 روز 17 تیر 1378 ادغام می شود. راهپیمایان که علیه مجلس شورای اسلامی و نظام شعار می دادند، وارد خیابان کارگر شمالی می شوند. همزمان نیروی انتظامی وارد گود می شود. یکی از سربازان ناجا به دست آشوب طلبان اسیر می‌گردد و با وساطت چند نفر، پس از دقایقی آزاد می شود. مصطفی تاج زاده معاون سیاسی وزیر وقت کشور و عضو      حزب مشارکت وارد صحنه شده و با ورودش شعله های آتش غائله را تندتر می کند. تعدادی عناصر خودسر نیز با هدایت مشارکتی ها وارد ماجرا می شوند و به ضرب و شتم دانشجویان می پردازند. افراد نقابدار مستقر در کوی دانشگاه و            پشت بام‌های مشرف به خیابان کارگر، با پرتاب سنگ و اشیای سخت و سردادن شعارهایی علیه ارکان نظام، فتنه را پررنگ تر می‌سازند.

در روز جمعه 18 تیر 1378 برخی از چهره های سیاسی وارد کوی دانشگاه تهران می شوند و با سخنان بعضی از     آن ها، آتش فتنه شعله ور می گردد. بار دیگر گروه هایی سازمان یافته وارد خیابان کارگر می شوند و با کتک زدن مردم به اموال عمومی خسارت وارد می سازند. روزنامه های زنجیره ای از روز شنبه 19 تیر ماه وارد فاز شدیدتری می شوند. روزنامه خرداد در تیتر  اول خود نوشت: «کوى دانشگاه به خون کشیده شد». روزنامه نشاط نیز می نویسد: «دفتر تحکیم وحدت یک هفته عزاى عمومى اعلام کرد». 

آشوبگران دانشجو و دانشگاه را نشانه رفته اند تا بین آنان و نظام فاصله بیندازند. فتنه پیچیده ای رقم می خورد. در خوابگاه دانشجویان نیز غائله ای علیه آنان شکل می پذیرد. آشوبگران به دروغ اعلام می کنند که پنج دانشجو کشته شده‌اند. نام آن ها را نیز بر روی پلاکاردها می نویسند: «ذاکری، سهرابی، امامی، رهبری و نادری!!» روزنامه جامعه هم می نویسد: «حرکت خشونت بار نیروی انتظامی علیه دانشجویان به کشته شدن چند دانشجو منجر شد». این دروغ سازی ها در حالی است که تنها در روز 19 تیر یک افسر وظیفه نیروی انتظامی به نام عزت ابراهیم نژاد به شهادت رسیده است. شورای عالی امنیت ملی به ریاست سید محمد خاتمی نیز تعداد کشته های کوی دانشگاه تهران را تنها یک نفر افسر وظیفه اعلام نمود.

به رغم تلاش گسترده برای افشای فتنه آشوبگران، تجمعات دیگری در دانشگاه های امیر کبیر، علم و صنعت، صنعتی شریف و شهید بهشتی صورت می پذیرد. غائله آفرینان تجمعات را به سمت دانشگاه تهران و کوی دانشگاه هدایت می کنند و با برنامه ریزی از پیش طراحی شده، سینما ملت،بانک های تجارت و سپه، چند اتوبوس واحد، پمپ بنزین، محل برگزاری نماز جمعه تهران، یک بیمارستان و چندین دستگاه خودروی سواری و موتور سیکلت را به آتش می کشند و تعدادی از نیروهای حزب الله و زنان محجبه را با چاقو و تیغ موکت بری به شدت مجروح می کنند.

امام خامنه ای در 21 تیر 1378 با اشاره به حوادث کوی دانشگاه می فرمایند: «آن طوری که نقل کردهاند، بعضی با آوردن نام مقدّس «یا حسین» و «یا زهرا» وارد اتاق دانشجوی بسیجی یا دانشجوی جانباز شوند و او را از خواب بپرانند، یا آنطور حوادثی را بهوجود آورند؛ آیا این درست است؟! اینها قلب را می فشارد... مراقب دشمن باشید؛ دشمن را خوب بشناسید؛ مبادا از شناسایی دشمن غفلت کنید. غریبههایی را که در لباس خودی خودشان را در همه جا داخل می کنند بشناسید؛ دست های پنهان را ببینید... این معنای حرف های مکرری است که من در این چند سال به ملت ایران و به مسئولان عرض کردهام که دشمن درصدد نفوذ است. هر پنجرهای پیدا کند، وارد خواهد شد؛ هوشیاریتان را بیشتر کنید. دشمن، امنیت ملی ما را هدف گرفته است».

علمدار قافله عشق، اما در روز 22 تیر 1378 در پیامی به ملت ایران هشدار می دهند: «ملت رشید و غیور ایران، مردم عزیز تهران، دو روز است که جمعی از اشرار با کمک و همراهى برخی از گروهکهای سیاسى ورشکسته و با تشویق و پشتیبانی دشمنان خارجی در سطح تهران، به فساد و تخریب اموال و ارعاب و عربدهجویی پرداخته و موجب سلب امنیت و آسایش مردم شدهاند. دشمنان زبون و حقیر اسلام و انقلاب گمان کردهاند انقلاب و مردم مؤمن و انقلابی به آنان اجازه خواهند داد که با فتنهانگیزی خود، راه سلطهی آمریکای جنایتکار را بر میهن عزیز ما هموار کنند. گروهکهای وابسته و معاند، طبق تحلیل اربابان و معلمان خود، گمان کردهاند مردم ایران از اسلام و انقلاب، دست برداشتهاند و به خیال باطل خود می خواهند از انقلاب اسلامی انتقام بگیرند؛ ولی غافل از این که ملت مؤمن و شجاع و هوشیار به آنان و اربابان و پشتیبانان آنان اجازهی ادامه شرارت را نخواهند داد و نظامِ مقتدر اسلامی، آنان را به شدت منکوب خواهد کرد».  معظم له در ادامه پیام می افزایند: «فرزندان بسیجیام باید آمادگیهای لازم را در خود حفظ کنند و با حضور خود در هر صحنهای که حضور آنان در آن لازم است، دشمنان زبون را مرعوب و منکوب سازند».

هشدارهای امام خامنه ای، مردم ایران را وارد میدان نبردی بزرگ می نماید و یک ایران در روز 23 تیر ماه 1378 در عرصه حضور نمایان می شود و با حضور پر رنگش بر روی آتش فتنه 18 تیر آب می پاشد و آن را خاموش می کند. بعدها ماهیت فتنه 78 نمایان تر می شود و مردم ایران به واقعیات پشت پرده پی می برند و به کنه خیانت دشمنان درونی و بیرونی دست می یابند. در اردیبهشت سال 1380 دادگاه انقلاب اسلامی با صدور اطلاعیه ای  از اعترافات متهمین کوی دانشگاه پرده بر می دارد و می نویسد: «...متهم دیگری اعتراف می کند که برای بدبین کردن مردم به حاکمیت دینی، فردی را در نیروهای منتسب به حزب الله نفوذ داده تا برای ایجاد تشنج، به اقدامات تهدیدآمیز و حملات فیزیکی تحریک نماید» .

این فرد عزت الله سحابی عضو نهضت آزادی بود که در نامه ای از زندان به دخترش می نویسد: «اگر مردم بفهمندکه من به یک جوان به ظاهر حزب اللهی پول دادم تا در جهت مقاصد و نیات من عمل کند... آیا برای من آبرویی باقی می‌ماند؟ »

یکی دیگر از متهمین به نقش خود در شورش های خیابانی در روز 21 تیر 1378 اعتراف می کند و می گوید: «خود من در سنگ پراکنی شرکت داشتم و یکی از اعضای حزب ملت که اسم مستعار داشت با موبایل گزارش درگیری ها را هر لحظه به رادیوی ضد انقلابی لوس آنجلس در آمریکا می داد. عده ای نیز نقاب داشتند و ماشین های نیروی انتظامی را به آتش می کشیدند» .

علیرضا نوری زاده در 17 تیر 1378 در رادیو بی بی سی می‌گوید: «ما باید سرافراز باشیم که پرچمداران جامعه مدنی در ایران یعنی نشریات نشاط، صبح امروز، خرداد، همشهری و ایران مراکز قدرت را نشانه رفته اند و با زیر سؤال بردن مشروعیت و مقبولیت نظام اسلامی، چالش های جدّی فرا روی حاکمان اسلامی گشوده اند». به زعم نوری زاده و تعدادی از فریب خوردگان اپوزیسیون خارج کشور، این چالش می توانست نظام جمهوری اسلامی ایران را متلاشی کند؛ غافل از اینکه رهبری داعیانه و هوشمندانه امام خامنه ای و بیداری و حضور ملت ایران در صحنه و حضور نیروهای سپاه و بسیج همه خواب های آشفته دشمنان را بی تعبیر گذاشت.

امام خامنه ای در تاریخ 8 مرداد 1378 در خطبه های نماز جمعه تهران فرمودند: «خیال کردند که کار را پیش بردهاند؛ اما نیروی انتظامی با قدرت وارد شد. با اینکه آن ضربه را آن روز اول و دوم به نیروی انتظامی زدند، اما انصافاً نیروی انتظامی خوب به میدان آمد... و خوب دفاع کردند. بعد هم که بسیج – آن نیروی اصلی و عظیم ملت ایران – با سازماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد شد و بهطور قاطع، مثل کاغذی که مچاله کنند، دشمن را مچاله کردند. فردای آن روز هم که ملت به صورت واقعاً خودجوش به خیابان ها آمدند و آن تظاهرات پرشور و عظیم و میلیونی را راه انداختند».

معظم له در 14 خرداد 1390 نیز در مراسم سالگرد رحلت حضرت امام خمینی (قدس سره) فرمودند: «سال 78 که آن حوادث پیش آمد، آن کسی که این حوادث را خنثی کرد، مردم بودند. روز بیست و سوم تیر سال 78 مردم آمدند در خیابان‌ها، توطئه دشمن را که سال ها برایش برنامهریزی کرده بودند، در یک روز باطل کردند». امام خامنه ای در آن روز افزودند: «آن روز گذشت. موج دوم، باز یک برنامهریزی دهساله بود تا سال 88».

پس از شکست فتنه 78، دشمنان ملت ایران وارد فاز بعدی شدند و با فاصله ده سال، فتنه سال 88 را رقم زدند. دشمن با بهره گیری از تجربه خود در فتنه سال 78 و رفع نقاط ضعف و عیب ها و نقص های طرح پیشین، با استفاده از همان عناصر حاضر در صحنه فتنه 18 تیر ماه و طراحی های جدید و بهره گیری از نیروهای تازه، فتنه 88 را عملی ساخت تا شاید با یک انقلاب مخملی، به زعم باطل خود جمهوری اسلامی ایران را متلاشی سازد. ملت فهیم ایران، این بار نیز در آن فتنه پیچیده گوش به فرمان ولایت بود و با حضور شکوهمند خود در روز 9 دی 1388، پایان فتنه انگیزی را اعلام کرد و حرکت میلیونی فوق العاده ای را شکل داد که لرزه بر اندام دشمن انداخت.

امام خامنه ای در 19 دی 1388 در این خصوص فرمودند: «نهم دی ... برخاسته از بصیرت است، از دشمن شناسی است، از وقت شناسی است... مطمئن باشید که روز نهم دی امسال هم در تاریخ ماند، این هم یک روز متمایز شد». یقیناً با شکست فتنه 88، موج سوم، باز یک برنامه ده ساله دیگر برای انتقام گیری از ملت ایران است. تجربه فتنه های سال 78 و 88 باید مانند تابلویی در جلوی چشم ملت ایران قرار بگیرد و هشدارهای ولایت در رابطه با دشمن شناسی، نفوذ و جهاد کبیر را جدی بگیریم تا در آینده نیز با حماسه ای بی نظیر، مانع تعبیر خواب های خوش دشمن شویم. به یقین 23 تیر و 9 دی ماه تکرار خواهند شد و حماسه آینده در یک روز ماندنی، باز دشمن شناسی، وقت شناسی و بصیرت مردم عزیز ایران اسلامی را به نمایش خواهد گذاشت.