پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محبوبه شریف حسینی- اتحاد دولت و ملت را به هم نزنید. ممکن است شما از یک دولتی خوشت بیاید، از یک دولت دیگری خوشت نیاید؛ دیگری هم از آن دولت دیگر خوشش نیاید، از این دولت خوشش بیاید؛ ممکن است، اختلافنظرها به جای خود  اما دولت و ملت باید در کنار هم باشند.

 نخست

فروردین ماه همین امسال بود که برای نخستین بار، رهبری در برابر یک شعار آن هم از سوی مردم واکنش نشان دادند!  هنگام سخنرانی در حرم مطهر رضوی و در روز اول فروردین ماه بود که سخنان رهبری به سوی سیاست خارجی و دشمنی ملت ایران و دولت آمریکا کشیده شد. ایشان از لزوم هوشمندی در سیاست خارجی سخن به میان آوردند و تاکید کردند که مردم شاهد دشمنی های نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با مردم ایران اند. در همین اثنا بود که شعاری از سوی مردم اینچنین سر داده شد: «دولت تدبیر و امید/ بصیرت بصیرت!»

رهبری اما ادامه سخن دادند و رو به مردم اینچنین گفتند: «توجّه کنید، فراموش نکنید که ما گفته ایم ملّت و دولت باید همدل و همزبان باشند؛ این را یادتان نرود. همه باید کار کنند و به دولت باید کمک کنند. اگر راهنمایی ای هم دارند، راهنمایی را به دولت بکنند. باید به دولت کمک کنند.»

شعاری که در فضای صحن پیچیده شده بود، سریعاً پایان گرفت و صحبتهای ایشان ادامه یافت.

دوم

چهاردهم خردادماه سال جاری، یعنی سه روز پیش بود که جریانی شبیه به آنچه در بند نخست گفته شد، در حرم امام رحمه الله علیه و در جریان مراسم بزرگداشت روز رحلت ایشان تکرار شد. رهبری در حال سخن گفتن از مذاکرات هسته ای و جریان تحریم و نحوه مواجهه با آمریکا و 1+5 بودند که باز هم طنین شعاری در فضای صحن پیچید. مردم این بار نیز علیه دولت شعار میدادند و خواستار بصیرت بودند! این بار نیز معترضان به سیاستهای دولت اگرچه در حرم رضوی هم پاسخشان از رهبری را دریافت کرده بودند، اما باز هم ندای دیگراندیشی و دیگرخواهی سر میدادند.

رهبر انقلاب اما این بار با ادبیاتی اندکی متفاوت از بارِ پیش به این شعارها پاسخ دادند. ایشان در واکنش به شعارهایی که علیه دولت در حرم امام راحل سر داده شد، گفتند: «توجه کنید، توجه کنید! توصیه سوم را توجه کنید، آنوقت یک قدری در بعضی از این شعارها ممکن است تجدیدنظر کنید. توصیه سوم؛ اتحاد دولت و ملت را به هم نزنید. ممکن است شما از یک دولتی خوشت بیاید، از یک دولت دیگری خوشت نیاید؛ دیگری هم از آن دولت دیگر خوشش نیاید، از این دولت خوشش بیاید؛ ممکن است، اشکالی هم ندارد. رقابتهای انتخاباتی به جای خود، اختلاف نظرها به جای خود، حتی انتقاد هم به جای خود اما دولت و ملت باید همه در کنار هم باشند؛ یعنی اگر در این مملکت یک حادثه ای رخ بدهد که تهدیدی برای کشور باشد، دولت و ملّت باید همدوش حرکت کنند. 

نِقار به وجود نیاورید، کدورت به وجود نیاورید، اتّحاد دولت و ملّت را حفظ کنید؛ این یکی از توصیه های بنده است در همه دولتها. در همه دولتهایی که بنده بعد از رحلت امام مسوولیّت داشتم، این توصیه من بوده است؛ با اینکه دولتها سیاستهای مختلفی داشتند، جهت گیری های مختلفی داشتند لکن ملّت باید با دولت همراه باشد، اتّحاد را حفظ کند؛ این منافات ندارد با انتقاد کردن یا حرف زدن یا مطالبه کردن؛ اینها اشکالی ندارد؛ رقابتهای انتخاباتی به جای خود. قوای سه گانه هم باید با هم متّحد باشند -دولت، مجلس، قوّه قضائیّه- باز این منافات ندارد با اینکه مجلس در قبال دولت به وظایف خودش عمل کند؛ به وظایف قانون اساسی عمل بکند؛ سؤال کند، مطالبه کند، بخواهد، قانونگذاری کند، استیضاح کند و امثال اینها؛ لکن بایستی قوا با هم همراه باشند، در مسائل اساسی کشور باید زیر یک چتر قرار بگیرند؛ همه؛ نیروهای مسلّح همینجور، آحاد مردم همینجور. پس این توصیه سوّم ماست: نگذارید احساسات شخصی یا احساسات جناحی یا مطلقاً احساسات، بر منطق غلبه کند. منطق این است که وقتی دشمن از دور نگاه میکند، احساس کند که اینجا یکپارچه است، احساس یکپارچگی بکند. اینکه حرفهایی زده بشود که از آن حرفها دوجریانی و دوجهتی و تخاصم و دوقطبی گری در داخل ملّت یا در مجموعه نظام استفاده بشود، به ضرر کشور است.»

سوم

نگاه جمع محور و دوری از اختلاف و دودستگی همواره در بیانات و رهنمودهای رهبری جلوه گر بوده است. این نوع نگاه و مواجهه نه فقط مربوط به این دولت و دولت پیش از آن بلکه مربوط به همه دولتهایی بوده که از ابتدای عمر رهبری ایشان روی کار آمده و رفته اند. نگاهی به بیانات ایشان در دوره های گوناگون نشان از این حقیقت دارد.

اما لزوم دوری از دوقطبی سازیهای مکرر و احساسی کردن فضا که متاسفانه از دوران فتنه هشتاد و هشت به این سو در فضای سیاسی کشور به صورت مداوم القا شده است، یکی از مهمترین و البته مخرب ترین فاکتورها در تحلیل فضای کنونی است.

همچنان که رهبری در سخنرانی 14 خرداد، رهایی از دوگانه برساخته «تندرو- میانه رو» را متذکر شدند. اگر کسی انقلابی بود اما مؤمن و متعبد نبود، فاقد عنصر «بصیرت» است و ممکن است به دلیل آنکه توانایی فهم درستی از وقایع و رخدادها ندارد به همین علت گاه به چپ میلغزد و گاه به راست.

انقلاب اسلامی اما برای تداوم خود نیازمند انسانهایی است که هر سه ویژگی مؤمن و متعبد و انقلابی را با هم داشته باشند. انقلابی مؤمن آن است که از ولی خود جلوتر حرکت نکند و بذر نفاق را در جامعه نپاشد.