پايگاه خبري تحليلي «پارس»- مريم السادات خاتمي- سرانجام بعد از هفته ها گمانه زنی و پیش بینی و انتشار تحلیل های مختلف درخصوص انتخاب رییس جدید مجلس خبرگان، اعضای این مجلس، روز گذشته آیت الله محمد یزدی را به عنوان رییس جدید مجلس خبرگان انتخاب کردند. 

اهمیت این انتخاب، به حدی بود که در روزهای اخیر بسیاری از رسانه های داخلی و خارجی (حتی رسانه های وابسته به ضدانقلاب) بخش زیادی از تحلیلها و خبرهای خود را به این موضوع اختصاص داده بودند. برخی از این رسانه ها نیز، انتخاب رییس جدید را مهمترین حادثه در تاریخ این مجلس معرفی می کردند!   

از طرفی بحث پیرامون نامزدی برخی شخصیت ها از جمله آیت الله هاشمی رفسنجانی هم یکی دیگر از موضوعاتی بود که در این مدت مورد بحث و بررسی قرار می گرفت. آمدن یا نیامدن آقای هاشمی و موکول کردن همه چیز به لحظات آخر، همچنین مانور درباره آینده مجلس خبرگان و نقش آن در آینده سیاسی جمهوری اسلامی، حساسیت این انتخابات را دوچندان کرده بود و بسیاری از تحلیلگران و صاحب نظران سیاسی در لحظات منتهی به آغاز نشست مجلس خبرگان، تقریبا با اطمینان خاطر از انتخاب آیت الله هاشمی رفسنجانی (و یا در صورت انصراف وی، آیت الله هاشمی شاهرودی) خبر می دادند. بنابراین تقریبا بسیاری از این افراد پیروزی آیت الله یزدی را بعید می دانستند!

حال نتیجه انتخابات مشخص شده. برخلاف تصور، تحلیل، برنامه ریزی و حتی امید برخی افراد و جریانات سیاسی، آیت الله هاشمی انتخاب نشده است. اگرچه در انتخابات هیات ریسه مجلس خبرگان، با توجه به جایگاه مذهبی و سیاسی اعضا، تعابیری چون «شکست» و «پیروزی» کمتر استفاده می شود، اما شکی نیست که این اتفاق با توجه به هیاهوی سیاسی و رسانه ای اخیر و از همه مهمتر اطمینان کاذب به انتخاب هاشمی رفسنجانی، یک «شکست سیاسی» برای آقای هاشمی و جریان حامی وی محسوب می شود. رای تقریبا دو برابری آیت الله یزدی نسبت به هاشمی رفسنجانی، می تواند به عنوان بزرگترین شوک سیاسی وارد شده به هاشمی، بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 باشد.

 اکنون جریانات سیاسی حامی آقای هاشمی رفسنجانی مجبور به بازنگری در تمام بافته ها و معادلات روزها و هفته های اخیر خود هستند. آنها خود برای تاثیرگذاری سیاسی و اجتماعی، انتخاب رییس مجلس خبرگان را به موضوعی ژورنالیستی تبدیل کردند و امروز بازنده این سیاست شده اند و حالا باید تبعات آن را بپذیرند. 

هرچند شخص آقای هاشمی رفسنجانی هم نشان داده اند که با آن پختگی و ورزیدگی سیاسی خود فاصله زیادی گرفته اند. اگر نحوه ورود ایشان به عرصه انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و سپس حمایت از آقای روحانی، یک تدبیر خوب و هوشمندانه برای بازگشت مجدد به قدرت سیاسی بود، اما جوگیری و شتاب زدگی در انتخاب اخیر و جشن پیروزی زودهنگام حامیان وی، به نوعی یک درس مهم و عبرت آموز برای ایشان دارد که چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد...