پايگاه خبري تحليلي «پارس»- سعید ساسانیان- هر چه زمان بیشتری می‌گذرد، رژیم آ‌ل‌خلیفه نه تنها امتیازی به معترضان نداده که حتی در برخورد با آنان شدت عمل بیشتری نیز از خود نشان می‌دهد. پس از حمله چندی پیش نیروهای امنیتی رژیم آل‌خلیفه به منزل شیخ عیسی قاسم که با واکنش گسترده علما و مردم بحرین مواجه شد، حالا این رژیم شیخ سلمان را بازداشت کرده است. دادستانی کل بحرین در واکنش به اعتراضاتی که در سطوح مختلف مردمی، منطقه‌ای و بین‌المللی صورت گرفت، اتهام شیخ سلمان را به فعالیت و تحریک علیه نظام و تلاش برای تغییر نظام با زور، تهدید و وسائل نامشروع بیان کرده است. به نظر می‌رسد دو نکته در خصوص بازداشت شیخ سلمان حائز اهمیت است.

محکومیت گسترده
یکی از ویژگی‌های رفتاری جمعیت الوفاق و دبیرکل آن، تلاش برای برجسته‌ کردن رفتارهای ضد حقوق بشری دولت بحرین بود. بر همین اساس، سفرهایی از سوی شیخ سلمان به برخی کشورها صورت گرفت تا شرایط حقوق بشری بحرین را تشریح کند. البته او و تشکل متبوعش خود را در صف انقلابیون خواستار سرنگونی نظام آل‌خلیفه قرار نمی‌دادند بلکه در صف اصلاح‌‌طلبانی می‌دیدند که سعی در گرفتن امتیاز در جهت تامین حقوق مردم بودند.

بر همین اساس، او و الوفاق از برخی آزادی‌های عمل برخوردار بودند که یکی از آن‌ها سفر به کشورهای خارجی و تشریح وضعیت اعتراضات در بحرین بوده است. اگرچه هم‌چنان انقلاب مردم بحرین آن‌گونه که باید در رسانه‌های خارجی به تصویر کشیده نمی‌شود اما به هر حال یکی از دلایل مطرح شدن آن در مجامع و گروه‌های حقوق بشری، اقدامات الوفاق بوده است. به نظر می‌رسد واکنش‌های گسترده‌ای که در محکومیت بازداشت شیخ سلمان مطرح شده، به خوبی نشان از جایگاه او داشته باشد. از سازمان ملل و اتحادیه اروپا گرفته تا حزب‌الله لبنان و مقتدی صدر در عراق همگی با کیفیت‌های مختلف این رفتار دولت بحرین را محکوم کرده‌اند. او اگرچه هیچ‌گاه مانند انقلابیون خواستار سرنگونی نظام نشد اما با عملکردش توانست سهم مهمی در انعکاس بحران بحرین داشته باشد و حالا بازداشت او نیز در مسیر ارائه واقعیت درونی بحرین به جهانیان موثر واقع شده است.

همه براندازند!
به نظر هرچقدر زمان می‌گذرد این جملات بیشتر اثبات می شوند که اگر برای سرنگونی آل‌خلیفه مبارزه نشود، هیچ اصلاحی هم در کار نخواهد بود
اتهامی که به شیخ علی سلمان زده شده، براندازی با استفاده از زور، تهدید و وسائل نامشروع بوده است. این اتهامات در حالی به وی زده شده که همان‌گونه که آمد، اساسا او اعتقادی به سرنگونی نظام ندارد. حتی آیت‌الله اراکی دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی نیز به این مساله اشاره کرده است: «جمعیت وفاق هیچگاه دم از واژگونی رژیم نزده چه بسا اگر می‌خواست شعار واژگونی رژیم را مطرح کند و یا به ایجاد بلوا در بحرین بپردازد با وجود پایگاه‌های گسترده مردمی می‌توانست چنین کاری را انجام دهد.»

پیش از این در حالی که گروه‌های انقلابی با قاطعیت، گفتگو با رژیم را تحریم کرده بودند، الوفاق آن را پذیرفت و همراه با چند گروه دیگر، چندین دور به مذاکره با رژیم نشست. اما در نهایت آل‌خلیفه با دستگیری خلیل المرزوق معاون دبیرکل الوفاق، نشان داد که به هیچ قاعده‌ای حتی در رفتار با گروه‌های اصلاح‌طلب پای‌بند نیست. المروزق هم به اتهام تحریک به خشونت بازداشت شده بود! این رفتار دولت بحرین اگرچه در تشدید مواضع شیخ سلمان موثر بود اما او هم‌چنان از سرنگونی نظام سخن نمی‌گفت. او حتی با قاطعیت انتخابات پارلمانی را نمایشی خواند و از تحریم آن گفت.

حالا دولت بحرین، در حالی که همه رهبران گروه‌های انقلابی را زندانی کرده، به شخصیتی که هیچ‌گاه با مواضع حداکثری انقلابیون همراهی نداشت نیز رحم نکرده و او را هم بازداشت کرده است. این اقدام آل‌خلیفه معنای بسیار روشنی دارد و آن هم این‌که این رژیم به هیچ وجه قصد اصلاح ندارد و حتی اصلاح‌طلبان را نیز متهم به براندازی می‌کند. به نظر می‌رسد با توجه به روند برخورد آل‌خلیفه با الوفاق در دو مورد بازداشت خلیل المروزق و شیخ علی سلمان و هم‌چنین تشدید مواضع الوفاق در ماه‌های اخیر که در اظهارات شیخ سلمان در خصوص انتخابات پارلمانی نمایشی رژیم به خوبی عیان بود، باید منتظر تغییرات جدی‌تر در مواضع این جمعیت ماند البته در چارچوب مسالمت‌آمیز. به نظر هرچقدر زمان می‌گذرد، این جملات شیخ عبدالوهاب حسین یکی از رهبران انقلابی در بند آل‌خلیفه که تنها ۹ روز پس از آغاز انقلاب بیان شد، با واقعیت تطبیق بیشتری می‌یابد: «… الان دو مطالبه اساسی وجود دارد: مطالبه اول سرنگونی نظام است و مطالبه دوم پادشاهی مشروطه. سرنگونی رژیم مطالبه‌ای است که کاملا امکان‌پذیر است… اگر این خواست از بین برود، هیچ فرصتی برای برپایی حکومت پادشاهی مشروطه نیز وجود نخواهد داشت»؛ اگر برای سرنگونی آل‌خلیفه مبارزه نشود، هیچ اصلاحی هم در کار نخواهد بود.