چرا خون سبز رنگ نمی‌جوشد؟

حجاریان قبل از فتنه ۸۸ گفته بود: «اصلاحات خون می‌خواهد.» حتی سکولاری مثل حجاریان هم فهمیده بود خون برای یک جریان و یک سیستم اجتماعی، حجیت می آورد.

هرچقدر مردمی که تحت امواج فتنه های رسانه ای هستند مقاومت کنند آن هنگام که خون ریخته شود دچار تزلزل می شوند پس برای در هم ریختن حق و باطل باید خون ریخته شود.

خون حسین در کربلا به واسطه زینب و به واسطه روضه و اشعار و مرثیه می جوشد ولی خون ندا آقا سلطان باید به واسطه ماهواره و فیسبوک و یوتیوب هیاهو کند.

اما باز نکته عجیب اینجاست که حتی خون نیز برای فتنه گران حجیت نیاورد. سوال اینجاست که چرا خون حسین می جوشد چرا خون های انقلاب 57 می جوشد و انقلاب اسلامی را شعله ور می کند؟ چرا خون جوانان ایران در جبهه های جنگ می جوشد ولی خون سبز رنگ نمی جوشد؟

باید از اساس توجه کرد که خون در گفتمانی حجیت می آورد که اساس آموزه هایش از دین برآمده باشد. این دین است که فریاد هیهات منالذله میزند. حتی جمله اگر دین ندارید در دنیای خود آزاده باشید آموزه ای دینی از زبان یک معصوم است. خون برای جریانی که خاستگاه دینی ندارد و آخرت نمی شناسد هیچ ارزشی ایجاد نمی کند. دنیاگرایان و غربزدگان با دیدن خون یاد خشونت و خونریزی و وحشت می افتند نه یاد مظلومیت و شرف و سعادت اخروی. فتنه ها در ایران شکست خورد حتی خون سبز رنگ نیز نتوانست کاری از پیش ببرد اما باید توجه کرد که دشمن تجربه های زیادی برای فتنه های آینده اندوخت و فتنه های آینده عمیق تر و گسترده تر خواهد بود. در حدیث نبوی می خوانیم ((اذا التبست علیکم الفتن کقطع اللیل المظلم فعلیکم بالقرآن))؛ آن هنگام که فتنه ها چونان شب تیره به شما روی آورد پس بر شما باد که به قرآن رجوع کنید.