ما از مولایمان یاد گرفته ایم برای حفظ اسلام و نظام بدون دید حزبی و شخصی سکوت کنیم...
استاد: چه توافق بشه چه نشه ما باید جشن پیروزی بگیریم. نباید حزبی نگاه کنیم. پیروزی پیروزی نظام است.عدم توافق هم پیروزی استقامت است.همین که مذاکره کردیم و چیزی از دست ندادیم پیروزی است!

من: بله استاد ما قطعا در هردوصورت(توافق و عدم توافق) اگر خط قرمزهای رهبری رعایت شده باشد از تیم مذاکره کننده حمایت خواهیم کرد ولی استاد چرا اون موقعی که آقای ظریف مذاکرات رو شروع کرد؛ کارای دکتر جلیلی رو تخطئه کرد مگه جلیلی چیزی از دست داد؟چرا حتی اصرار داشتن ژنو دوباره از یک شروع بشه؟ چرا وقتی نظام تو بحرانی قرار میگیره اصطاحطلبان بجای درک نظام و حل داخلی دست به دامان اون وریا میشن؟ چرا بلندگوی ضدنظام میشن؟ ولی موقعی که خودشون نمیتونن کاری کنن پای نظام و مصالح نظام رو میکشن وسط که ما بچه حزب اللهی ها خفه شیم؟