سال 89 که توفیق شد با بروبچه‌های امتداد، خدمت رهبر معظم انقلاب برسیم، علی مطهری هم با چند تا از نمایندگان مجلس خانواده شهید، آنجا بود.

اجازه گرفت که مطلب مهمی را بگوید. حالا ماها که منتظر بودیم افاضات مهم یک نماینده مجلس در محضر رهبر را بشنویم، گوش‌هایمان را هم تیزتر کرده بودیم.

ایشان شروع کرد به گله کردن که بله آقا، اوضاع خراب شده و مردم دارند کم‌کم به جای واژه‌های فارسی، از واژه‌های انگلیسی استفاده می‌کنند و اصلا معضلی شده است این واژه‌های بیگانه در زبان فارسی. بعد هم از حضرت آقا تقاضا داشت که دستور بدهد مردم دیگر به جای «فست فود» بگویند «غذای فوری»! یا چیزی شبیه به این.

آقا هم نگاهی کردند و نزدیک به این مضمون فرمودند: این جور مسائل جایش اینجا نیست و شما می‌توانید در مجلس، قانون وضع کنید و اگر مشکلی هست به صورت قانونی حلش کنید.

کلا گمان می‌کنم این بشر، یا نمی‌داند چه حرفی را کجا بزند؛ یا چگونه حرف زدن را بلد نیست؛ یا دوست دارد همین‌جوری یک حرفی زده باشد. خیلی جدی نگیرید!