به گزارش پارس به نقل از کیهان، عبداله ناصری در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت: در سال ۸۴ یکی از خطاهای استراتژیک تنوع نامزد بود، ولی از آن مهم تر حضور آقای هاشمی را خطای بزرگ تر و استراتژیک تر می دانم. آقای هاشمی با توجه به اعتماد به نفس بالایی که داشت، معتقد بود که اگر ایشان بیایند به محض اینکه اعلام نامزدی کنند، سوت پایان انتخابات حتی زده می شود. بعضی از دوستان و بعضی جریان های سیاسی هم تحلیل شان این بود که ما هم مثل اصولگرایان حتما باید به فردی غیرروحانی یعنی کلاهی فکر کنیم.

یادآور می شود نامزد سازمان در آن سال (معین) سرنوشت به مراتب بدتری پیدا کرد و اصلا به دور دوم راه نیافت.

وی در عین حال با نفی ویژگی های شخصی حسن روحانی در انتخابات سال جاری گفت: در انتخابات امسال اگر آقای هاشمی و خاتمی نمی آمدند، حتما خروجی انتخابات آقای روحانی نبود.

ناصری در ادامه درباره سرنوشت جبهه مشارکت و شکست آن گفت: کار جبهه ای قائم می شود به یک فرد و یک کاریزما و خروجی آنچنانی هم ندارد. مثل همین جبهه مشارکت در سال ۷۷ تحت تاثیر فضای انتخابات ۷۶ تاسیس شد. به قول سعید حجاریان بین العباسین شد.

از عباس عبدی تا عباس دوزدوزانی. این شد ولی عملا چی؟ نه عبدی ماند در جبهه مشارکت نه دوزدوزانی. حزب باید عضوگیری های واقعی داشته باشد از درون بدنه جامعه؛ افرادی که مرامنامه را قبول داشته باشند و پای حزب بایستند. حزب نباید سفارشی شکل بگیرد بلکه باید خودجوش باشد. افرادی باید بنشینند و به ضرورتی پی ببرند.