عدالت اصالت ندارد، این محبت است که اصالت دارد. ولی ضعف انسان در تنظیم روابطش بر اساس محبت و ایثار، پای حقوق و دستگاه حفظ نظم و عدالت را به زندگی بشر باز می‌کند.
با این وجود خانواده بی‌شک همچنان باید بر اساس ایثار و محبت بنا شود و نه عدالت. پای حقوق وقتی به خانه باز می‌شود که طرفین از تعامل بر اساس ایثار و محبت درمانده شده باشند و آن زمانی است که در واقع خانواده‌ای باقی نمانده باشد.