کرامت یزدانی ✅«با سلام خدمت شما کادر محترم مدرسه. با عرض شرمساری هرچه تمام‌تر، بنده به مدرسه شما یک خسارتی وارد کردم . در تاریخ ۱/۱۹/ ۹۸ به‌دلیل اینکه کلاسمان کثیف شده بود، خواستم جارو کنم بلکه باری از روی دوش خانم ضیاالدینی بردارم.‌ اما متاسفانه در اثر حواس‌پرتی، جاروی دسته بلندتان را شکستم. معذرت می‌خواهم. من خجالت می‌کشم که خودم را معرفی کنم. (دانش‌آموز ده هزار تومان پول گذاشته و نوشته) می‌دانم در این دوره زمانه کافی نیست، اما جاروی شما فرسوده شده بود». ✅این نامه معجزه‌ای است که یادآور می‌شود باوجود همه‌ی دزدی‌ها و اختلاس‌های میلیاردی "افرادی که با جاروهای دسته بلند همه چیز را جارو کردند و فرستادند آن طرف آب برای روز مبادایشان"، هنوزاهنوز و همچنان عزت نفس مردم ایران جای ستایش دارد. ✅دانش‌آموز در هیچ کجای نامه‌اش اشاره‌ای به "شعائر مذهبی خاص ندارد". او یک انسان است. انسانی که به ما اجازه نمی‌دهد تا نیک‌اندیشی و رفتار صحیح او را به نفع یک نگاه و مذهب خاص مصادره کنیم. ۱- سطح نوشتار، دستخط و کاربرد واژگان خاص نشانگر آن است که دانش‌آموز در رده‌ی سنی "نوجوان" است. ۲_ با توجه به جنسیت نظافتچی(خانم ضیاالدینی) نویسنده یک دانش‌آموز دختر است. ۳- دانش‌آموزی مسئولیت‌پذیر که در قبال نظافت کلاس و خانم نظافتچی احساس وظیفه می‌کند. ۴- طبیعی است چنین دانش‌آموزی می‌تواند بعد از شکستن دسته‌ی جارو "مسئولیت" پیش‌آمده را نیز تقبل کند و صرفا به‌دلیل نیت خیری که داشته از آن شانه خالی نکند. ۵- بنیان‌های تربیت صحیح و عدالت‌محور سبب شده تا دانش‌آموز "به فرسودگی جارو" و میزان ارزش آن اشاره کند و خود را صددرصد (به‌اندازه‌ی پول یک جاروی نو) مقصر نداند. ۶- نکته‌ی زیباتر این است که دانش‌آموز "از معرفی خود پرهیز کرده است" و این ارزش وجودی چنین نامه‌ای را صدها برابر افزوده است. اگر دانش‌آموز خود را معرفی می‌کرد می‌توانستیم در صحت دلایل آن شک کنیم و آن را گونه‌ای از "خودنمایی" ریا و یا تبلیغ تلقی کنیم. ۷- دانش‌آموز در جایگاه یک انسان بالغ "دوره و زمانه" را نقد کرده و ابراز داشته این پول "ده هزار تومان" بسیار کمتر از قیمت واقعی یک جارو است. ۸- نامه در صندوق پیشنهادات مدرسه پیدا شده و با توجه به تاریخ نوشتاری آن(فروردین ۹۸ دو روز بعد از بازگشایی مدارس) می‌توانیم لحاظ کنیم: دختر بچه‌ای دانا و وظیفه شناس" یک اسکناس عیدی خود را" به‌عنوان خسارت به مدرسه پرداخته است.