به این دو پوستر درجه یک نگاه کنید! یکى پوستر بین المللى فیلم موفق شبى که ماه کامل شد و بعدى پوستر همان فیلم بر سر در سینماها در زمان اکران بود. دیدن این دو اثر هنرمندانه، هوشمندانه, دقیق و کامل سبب شد نکته اى را یادآور شوم.

وقتى از سینما حرف میزنیم از یک هنرْصنعت حرف میزنیم که از پیش تولید و تولید گرفته تا اکران و تبلیغات و حضور یک اثر در جشنواره ها را در برمیگیرد.هنرمندان ممتاز رشته هاى مختلف زیر نظر یک تهیه کننده و کارگردان هوشمند میتوانند اثرى ماندگار و تاثیرگذار را در قالب یک فیلم سینمایى ثبت کنند که سالها در یادها بماند.اصلا مگر قرار نیست سینما بیش از خاصیت سرگرم کنندگى الهام بخش و اثر گذار باشد؟ و مطمئن باشید اگر مسیر ساخت فیلم از پیش تولید تا پساتولید به طور یکسان درست و حرفه اى مدیریت نشود و آن اثر در جذب مخاطبش موفق نباشد،اگر جلوى دوربین و حتى روى پرده سینما فیلم خوبى به نظر بیاید عملا سرمایه اى بر باد رفته و بى اثر است و با نقاشى کودکى که مادرش آنرا به آشنایان نشان میدهد فرق چندانى ندارد. به یاد بیاوریم آثار مهم و ماندگار سینما و تئاتر جهان از کازابلانکا تا رُما و از تله موش تا شبح اپرا بدون استثنا در ذهن مانده اند. پشت طراحى چنین پوسترهایى بدون شک جدا از هنر، هوش و البته روانشناسى اجتماعى دقیقى نهفته است

مطمئن هستم شخص خانم آبیار به عنوان کارگردان و جناب قاسمى به عنوان تهیه کننده پاى فیلم خوب شبى که ماه کامل شد از روز ایده پردازى تا آخرین اجرا مى ایستند و آنقدر وسواس دارند که عکس و پوسترى اینچنین چشم نواز و گویا را به عنوان پرچم این فیلم در جشنواره جهانى انتخاب کرده اند

آرى! پوستر یک فیلم و یا یک نمایش پرچم افراشته شده ایست که باید مخاطبش را به نه فقط دیدن، بلکه بهتر دیدن فیلم ترغیب کند. پوستر یک فیلم و یا یک تئاتر اثرى هنرى است که باید آنچنان صادقانه طراحى شود که تکلیف مخاطب با آن رویداد نمایشى را در یک نگاه مشخص کند. اثرى که باید آنچنان ظریف طراحى شود که عابران پیاده را تشویق به ایستادن و دیدنش کند و در یاد کسانى که سوار بر اتومبیل هایشان ظرف چند ثانیه از روبه روى آن عبور میکنند بماند.

به آقاى امید صالحى عکاس محترم و آقایان على باقرى و شایان شفا بخش طراحان پوستر فیلم شبى که ماه کامل شد به دلیل کار هنرمندانه شان تبریک میگویم و به بانو نرگس آبیار دست مریزاد میگویم به خاطر این تعهد، وسواس و احترامى که نسبت به نه فقط بینندگان فیلمش بلکه نسبت به تمام گروهى که از روز اول تا الان پشت و جلوى دوربین براى خلق این اثر زحمت کشیده اند قائل است.