«چشمانم را که میبندم ، آسوده میخوابم. چرا که هیچ دینی، هیچ بدهی به هیچ کسی در این دنیا ندارم. تا جایی که توانستم، دانسته ، دلی را نشکسته ام. بی وفایی ، بد عهدی نکردم. پای هر حرفی که زدم ایستادم و همیشه هم با آرامش زندگی کردم. بدا به حال کسی که چشمانش را که می بندد آسوده نمی خوابد. یا بدتر به حال کسی که به آسوده نخوابیدن عادت کرده و خودش هم نمیداند.»